Time slips: 4 περιπτώσεις "έπεσαν" στο παρελθόν και γύρισαν πίσω σαν να μην είχε συμβεί τίποτα

Έχεις βρεθεί ποτέ σε ένα μέρος και ξαφνικά αισθάνθηκες ότι κάτι δεν πάει καλά; Ότι η ατμόσφαιρα σαν να άλλαξε, οι ήχοι χαμήλωσαν και το περιβάλλον γύρω σου έμοιαζε… παλιό; Αν ναι, τότε μπορεί να έχεις ζήσει ένα “time slip” χωρίς καν να το κατάλαβες. Και πριν σκεφτείς, ότι αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν μόνο στις ταινίες, να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται πως έχουν βιώσει τέτοιες εμπειρίες στην πραγματική ζωή (εμείς δεν κρίνουμε).

Το “time slip” είναι ένα παράξενο φαινόμενο, όπου κάποιος υποτίθεται ότι γλιστράει – χωρίς καμία προειδοποίηση – πίσω ή μπροστά στον χρόνο. Δε μιλάμε για όνειρα ή φαντασιώσεις, αλλά για καταστάσεις, όπου άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά σε μια διαφορετική χρονική περίοδο, έζησαν στιγμές εκεί και μετά γύρισαν πίσω σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Οι περισσότερες αναφορές σε time slips περιγράφουν το ίδιο μοτίβο: το άτομο βιώνει μια ξαφνική αλλαγή στην ατμόσφαιρα, οι ήχοι φαίνεται να σβήνουν, τα χρώματα μπορεί να γίνονται πιο ξεθωριασμένα ή έντονα, και το περιβάλλον μεταμορφώνεται ώστε να ταιριάζει με μια διαφορετική εποχή. Συχνά, αυτοί που το βιώνουν, αλληλεπιδρούν με ανθρώπους της παρελθοντικής ή μελλοντικής εποχής, οι οποίοι φαίνεται να μην τους αναγνωρίζουν ως “ξένους”. Ξαφνικά, το φαινόμενο σταματά, και το άτομο επιστρέφει στο παρόν χωρίς να έχει καταλάβει ακριβώς τι συνέβη.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι μπορεί να προκαλεί αυτά τα φαινόμενα. Μερικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για διαταραχές στην αντίληψη του χρόνου λόγω εγκεφαλικών διεργασιών, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πιο exotic εξηγήσεις, όπως γεωμαγνητικές ανωμαλίες ή ακόμα και ρήγματα στον χωροχρόνο, που επιτρέπουν παροδικές ματιές σε άλλες χρονικές περιόδους.

Ας δούμε μερικές από τις πιο γνωστές και καταγεγραμμένες περιπτώσεις:

1. Το time slip στο ξενοδοχείο του Montélimar

Το 1979, δύο ζευγάρια Βρετανών, ο Geoff και η Pauline Simpson μαζί με τους φίλους τους, Len και Cynthia Gisby, ταξίδευαν στη Γαλλία. Ψάχνοντας ένα μέρος να διανυκτερεύσουν, σταμάτησαν σε ένα ξενοδοχείο που έμοιαζε πολύ παλιομοδίτικο, αλλά είχε φιλικό προσωπικό και φθηνές τιμές. Όλα φαινόντουσαν ρετρό, αλλά μ’έναν περίεργο τρόπο: δεν υπήρχε ηλεκτρικός φωτισμός, οι εργαζόμενοι φορούσαν στολές περασμένου αιώνα, και το πρωινό που τους σέρβιραν ήταν απλό, χωρίς καφέ – κάτι που τους φάνηκε περίεργο.

Την επόμενη μέρα, όταν πήγαν να πληρώσουν, το ποσό ήταν εξαιρετικά χαμηλό, σαν να επρόκειτο για τιμές μιας άλλης εποχής. Όταν προσπάθησαν να ξαναβρούν το ξενοδοχείο στην επιστροφή τους, είχε εξαφανιστεί (ίσως φαλίρισε εξαιτίας των τόσο χαμηλών τιμών!). Κανείς στην περιοχή δε φάνηκε να γνωρίζει τίποτα γι’ αυτό. Όταν εμφάνισαν τις φωτογραφίες που είχαν τραβήξει στο ταξίδι τους, μυστηριωδώς, δεν υπήρχε στο φιλμ καμία από τις φωτογραφίες που (υποτίθεται) είχαν τραβηχτεί στο ξενοδοχείο.

