Αυτοί που λένε εύκολα «ναι», είναι ψεύτες. Αδίστακτα και κυνικά μπορούν να σου υποσχεθούν τη μεγαλύτερή σου επιθυμία και να σε βάλουν σε κατάσταση αναμονής, η οποία θα σε βάλει για πολύ καιρό στο ψυγείο.
Όταν κάποτε βγεις παγωμένος κι αγανακτισμένος απ’ την αναμονή θα ανακαλύψεις πως αδίκως κρύωνες τόσο καιρό, εκεί μέσα, τίποτα δεν έγινε.
Οι εύκολες υποσχέσεις, είναι παλιοί συμμαθητές που θα συναντήσεις ένα απόγευμα Παρασκευής, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στο δρόμο· θα αγκαλιάσεις, θα χαιρετίσεις εγκάρδια, θα ανταλλάξεις τηλέφωνα κι υποσχέσεις για επανασυνδέσεις και καφέδες και ύστερα θα συνεχίσεις το δρόμο σου σαν να μη συνάντησες ποτέ κανέναν.
Είναι όπως τα τηλέφωνα που κάνουμε στις ονομαστικές εορτές, πάντα δίνουμε ένα ραντεβού για εκείνη τη συνάντηση που δε θα κάνουμε ποτέ κι ύστερα πάλι τον άλλο χρόνο επαναλαμβάνουμε το ίδιο τηλέφωνο, τα ίδια λόγια, γνωρίζοντας ότι είναι ψεύτικα.
Όσοι λένε με ευκολία μεγάλα λόγια είναι υποκριτές. Υποκριτές, γιατί γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δε θα τηρήσουν τα λόγια τους. Όμως, όταν κάτι δεν έχει επιπτώσεις σε εσένα είναι πολύ εύκολο να το υποσχεθείς. Άρα γιατί όχι;
Στο εμπόριο λένε ότι όταν κάποιος με ευκολία δέχεται όποιον τρόπο πληρωμής και να του δώσεις, είναι σίγουρο πως θα είναι αφερέγγυος στις πληρωμές του, αυτό ακριβώς συμβαίνει και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Συναντάς ανθρώπους, που σε αγαπάνε απ’ το πρώτο βράδυ, που κάνουν όνειρα για το μέλλον σου όταν ακόμα δεν ξέρουν ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό ή πώς λένε τη γάτα σου.
Αυτούς τους ανθρώπους να τους φοβάσαι, να τους αποφεύγεις κι εάν τύχει κι αναπόφευκτα τους συναντήσεις να βάζεις στα αυτιά σου βουλοκέρι για να μη σε μαγέψουν απ’ τα λόγια που δε θα κάνουν ποτέ πράξη. Να μην τους ακούσεις, γιατί θα σε πείσουν.
Όλοι ψάχνουμε μια ιστορία για να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της, ύστερα να έχουμε κι εμείς το δικό μας βιβλίο. Όμως το βιβλίο όσων λένε πολλά «ναι» καίγεται γρήγορα. Αρπάζει φωτιά από μία σπίθα και δεν καίγεται μόνο του, αλλά με όλους τους ήρωές τους. Γ’ αυτό σου λέω, μην καείς απ’ τα λόγια αυτών που δεν τα εννοούν.
Τα εύκολα «ναι» μην τα πιστεύεις. Είναι τα πιο θορυβώδη «όχι». Εκείνα τα απρόσμενα που τελικά αποδεικνύονται αναμενόμενα. Είναι αλκοολικές λέξεις χωρίς ίχνος νηφαλιότητας, από εκείνες που το πρωί δε θυμάσαι ούτε πώς τις ξεστόμισες ούτε πώς συνέβησαν. Σαν τους αγνώστους που χορεύεις νύχτα μαζί τους, σε ένα κακόφημο μπαρ και το πρωί δε λογίζεσαι ούτε τη μορφή τους.
Στις ανοχές μας στηρίζονται οι επαγγελματίες πάροχοι υποσχέσεων. Στις ανοχές μας και στον ξεμυαλισμένο μας εαυτό που ψάχνει μια από εδώ και μια από εκεί να βάλει μια τελεία ώστε να σχηματίσει πρόταση.
Όσοι λένε εύκολα «ναι», δεν απασχολούνται από συναισθήματα. Εγωιστικά πετάνε την ατάκα τους σαν να είναι βόμβα και δεν τους νοιάζει η έκρηξη συναισθημάτων που προκαλούν στους άλλους που τους ακούνε.
Είναι κι ο έρωτας, αυτός είναι το μεγαλύτερο θύμα τους. Τα πιστεύει όλα και στο τέλος θρηνεί που δεν πραγματοποιήθηκαν. Είναι η φύση του αυτός να έρχεται με υποσχέσεις κι αυτοί που λένε τα μεγάλα απραγματοποίητα λόγια το ξέρουν καλά αυτό. Δεν κοστίζει τίποτα μια υπόσχεση. Ησυχάζει το κεφάλι τους κι όλοι είναι ευχαριστημένοι. Άλλωστε συνηθίζουμε να ακούμε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε και δε φτάνουν όλα τα έργα του κόσμου για να μας αποδείξουν το αντίθετο.
Γιατί αυτοί που λένε τα εύκολα «ναι» μπορεί να εννοούν τα μεγαλύτερα «όχι», αλλά οι πράξεις τους δε διαφέρουν από όσα εννοούν. Αλλά είμαστε κι εμείς που έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε στα απραγματοποίητα για την τυχαία μικρή πιθανότητα μήπως, κάπως, κάποτε γίνουν αλήθεια.
Θυμήσου όμως πριν πιστέψεις: Δε θα σε πάρει τηλέφωνο, όταν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα ποτέ, ακόμη κι εάν το ζήτησες. Δε θα μπει στη ζωή σου όταν δε σου έχει αφιερώσει εκείνη τη μία ώρα που για χρόνια ζητάς. Δε θα σε ερωτευτεί ακόμη κι εάν στο λέει, όταν εσύ δεν νιώθεις ότι ήδη το έχει κάνει.
Την αλήθεια την ξέρουμε, το ζήτημα είναι να μπορούμε να αντιστεκόμαστε στα «θέλω» μας. Γιατί αυτοί που δίνουν υποσχέσεις που δεν τηρούν μπορεί να ενοχλούν τις λέξεις χωρίς να έχουν τίποτα να πουν αλλά κι εμείς που τους πιστεύουμε ενοχλούμε τη ζωή μας για μερικές επιθυμίες.
Επιμέλεια Κειμένου Πέννυς Πηττά: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πέννυ Πηττά
