8 νέες ταινίες για τη λίστα σου, αν είσαι λάτρης του τρόμου

Ας το παραδεχτούμε: εμείς, οι λάτρεις του τρόμου, δε χορταίνουμε ποτέ. Ούτε το αίμα, ούτε το παραφυσικό ούτε τις ψυχολογικές ανατροπές. Και το 2025 μοιάζει να είναι η χρονιά που θα μας αποζημιώσει με το παραπάνω. Με sequels, με πρωτότυπες ιστορίες, με μεγάλους σκηνοθέτες και λατρεμένους ηθοποιούς, ετοιμαζόμαστε για μία χρονιά γεμάτη καρδιοχτύπια (κι όχι από έρωτα). Αν ανήκεις κι εσύ στη φυλή μας – εκείνων που χαμογελούν όταν τα φώτα σβήνουν στην αίθουσα, και ξέρουν ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί – τότε είσαι στο σωστό μέρος. Πάμε να δούμε μαζί ποιες horror ταινίες του 2025 πρέπει να δούμε και γιατί.

1. The Woman in the Yard (σκηνοθεσία: Jaume Collet-Serra)

Το “The Woman in the Yard” είναι το νέο ψυχολογικό θρίλερ του Jaume Collet-Serra, που μας έδωσε το “Orphan” και το “House of Wax”. Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος ξέρει να χτίζει αγωνία.

Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια γυναίκα που νοικιάζει ένα απομονωμένο σπίτι για να βρει την ησυχία της – αλλά, όπως πάντα, η ησυχία έρχεται με τίμημα. Στο πίσω μέρος της αυλής, αρχίζει να βλέπει μια μυστηριώδη γυναικεία φιγούρα. Είναι φάντασμα; Ψευδαίσθηση; Ή κάτι πολύ πιο επικίνδυνο;

Αν σας αρέσουν τα slow-burn θρίλερ, που ξεκινούν ήσυχα και χτίζουν σταδιακά ένα αίσθημα παράνοιας, τότε αυτή η ταινία μάλλον θα σας κρατήσει ξάγρυπνους.

2. I Know What You Did Last Summer (σκηνοθεσία: Jennifer Kaytin Robinson)

Η δεκαετία του ‘90 μας χάρισε αρκετά διαμαντάκια στο horror, και ένα από αυτά ήταν σίγουρα το “I Know What You Did Last Summer”. Το νέο sequel – όχι reboot, sequel – έρχεται να συνεχίσει την ιστορία με την επιστροφή των Jennifer Love Hewitt και Freddie Prinze Jr.

Σε σκηνοθεσία Jennifer Kaytin Robinson (του έξυπνου “Do Revenge”), η ιστορία φέρνει μια νέα παρέα εφήβων που κουβαλά ένα ίδιο μυστικό με την αρχική – ένα θανατηφόρο ατύχημα και μια υπόσχεση να μην μιλήσουν ποτέ. Φυσικά, κάποιος ξέρει. Και η εκδίκηση ξεκινά.

Η ταινία προσπαθεί να γεφυρώσει γενιές. Από τη μία, έχουμε τη νοσταλγία – τη Julie και τον Ray, ενήλικες πλέον, να επιστρέφουν σε έναν εφιάλτη που νόμιζαν ότι είχε τελειώσει. Από την άλλη, ένα νέο cast (Madelyn Cline, Jonah Hauer-King, Chase Sui Wonders), που φέρνει σύγχρονη αισθητική, φρέσκο ρυθμό και… αίμα.

3. Saw XI (σκηνοθεσία: Kevin Greutert)

Όσο κι αν κατηγορούν τη σειρά “Saw” για την υπερβολή της, ένα πράγμα δεν αλλάζει: κάθε φορά που ακούγεται το όνομα “Jigsaw”, κάτι μέσα μας σφίγγεται. Το ενδέκατο μέρος της σειράς επιστρέφει, με τον Tobin Bell να φορά ξανά το προσωπείο του John Kramer.

