Κολλητός είναι αυτός που όταν βρίσκεστε είναι σαν να μη χωρίσατε στιγμή

Μπορεί να σε χωρίζουν χιλιόμετρα μακριά ή ίσως πἀί λόγω υποχρεώσεων, έντονης ρουτίνας και φορτωμένου προγράμματος να μη βρίσκεστε κάθε μέρα, ίσως με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να έχει ξεπεραστεί ελαφρώς το πρόβλημα της επικοινωνίας, αλλά όσο καιρό κι αν έχεις να δεις τον άλλον, θα είναι πάντα ο δικός σου άνθρωπος, ειδικά αν πρόκειται για τον κολλητό σου.

Καθημερινά τηλεφωνά, φωτογραφίες κι άπειρα μηνύματα απαρτίζουν αυτή τη σχέση, προκειμένου να νιώθει ο ένας τον άλλον εδώ κοντά του. Ναι, είναι εκείνη η ώρα που βλέπεις πάλι τον κολλητό σου και τον παίρνεις την πιο σφιχτή αγκαλιά, θέλεις να τον ξεζουμίσεις, είσαι τόσο ενθουσιασμένος και χαρούμενος, έχεις ήδη κάνει τη λίστα με όσα πράγματα θέλετε να κάνετε μαζί και δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις, πώς να εκμεταλλευτείς αυτές τις ώρες μαζί του.

Κι ενώ οι περισσότεροι θεωρούν ότι η απόσταση απομακρύνει εκτός από σωματικά και πνευματικά και πολλές φορές είναι η αιτία να χαλάσουν οποιονδήποτε ειδών σχέσεις, κάνουν τόσο μεγάλο λάθος καθώς κάθε φορά που ξανασυναντιέσαι με τον κολλητό σου είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.

Κάνετε τις ίδιες τρέλες, πηγαίνετε στα ιδία μαγαζιά, κάνετε τις ίδιες καφρίλες και νιώθεις σαν να μηδενίζει ο χρόνος, φαίνεται ότι οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής δεν αλλοίωσαν τη σχέση σας και δεν άλλαξε τίποτα απολύτως. Κάνετε τις ίδιες λατρεμένες συνήθειες. Μα πώς η απόσταση μπορεί να σπάσει τον πιο ιερό δεσμό που υπάρχει, τη φιλιά; Δεν έχει άλλη σαν αυτή, δεν πετιέται τόσο εύκολα ούτε χαλάει απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορεί να χάνεσαι με τον κολλητό, μπορεί να έχεις να τον δεις μέρες απ’ τα μηνύματα να μη λέτε κaι τόσα, αλλά πάντα θα υπάρχει αυτή η στιγμή που θα θες να φύγεις από όλους κι απ’ όλα κaι να συναντηθείς με εκείνον.

Όσος καιρός και να περάσει μακριά, ο κολλητός θα είναι πάντα εδώ για σένα κι ας μην είναι τόσο κοντά σου. Η αγάπη κι η αφοσίωση που έχετε, δεν αλλάζει όσα χιλιόμετρα μακριά κι αν είναι. Κι όταν ξαναβρεθείτε και μιλήσετε με τα μάτια πάλι, όπως παλιά, με ένα νεύμα ή με ένα βλέμμα συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν άλλαξε.

Περνάτε τα βράδια μαζί κάνοντας όλα αυτά που τόσο καιρό δεν μπορούσατε. Γελάτε με τα ιδία αστεία, τσακώνεστε για το ποια ταινία θα δείτε, γίνεστε κουρούμπελα και λέτε ότι δεν ξαναπείτε και την άλλη μέρα κάνετε ακριβώς τα ιδία. Καταλαβαίνεστε χωρίς καν να μιλήσετε μέσα στον κόσμο τόσο απλά κι εύκολα γιατί ο ένας ξέρει τον άλλον καλυτέρα απ’ τον καθένα. Τι σημασία έχει αν η ζωή προχωράει τόσο γρήγορα, το μόνο πράγμα που σας χωρίζει είναι η απόσταση πάντα αυτές οι λίγες στιγμές μαζί του θα σε γεμίζουν πιο πολύ από καθετί άλλο.

Γιατί ο φίλος, όσο μακριά κι να αν πάει, θα είναι τόσο κοντά σου όσο κανείς, θα σε νιώθει σαν να ήταν εδώ, διπλά σου. Γιατί τον κολλητό πάντα θα παίρνεις πρώτο και θα του λες με τόση βιασύνη και γρηγοράδα τα νέα και μόνο αυτός θα μπορεί να σε καταλάβει, θα ξενυχτάς μαζί του στα τηλεφωνά γιατί θα είναι αυτός που θα θες να τα πεις, που δε θα χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις και να απολογηθείς, θα είσαι πάντα ο εαυτός σου σε αυτόν, γιατί αυτός θα έρχεται τις πιο δύσκολες στιγμές, θα σε παίρνει αγκαλιά και θα σε καθησυχάζει .

Γιατί ο κολλητός σου είναι αληθινός και δε θα χαθείτε, επειδή δε βλέπεστε κάθε μέρα, επειδή δεν είστε αυτοκόλλητοι. Ή ζωή προχωράει και γίνεται πιο απαιτητική με περισσότερες υποχρεώσεις και προβλήματα, μη σε στεναχωρεί λοιπόν που ίσως να μην προλαβαίνεις να αφιερώσεις όσο χρόνο θέλεις. Μπορεί να έχεις και να έχει πολλούς φίλους, αλλά ποιος συγκρίνεται με αυτόν;

Η φιλιά δε χρειάζεται χρόνο κι όρια, δεν έχει μετρό και σταθμά. Γι’ αυτό όταν ξανασυναντηθείτε θα είστε σαν μην πέρασε ούτε λεπτό. Είναι για σένα κι είσαι για αυτόν, ο δικός του άνθρωπος. Έτσι οι φίλιες κρατάνε χρόνια άτρωτες, γερές γιατί οι φίλοι δε χάνονται στα χιλιόμετρα ούτε φθείρονται με τα χρόνια, μένουν εδώ για να σου υπενθυμίζουν ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα νοιάζεται για σένα, κάποιες φόρες ίσως και πιο πολύ κι απ’ τον ίδιο σου τον εαυτό.