Στοιχειωμένη Αθήνα: Στις σκιές της πόλης κρύβονται 5 αστικοί μύθοι

Αθήνα: μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Τα φώτα από τα μπαρ και τα εστιατόρια δημιουργούν μια ψευδαίσθηση ζεστασιάς, ακόμα κι όταν το μποτιλιάρισμα δε λέει να σταματήσει ούτε μετά τα μεσάνυχτα. Ανάμεσα σε πολυκατοικίες που στεγάζουν ζωές και ιστορίες δεκαετιών, οι δρόμοι γεμίζουν με φωνές, κορναρίσματα και μυρωδιές από σουβλάκια που ψήνονται βιαστικά. Αλλά όταν οι πόρτες κλείνουν και η πόλη ησυχάζει -όσο μπορεί να ησυχάσει- αρχίζουν να ακούγονται άλλοι ψίθυροι. Ιστορίες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα, μισοειπωμένες μέσα σε νυχτερινές βάρδιες και ποτά που δεν ήταν τα πρώτα της βραδιάς. Γιατί η Αθήνα δεν έχει μόνο φώτα, αλλά και σκιές. Και στις σκιές, κρύβονται οι δικοί της αστικοί θρύλοι. Αν νομίζεις ότι τα urban legends είναι αποκλειστικό προνόμιο των Αμερικανών, κάνεις λάθος! Η Αθήνα έχει τους δικούς της αστικούς θρύλους, και είναι αρκετά creepy ώστε να σε κάνουν να κοιτάς πίσω σου όταν περπατάς μόν@ το βράδυ.

1. Η Δούκισσα της Πλακεντίας

Η Σοφί ντε Μαρμπουά-Λεμπρέν, γνωστή ως Δούκισσα της Πλακεντίας, ήταν μια Γαλλίδα ευγενής που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Μετά τον θάνατο της μοναχοκόρης της, Ελίζας, το 1837, την οποία λάτρευε, η Δούκισσα ανέπτυξε έντονο ενδιαφέρον για τον πνευματισμό. Λέγεται, μάλιστα, ότι απέσυρε τη σορό της κόρης της στο σπίτι της, που βρισκόταν κοντά στη σημερινή πλατεία Κουμουνδούρου (γωνία Μυλλέρου και Αγησιλάου), όπου τη διατηρούσε σε ταρίχευση, προσπαθώντας να την επαναφέρει με αποκρυφιστικές τελετές. Όταν, όμως, μια πυρκαγιά αποτέφρωσε τη σορό, η Δούκισσα έγινε δύστροπη και αντικοινωνική. Έχτισε πολλές και επιβλητικές κατοικίες, με πιο γνωστή τη “Καστέλλο της Ροδοδάφνης” στην Πεντέλη, η οποία αργότερα ονομάστηκε “Πύργος της Δούκισσας”. Στον πύργο αυτό η Δούκισσα αποφάσισε να απομονωθεί, δημιουργώντας έτσι ένα πέπλο μυστηρίου γύρω του. Υποτίθεται πως πραγματοποιούσε συμπόσια με παράξενους καλεσμένους, και πως διατηρούσε σχέσεις με λήσταρχους της εποχής (βλέπε Νταβέλη).

Οι θρύλοι αναφέρουν, ότι το πνεύμα της Δούκισσας στοιχειώνει ακόμα τον πύργο, με αναφορές για παράξενα φώτα, ήχους και εμφανίσεις μιας γυναικείας μορφής. Άλλωστε, η ίδια η Δούκισσα είχε ζητήσει να ταφεί (και τάφηκε) στον πύργο, κάτι που ενισχύει τις φήμες περί στοιχειώματος.

2. Η Στοιχειωμένη Βίλα Καζούλη

Η Βίλα Καζούλη, που βρίσκεται στην Κηφισιά, χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Αιγυπτιώτη επιχειρηματία της Αλεξάνδρειας Νικόλαο Καζούλη, με σκοπό να τη χρησιμοποιεί ως θερινή κατοικία. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η βίλα επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί ως κέντρο ανάκρισης και βaσανιστηρίων. Οι μέθοδοι βaσανισμού των SS οδήγησαν στον θάνατο 12 Ελλήνων, οι οποίοι θάφτηκαν στον κήπο της έπαυλης. Επιπλέον, μια δημοσιογράφος δολοφοvήθηκε από τους Γερμανούς έξω από την ίδια έπαυλη.

Μετά τον πόλεμο, η βίλα απέκτησε φήμη ως στοιχειωμένη, με αναφορές για παράξενα φαινόμενα, όπως σκιές στα παράθυρα, ανεξήγητους ήχους, ουρλιαχτά από το υπόγειο και αίσθηση κάποιας παρουσίας. Πολλοί από τους ιδιοκτήτες της, φρόντισαν να ενισχύσουν τη διατήρηση των αστικών θρύλων. Άλλη μια αφορμή για τις φήμες αποτελεί ίσως το γεγονός, ότι είναι χτισμένη πάνω σε ένα τούρκικο νεκροταφείο. Οι κάτοικοι της περιοχής συχνά αποφεύγουν να περνούν μπροστά από τη βίλα μετά το σούρουπο, φοβούμενοι μάλλον τα φαντάσματα των θυμάτων που βασανίστηκαν εκεί.