Με σκηνοθέτη τον Kevin Greutert και σεναριογράφους τους Marcus Dunstan και Patrick Melton (γνωστούς για τα παλαιότερα μέρη του franchise), το “Saw XI” υπόσχεται να παραμείνει πιστό στο πνεύμα της σειράς. Ανατροπές, παγίδες-εφιάλτες και ηθικά διλήμματα που σε βάζουν να αναρωτιέσαι μέχρι πού θα έφτανες για να επιβιώσεις.

Η ταινία θα εστιάσει περισσότερο στην ψυχολογική διάσταση, λένε. Αν είναι έτσι, τότε μιλάμε για κάτι που θα συνδυάζει τον κλασικό τρόμο της σειράς με ένα πιο σκοτεινό, cerebral στοιχείο.

4. 28 Years Later (σκηνοθεσία: Danny Boyle)

Ο Danny Boyle επιστρέφει με το “28 Years Later”, την πολυαναμενόμενη συνέχεια της εμβληματικής ταινίας “28 Days Later”. Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το ξέσπασμα του ιού, η κοινωνία βρίσκεται σε ένα νέο στάδιο επιβίωσης. Το καστ περιλαμβάνει τους Jodie Comer, Aaron Taylor-Johnson και Ralph Fiennes, ενώ ο Cillian Murphy επιστρέφει ως εκτελεστικός παραγωγός και, ίσως, σε έναν ρόλο-έκπληξη. Η ταινία υπόσχεται να εξερευνήσει καινούριες πτυχές της νέας αυτής πραγματικότητας, εμβαθύνοντας στους χαρακτήρες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς.

5. The Black Phone 2 (σκηνοθεσία: Scott Derrickson)

Μετά την επιτυχία του πρώτου φιλμ, το The Black Phone 2 επιστρέφει με τον Ethan Hawke να επαναλαμβάνει τον ανατριχιαστικό ρόλο του ως “The Grabber”. Παρά το γεγονός ότι ο χαρακτήρας βρήκε το τέλος του στην πρώτη ταινία, η επιστροφή του υποδηλώνει είτε μια εξερεύνηση του παρελθόντος του είτε μια υπερφυσική ανατροπή. Οι Mason Thames και Madeleine McGraw επιστρέφουν ως Finney και Gwen αντίστοιχα, ενώ η προσθήκη του Demián Bichir στον καστ προσθέτει έξτρα ενδιαφέρον.

Ο σκηνοθέτης Scott Derrickson υπόσχεται μια συνέχεια που θα εμβαθύνει στους χαρακτήρες και θα προσφέρει νέες ανατροπές. Αν κρίνουμε από την ατμόσφαιρα του πρώτου, όπου ο τρόμος ξεδιπλωνόταν σαν ψίθυρος, η πρόκληση τώρα είναι να διατηρηθεί η ίδια ένταση χωρίς να χαθεί η αίσθηση του “ανείπωτου”. Το ερώτημα είναι, αν το sequel θα καταφέρει να σταθεί ως κάτι παραπάνω από μια επανάληψη της επιτυχίας του πρώτου – ή αν θα μπορέσει να χτίσει πάνω της με τρόπο που να μας στοιχειώσει εκ νέου.

6. The Monkey (σκηνοθεσία: Oz Perkins )

Βασισμένο σε έργο του Stephen King, το “Monkey” αφηγείται την ιστορία δύο δίδυμων αδελφών που ανακαλύπτουν ένα παλιό παιχνίδι-μαϊμού του πατέρα τους, το οποίο φαίνεται να συνδέεται με μια σειρά από ανεξήγητους θανάτους. Ο Theo James αναλαμβάνει τον διπλό ρόλο των αδελφών, προσφέροντας μια πολυδιάστατη ερμηνεία. Η σκηνοθεσία του Oz Perkins δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αγωνίας και μυστηρίου, ενώ η Tatiana Maslany και ο Elijah Wood συμπληρώνουν το καστ. Η ταινία εξερευνά θέματα οικογενειακών δεσμών και των σκοτεινών μυστικών που μπορούν να τους διαλύσουν.

