Άρωμα, τσεκ. Καλοσιδερωμένο πουκάμισο, τσεκ. Εσώρουχα τσεκ. Προφυλακτικά, τσεκ. Όλα έτοιμα, γιατί για να φτιαχτεί η σωστή κατάσταση, πρέπει να υπάρχει σύστημα. Κάτι σαν τον τζόγο ας πούμε. Αν παίζεις χωρίς σύστημα, έχεις αντί για χρήμα την ήττα στο τσεπάκι κι αυτό δε θέλεις να συμβεί. Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο το συναίσθημα, απαραιτήτως υπό κατ’ οίκον περιορισμό και με ενεργοποιημένη τη λειτουργία πτήσης. Δεν πρέπει επ΄ουδενί να ξεμυτίσει και να χαλάσει το σχέδιο.
Μη βιάζεστε να κρίνετε, οι άνθρωποι που κάνουν σεξ χωρίς συναίσθημα είναι οι καλύτεροι του χωριού. Ο παρτενέρ κάθε μέρα διαφορετικός. Η ποικιλία βοηθάει να μη βαριούνται ποτέ. Το να μένουν μ’ ένα σύντροφο είναι σαν να πηγαίνουν σε μπαρ και να ακούν όλη τη νύχτα το ίδιο καψουροτράγουδο. Μία θα το χορέψουν, δύο θα το τραγουδήσουν, τη τρίτη νισάφι, τραβάνε μια τζούρα βότκα, βαριούνται και φεύγουν.
Άλλωστε, όπου υπάρχει ποικιλία υπάρχουν και πολλά θέματα προς συζήτηση. Έτσι δεν περνά καλά μόνο ο ίδιος ο άνθρωπος, που μπλέκεται στις πολλές σχέσεις αλλά και όλοι οι υπόλοιποι στην παρέα, που σχηματίζουν κύκλο για να ακούσουν τα κατορθώματά του. Γίνονται οι κουλ και τα γαμάτα τυπάκια μόνο και μόνο επειδή το κρεβάτι τους είναι ένα μεγάλο κέντρο διερχομένων.
Είναι εκείνοι, που θα τους ψάχνεις το πρωί δίπλα σου και δε θα τους βρίσκεις πουθενά. Ούτε μέσα στην ντουλάπα, ούτε δίπλα από το ψυγείο, ούτε πάνω στον καναπέ, ούτε καν κάτω από το κρεβάτι. Εξαφανίζονται με την ίδια ταχύτητα που έρχονται. Συνοπτικές διαδικασίες που περιορίζονται σε σεξ το βράδυ, Λούηδες το πρωί. Απλά τα πράγματα μπες, βγες και καληνύχτα –αν την πούνε κι αυτή. Ούτε συναίσθημα, ούτε αγκαλιές, ούτε αντιρρήσεις του «μα» ούτε κτητικότητες του «μου». Στα μεγάλα κέφια να κάνουν ένα τσιγάρο μετά το σεξ κι αυτό στα όρθια, δύο τρεις τζούρες ίσα για το ξεχαρμάνιασμα κι έξω από την πόρτα.
Γυρνάνε στο κρεβάτι τους και στην ασφάλεια της μοναξιάς τους. Πού να βολεύονται σε ξένα κρεβάτια και μαξιλάρια, σε διαφορετικές ζωές και συνήθειες;
Σεξ γρήγορο χωρίς υποχρεώσεις, όρκους, απαιτήσεις, ερωτήσεις και τηλέφωνα που ξεκινάμε στις οκτώ και τελειώνουν στις δώδεκα με τις γνωστές φράσεις «Κλείσε εσύ», «όχι μωρό μου, κλείσε εσύ» και μιλάνε εις τους αιώνες των αιώνων ή καλύτερα εις της μπαταρίας του κινητού τη θέληση, αμήν. Ο χρόνος τους είναι πολύτιμος για να σπαταλάται σε ρομαντισμούς και ανούσια μπλα μπλα.
Είναι και θέμα εγωισμού. Αλλιώς είναι να έχεις έναν άνθρωπο και να σου κάνει το δύσκολο, αλλιώς να έχεις πολλούς κι εύκολους. Δε δυσκολεύουν τη ζωή τους, αλλά ακολουθούν απλές και σίγουρες λύσεις. Εκτός των άλλων, η φήμη ανεβάζει τις μετοχές. Δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από τον ίδιο τον πελάτη. Γι’ αυτό και συνηθίζεται οι δυνατοί παίχτες του αθλήματος να είναι περιζήτητοι. Όλοι θέλουν να κερδίσουν το μεγάλο στοίχημα και να γίνουν οι εκλεκτοί, που θα ξεπαγώσουν το συναίσθημα αλλά τελικά καταλήγουν να καίγονται οι ίδιοι. Πέφτουν οι ίδιοι μέσα στη παγίδα που πήγαν να στήσουν.
Οι παλιοί το έλεγαν «Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη» και το ακολουθούν κατά γράμμα -και καλά κάνουν δηλαδή. Όσο για τους άλλους, τους πληγωμένους, μένουν να μετράνε ράμματα στη γούνα τους.
Τι να πω; Ας πρόσεχαν.
Επιμέλεια Κειμένου Πέννυς Πηττά: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Πέννυ Πηττά