3. Το στοιχειωμένο σπίτι στο Παγκράτι

Τι άλλο υπάρχει στο Παγκράτι, εκτός από μπαρ και εστιατόρια; Στη γωνία των οδών Πύρρωνος και Προαιρεσίου στέκει ένα εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό, που εδώ και δεκαετίες περιβάλλεται από έναν αέρα μυστηρίου. Το κτίριο ανήκε στον πολιτευτή Μπακόπουλο από την Αρκαδία, όμως στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής επιτάχθηκε από την Γκεστάπο (surpise!) και μετατράπηκε σε χώρο ανακρίσεων και βaσανιστηρίων. Μετά την απελευθέρωση, οι κάτοικοι της περιοχής μιλούσαν για απόκοσμους ήχους μέσα από τους τοίχους – κραυγές, ψιθύρους και βαριά βήματα. Ένα από τα πιο περίεργα φαινόμενα ήταν η εμφάνιση λευκών και κόκκινων κουρτινών που κυμάτιζαν τη νύχτα στα σπασμένα παράθυρα, αν και κανείς δεν τις είχε τοποθετήσει εκεί, και εξαφανίζονταν το πρωί.

Για χρόνια, το σπίτι θεωρούνταν ακατοίκητο, όμως κάποια στιγμή εγκαταστάθηκε εκεί ένα ζευγάρι Ολλανδών αρχιτεκτόνων. Παρά τις προσπάθειές τους να το αναπαλαιώσουν, αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν όταν κρίθηκε επικίνδυνο λόγω της παλαιότητάς του. Σήμερα, το νεοκλασικό παραμένει ερειπωμένο, όμως οι θρύλοι για τις στοιχειωμένες του νύχτες επιβιώνουν – κάποιοι επιμένουν πως οι βασανισμένες ψυχές δεν έφυγαν ποτέ από εκεί.

4. Το σπίτι της πιανίστριας στο Χαλάνδρι

Στη διασταύρωση των οδών Προφήτη Ηλία και Μάρκου Μπότσαρη στο Χαλάνδρι, στέκεται μια παλιά μονοκατοικία, κάποτε κατοικία της διάσημης Ελληνίδας πιανίστριας Τζίνα Μπαχάουερ. Η Μπαχάουερ, γεννημένη το 1913 στην Αθήνα από Αυστριακό πατέρα και Ιταλίδα μητέρα, είχε μια λαμπρή διεθνή καριέρα, αλλά πέθανε ξαφνικά το 1976 από καρδιακή ανακοπή μέσα στο σπίτι της. Το ακίνητο μεταβιβάστηκε στον Δήμο Χαλανδρίου, με σκοπό να μετατραπεί σε κέντρο πολιτισμού, αλλά τελικά εγκαταλείφθηκε, και γύρω του άρχισαν να υφαίνονται θρύλοι. Περαστικοί αναφέρουν πως συχνά μελωδίες πιάνου ακούγονται από μέσα, ενώ άλλοι μιλούν για τη φιγούρα μιας μαυροφορεμένης γυναίκας που εμφανίζεται τις νύχτες. Το σπίτι παραμένει μέχρι σήμερα έρημο και καλυμμένο από βλάστηση, διατηρώντας τον μυστήριο χαρακτήρα του.

5. Η γυναίκα με τα μαύρα στη Σταδίου

Η οδός Σταδίου είναι ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, με πλούσια ιστορία. Ο αστικός θρύλος της “γυναίκας με τα μαύρα” αναφέρει μια μυστηριώδη φιγούρα που εμφανίζεται τη νύχτα, περπατώντας αθόρυβα, και εξαφανίζεται μόλις κάποιος την πλησιάσει. Δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ποια είναι η γυναίκα και γιατί αποφάσισε να στοιχειώσει τη Σταδίου.

Μερικές μαρτυρίες οδηγών ταξί υποστηρίζουν ότι έχουν επιβιβάσει μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα, η οποία ζητούσε να μεταφερθεί σε συγκεκριμένο προορισμό, μόνο για να διαπιστώσουν, φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής, ότι το πίσω κάθισμα ήταν άδειο.

Μύθοι ή αλήθειες;

Όπως με όλους τους αστικούς θρύλους, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν αυτές οι ιστορίες είναι αληθινές ή απλώς παραφουσκωμένες αφηγήσεις που πέρασαν από στόμα σε στόμα σαν σπασμένο τηλέφωνο. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι η Αθήνα κρύβει τις δικές της σκοτεινές γωνιές, και αν έχεις όρεξη για μια περιπέτεια, ίσως αξίζει να επισκεφθείς κάποια από αυτές τις τοποθεσίες. Μόνο να θυμάσαι: αν δεις κάτι περίεργο, μην πεις ότι δε σε προειδοποιήσαμε!