2. Ανεμοδαρμένα Ύψη

Το καλοκαίρι του 1959, ο Βρετανός ηθοποιός Alan Helm εργαζόταν σε ένα θέατρο στο Bradford, κοντά στο διάσημο χωριό Haworth, όπου γεννήθηκαν οι αδελφές Bronte. Εκεί, πριν από τις παραστάσεις του, του άρεσε να κάνει βόλτες στα τοπία που έδωσαν την έμπνευση στην Emily Bronte για το Wuthering Heights. Είχε επαναλάβει αυτήν τη διαδρομή πολλές φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μια ημέρα, βρέθηκε να περπατάει προς το ερείπιο του Top Withins και εκεί, γύρω στο μεσημέρι, συνάντησε έναν άντρα με deerstalker hat (είδος κυνηγετικού καπέλου μα κάλυμμα αυτιών) και όπλο. Ο άντρας εξαφανίστηκε ξαφνικά, κι ο Χελμ αποφάσισε να προχωρήσει προς το ερείπιο για να τον βρει. Καθώς προχωρούσε, βρέθηκε μπροστά σ΄ένα μεγάλο αγροτόσπιτο γεωργιανού ρυθμού. Προχώρησε τρέχοντας, χτύπησε την πόρτα και, κοιτώντας από το παράθυρο, είδε ένα τραπέζι στρωμένο για φαγητό. Μπορούσε να μυρίσει τη μυρωδιά του χοιρινού και άκουγε τα ζώα που βρίσκονταν στο στάβλο- όμως, όταν μπήκε έκει, τον βρήκε άδειο Κοιτάζοντας ξανά προς το Top Withins, είδε ότι είχε εξαφανιστεί. Ξαφνικά, είδε και πάλι τον άντρα με το καπέλο και, πολύ τρομαγμένος, έτρεξε πίσω στο Haworth. Κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας, ο Helm κοίταξε το ρολόι του και διαπίστωσε ότι είχε σταματήσει στις 1.45 μ.μ. Αμέσως πριν από την παράσταση, έλεγξε το ρολόι του ξανά, και παρατήρησε ότι τότε έδειχνε τη σωστή ώρα (5.45), αν και δεν το είχε επαναρυθμίσει.

3. Η γυναίκα που είδε το Εδιμβούργο του παρελθόντος

Το 1957, μια γυναίκα που περπατούσε στο Εδιμβούργο, ξαφνικά παρατήρησε ότι ο δρόμος μπροστά της είχε αλλάξει. Τα μοντέρνα καταστήματα είχαν εξαφανιστεί και αντικατασταθεί από παλιές βιτρίνες του 19ου αιώνα. Οι άνθρωποι γύρω της φορούσαν ρούχα της Βικτωριανής εποχής και άμαξες κυκλοφορούσαν στους δρόμους.

Μπερδεμένη, προσπάθησε να μιλήσει σε έναν περαστικό, αλλά εκείνος φαινόταν να μην την ακούει. Πανικοβλήθηκε, γύρισε πίσω και, μέσα σε λίγα λεπτά, τα πάντα επανήλθαν στο φυσιολογικό. Η σύγχρονη πόλη ήταν και πάλι μπροστά της. Όταν αργότερα έκανε έρευνα, ανακάλυψε ότι, στο σημείο όπου είχε βρεθεί, υπήρχαν όντως τέτοια καταστήματα πριν από έναν αιώνα.

4. Βερσαλλίες

Το 1901, δύο Βρετανίδες καθηγήτριες, η Charlotte Anne Moberly και η Eleanor Jourdain, επισκέφθηκαν το Παλάτι των Βερσαλλιών. Ενώ περπατούσαν στους κήπους, ξαφνικά άρχισαν να βλέπουν ανθρώπους ντυμένους με ρούχα του 18ου αιώνα. Είδαν ακόμα και μια γυναίκα να ζωγραφίζει – την οποία αργότερα ταυτοποίησαν ως τη Μαρία Αντουανέτα.

Ξαφνικά, το όραμα εξαφανίστηκε. Η εμπειρία τους θεωρήθηκε από πολλούς ως ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα “time slip”.

Υπάρχουν πολλές παρόμοιες αφηγήσεις. Τι μπορεί να συμβαίνει;

Εντάξει, οι ιστορίες είναι συναρπαστικές, αλλά υπάρχει κάποια εξήγηση για όλα αυτά; Οι επιστήμονες δεν αναγνωρίζουν τα time slips ως πραγματικό φαινόμενο, αλλά υπάρχουν μερικές θεωρίες που προσπαθούν να δώσουν εξήγηση:

• Ψυχολογική εξήγηση: Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για “παραισθήσεις” ή “μικρο-ονειροπολήσεις” που μπορεί να προκαλούνται από το στρες, την κούραση ή ακόμα και την υποσυνείδητη γνώση του παρελθόντος ενός τόπου.
• Κβαντική φυσική: Υπάρχουν θεωρίες που συνδέουν τα time slips με την ιδέα ότι ο χρόνος δεν είναι γραμμικός, αλλά μπορεί να υπάρχει σε “στρώματα” που, υπό ορισμένες συνθήκες, αλληλεπικαλύπτονται.
• Διαστάσεις και παράλληλα σύμπαντα: Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα περιστατικά μπορεί να είναι στιγμιαία “ξεγλιστρήματα” σε άλλες πραγματικότητες που υπάρχουν δίπλα στη δική μας.
• Γεωμαγνητικά πεδία: Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι ορισμένα μέρη έχουν περίεργες γεωμαγνητικές ανωμαλίες που μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στην αντίληψη του χρόνου.

Αν όλα αυτά σου φαίνονται sci-fi, σε καταλαβαίνουμε απόλυτα. Αλλά, μήπως υπάρχουν πράγματα που δεν έχουμε καταφέρει να κατανοήσουμε ακόμα; Μήπως, κάποια στιγμή, θα αποδειχθεί ότι ο χρόνος δεν είναι τόσο σταθερός όσο νομίζουμε; Και – το πιο σημαντικό – μήπως κάποια στιγμή θα βρεθείς κι εσύ σε ένα μέρος που μοιάζει λίγο… εκτός εποχής;

Αν συμβεί, τουλάχιστον τώρα θα ξέρεις τι να περιμένεις. Και ίσως να έχεις την ψυχραιμία να τραβήξεις καμιά φωτογραφία – αν, φυσικά, εμφανιστεί στο φιλμ!