Χαλαρώνοντας φτάνεις στη λύση γρηγορότερα

Δικαίωση, κάρμα, νόμος του Νεύτωνα, τόσα έχουν διατυπωθεί και κάθε θεωρία έχει το ίδιο νόημα, περιλαμβάνει εκείνο το στερεοτυπικό «η συμπεριφορά μας είναι καθρέπτης, κάθε δράση έχει πάντα μια αντίδραση». Έτσι μεγάλωσα κι εγώ, μα δύσκολα κάνεις αυτές τις σκέψεις τρόπο ζωής. Σχεδόν αδύνατο φαντάζει να μην αντιδράς σε ό, τι συμβαίνει ή να διατηρείς την ψυχραιμία σου κάνοντας υπομονή ώσπου να λειτουργήσουν εκείνες οι υπερδυνάμεις βγάζοντάς σε από κάθε λογής δυσκολία. Είναι κι εκείνη η ανάγκη μας, βλέπεις, που πασχίζουμε να έχουμε τον έλεγχο κάθε προσωπικής ή μη κατάστασης.

Κάποιες φορές βοηθάει να χάσουμε για λίγο τον έλεγχο όμως. «Χάνω τον έλεγχο» δε σημαίνει πως παθαίνεις υστερία ή πανικό. Σημαίνει πως αφήνεσαι, πιστεύεις στην τύχη σου, στο κάρμα, στη θεία δίκη ή όπως θέλει να το πει ο καθένας μας, κάνοντας χώρο να υποδειχθείς ευχάριστες ή μη εκπλήξεις, λύσεις προσωπικές, οικονομικές, επαγγελματικές. Μόνο κερδισμένος βγαίνεις όταν χαλαρώνεις, καθώς ξεκινάς να σκέφτεσαι ψύχραιμα και ώριμα. Φαντάζομαι πως πολλοί συνηθίζουμε να πνιγόμαστε σε μια κουτάλια νερό με την παραμικρή αναποδιά· όμως ας συλλογιστούμε παρέα πόσες χιλιάδες φορές η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας χωρίς να το κατανοούμε θα γελάμε με την αφέλειά μας. Πόσο συχνά εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός εκείνος ο άνθρωπος που τόσο πολύ χρειαζόσουν τη συγκεκριμένη στιγμή. Αμέτρητες οι περιπτώσεις που οι πιο τρελές σκέψεις να αποτελούν επίλυση σε πλήθος προβλημάτων.

Ιδέες που φαντάζουν τρελές καταλήγουν ιδανικές ορισμένες φορές. Θυμάμαι εκείνα τα βράδια που λίγο το ποτό, λίγο η μουσική μαζί με την ανεβασμένη διάθεση δημιουργούν σε όλη την παρέα τη θέληση για περιπέτεια. Τίποτα κανονισμένο, τίποτα σε πρόγραμμα, όλα στο αέρα, θεότρελα όνειρα που βρίσκουν έναν ανορθόδοξο τρόπο να πραγματοποιηθούν. Συζητήσεις που μετά από χρόνια σου γεννούν την απορία πώς φέρθηκες έτσι ανώριμα μα συνάμα αποτελούν τις εντονότερες και ομορφότερες, τολμώ να πω, αναμνήσεις. Αποτελούν, μαζί με ένα σωρό άλλα, την απόδειξη πως κάθε ιδέα, σκέψη, λύση ή ό,τι άλλο που τολμά να ενοχλήσει τα μυαλουδάκια μας είναι πιο απλή και πιο κοντά μας απ´όσο πιστεύουμε.

Όμορφα αυτά θα μου πεις, μα άνεργοι με δύο παιδιά να θρέψουν, για ποια υπομονή και αυθορμητισμό μιλάμε; Απεναντίας βάση της σοβαρότητας της ανησυχίας ο βαθμός την ψυχραιμίας οφείλει να αυξάνεται ώστε το αποτέλεσμα να είναι θετικό. Ακούγεται λίγο ουτοπικό, μα σε διαβεβαιώ πως κάθε άλλο· ήρεμη αναζήτηση επίλυσης του εκάστοτε προβλήματος οδηγούν στη σωστή απόφαση.

Έχοντας πάντοτε αυτήν την τάση να κλείνω με μια προσωπική πινελιά, να το κλείσουμε για λίγο το ρημάδι. Χωρίς άγχη και υπεραναλύσεις για κάθε βήμα. Πριν γίνεις έρμαιο των σκέψεών σου και σε πνίξουν, θυμήσου εκείνο το χέρι που σίγουρα θα σε σώσει. Αυτό το ξενόφερτο overthinking θα μας φάει, αν δεν το προλάβουμε. Σκέψου πως κάθε κίνηση, λέξη, επιλογή που κάνεις ή χρησιμοποιείς θα επιστρέψουν πίσω σε σένα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο· ίσως έτσι να καταβάλουμε από δω και πέρα τη μέγιστη προσπάθεια όλων των παραπάνω.