Οι γονείς των κολλητών μας είναι σαν δεύτεροι γονείς μας

Η κολλητή μου είναι σαν αδερφή μου κι ο συλλογισμός αυτός μας ακολουθεί στο συμπέρασμα ότι τη μαμά της είναι σαν δεύτερη μαμά μου, κάτι που ισχύει απόλυτα δηλαδή. Γενικότερα οι γονείς των κολλητών μας είναι σαν να είναι δεύτεροι γονείς μας, μόνο να σκεφτείς πόσες φορές έχουμε κάνει το σπίτι τους σαν σπίτι μας. Πόσες φορές έχουμε φάει όλοι μαζί; Πόσες φορές μας έχουν βοηθήσει;

Είναι αναμενόμενο ότι αποκτάς οικειότητα με τον χρόνο και την καθημερινή επαφή που έχετε. Έτσι σιγά-σιγά αφήνεις τον πληθυντικό, αρχίζετε και συζητάτε, λέτε αστεία, περνάτε χρόνο όλοι μαζί, με αποτέλεσμα οι τυπικότητες κι οι αυστηρές ευγένειες να κόβονται σταδιακά χωρίς καν να το καταλάβεις, εννοείται ότι πάντα παραμένει ο σεβασμός κι η εκτίμηση που έχεις προς το πρόσωπό τους, βέβαια.

Ειδικότερα η μαμά της κολλητής είναι και δική σου μαμά και μαζί της συζητάς  διάφορα θέματα που σε προβληματίζουν, μιλάς ανοιχτά για τα προσωπικά σου, πηγαίνετε για καφέ, έρχεστε τόσο κοντά κι αναπτύσσετε τέτοια σχέση ώσπου μπορεί να φτάσετε στο σημείο να κλαις  στην αγκαλιά της για τα προβλήματά σου. Ενώ απ’ την άλλη ο μπαμπάς της κολλητής θα είναι σαν το δικό σου, θα σε συμβουλεύσει, θα σε τσεκάρει τι φόρας, θα σε προσέχει σαν την κόρη του γιατί σε θεωρεί σαν δικό του παιδί και δικαίως εδώ που τα λέμε αφού κάθε μέρα ή σπίτι σου ή σπίτι της θα είστε.

Οι γονείς του καλύτερού σου φίλου γίνονται δικοί σου άνθρωποι που μπορείς να βασιστείς, να εμπιστευτείς, που ξέρεις ότι θα σε βοηθήσουν σε ό,τι κι αν χρειαστείς κι ότι θα σου σταθούν στη δύσκολη στιγμή σαν πραγματικοί σου γονείς. Είναι οι άνθρωποι που θα τρέξεις όταν οι δικοί δε θα σε καταλαβαίνουν, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα έχεις πάντα μια ιδιαίτερη σχέση κι ένα ξεχωριστό δέσιμο.

Μεταξύ σας δεν υπάρχουν τυπικούρες και καθωσπρεπισμοί αφού τους έχεις σαν γονείς σου κι αυτοί σαν παιδί τους. Μπαίνεις σπίτι τους και το νιώθεις σαν δικό σου, σε φροντίζουν και σε περιποιούνται όπως κάνουν στα παιδιά τους, μιλάτε όλοι μαζί, παίζετε επιτραπέζια, τρωτέ παρέα, γελάτε, βλέπετε ταινίες, κουτσομπολεύετε και τους βλέπεις σε καθημερινή σχεδόν βάση.

Αντίστοιχα, βεβαία, γίνεται και με τους δικού σου γονείς και το κολλητάρι σου. Η μαμά σου κάνει τα ίδια και καλύτερα πράγματα για τον αγαπημένο σου φίλο όπως και για σένα.. Η γενικότερη σχέση που έχετε αναπτύξει είναι τόσο ισχυρή που αν κάποιος σας δει έξω στο δρόμο όλους μαζί σας περνάει για μία οικογένεια και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιο είναι το πραγματικό παιδί και δυσκολεύεται να πιστέψει πως δεν είστε πραγματικά αδέλφια.

Κι εσύ, όμως, τους γονείς του κολλητού σου τους νοιάζεσαι και τους  αγαπάς, τους έχεις πάντα στην καρδιά σου για το ενδιαφέρον που σου δείχνουν κι εκτιμάς πως κάθε φορά σε κάνουν να νιώθεις οικεία κι όμορφα με το να περνάς ευχάριστες στιγμές μαζί τους.

Αυτές οι σχέσεις με τους γονείς των κολλητών είναι οι καλύτερες και θα πρέπει να τις επιδιώκεις, όχι μόνο για να ξεπεράσεις αυτή την πρώτη επαφή και να τους γνωρίσεις καθώς είναι οι γονείς  ενός πολύ δικού σου ανθρώπου που  αγαπάς πολύ, αλλά γιατί αξίζει να έχεις όμορφη σχέση κι επικοινωνία με τα άτομα που σε βάζουν σπίτι τους και σε νοιάζονται σαν δικό τους παιδί.