Το φιλμ φέρει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αργού, υπνωτιστικού εφιάλτη – όπως μας έχει συνηθίσει ο Perkins στα “Blackcoat’s Daughter” και “Gretel & Hansel”. Με ρίζες στην παράδοση του “cursed object” τρόμου, αλλά με πιο εσωτερική, υπαρξιακή αγωνία, η ταινία μοιάζει να στοχεύει στο να ξεκλειδώσει παιδικούς φόβους και οικογενειακά τραύματα. Το ερώτημα είναι αν η μεταφορά του King θα ισορροπήσει μεταξύ ψυχολογικού τρόμου και gore ή αν θα γείρει αποκλειστικά προς το ένα – πάντως, όλα δείχνουν πως θα είναι μια από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές horror εμπειρίες της χρονιάς.

7. The Conjuring: Last Rites (σκηνοθεσία: Michael Chaves)

Η τέταρτη ταινία της σειράς “The Conjuring” φέρνει ξανά στο προσκήνιο τους Ed και Lorraine Warren, οι οποίοι αντιμετωπίζουν μια νέα, σκοτεινή υπόθεση. Αν και οι λεπτομέρειες παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, οι φαν της σειράς μπορούν να αναμένουν την ίδια ατμόσφαιρα τρόμου και τις ανατριχιαστικές ερμηνείες που έχουν κάνει τις προηγούμενες ταινίες τόσο επιτυχημένες.

Το στοίχημα όμως εδώ είναι μεγαλύτερο. Η σειρά “The Conjuring”, παρά τις εντυπωσιακές εισπράξεις και το πλούσιο σύμπαν που δημιούργησε, άρχισε τα τελευταία χρόνια να φλερτάρει με την επανάληψη. Το Last Rites φαίνεται να στοχεύει σε έναν πιο “τελετουργικό” τρόμο, πιο σκοτεινό, πιο ώριμο. Αν καταφέρει να ισορροπήσει ανάμεσα στην κλασική δαιμονική απειλή και την πιο προσωπική ψυχολογική μάχη των Warrens, ίσως να είναι και η καλύτερη ταινία του franchise. Διαφορετικά, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να δούμε άλλη μία “φόρμουλα” με δαιμονισμένα έπιπλα και αγιασμούς με εφέ.

8. Honorable αναφορά, Nosferatu (σκηνοθεσία: Robert Eggers)

Δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα αυτή, αν και κυκλοφόρησε στην αρχή του έτους και πιθανότατα το έχετε ήδη δεί. Ο Robert Eggers, ο δημιουργός των “The Witch” και “The Lighthouse”, επιστρέφει με ένα remake του κλασικού γερμανικού εξπρεσιονιστικού τρόμου, και εμείς ήδη νιώθουμε την ανατριχίλα. Το “Nosferatu” του 1922 είναι ίσως η πιο ατμοσφαιρική βουβή ταινία τρόμου που φτιάχτηκε ποτέ. Και τώρα, με πρωταγωνιστές τον Bill Skarsgård (ναι, ο Pennywise του “It”) και τη Lily-Rose Depp, η ιστορία του βρικόλακα που στοιχειώνει μια νεαρή γυναίκα στην Ευρώπη του 19ου αιώνα παίρνει νέα πνοή.

Ο Eggers είναι γνωστός για την ιστορική ακρίβεια, την ποιητική γλώσσα και τη βαθιά ανησυχία που ενσταλάζει στις ταινίες του. Αν συνδυάσουμε αυτά με τη gothic αισθητική του αυθεντικού “Nosferatu”, έχουμε κάτι που θα είναι ταυτόχρονα εικαστικό αριστούργημα και καθηλωτικός τρόμος. Κάτι βαθιά ατμοσφαιρικό και εφιαλτικό.

Αν κάτι φαίνεται ξεκάθαρο από την κινηματογραφική χρονιά που έρχεται, είναι ότι οι horror ταινίες δεν επαναπαύονται. Δεν βασίζονται μόνο σε jump scares ή σε τετριμμένα κλισέ. Έρχονται με βάθος, με σκηνοθέτες που έχουν όραμα, με ηθοποιούς που τολμούν και με ιστορίες που στοχεύουν το υποσυνείδητο.

Οπότε, μαζέψτε τις παρέες σας και τα σνακ σας (ή τα χάπια για το στομάχι σας), γιατί το 2025 θα είναι γεμάτο κραυγές – και δεν μιλάμε για κραυγές χαράς. Εμείς θα είμαστε στις αίθουσες. Εσείς;