Οι μουσικές ενώνουν τους ανθρώπους

Αν θέλεις πραγματικά να γνωρίσεις έναν άνθρωπο, άκου τις μουσικές του. Παρατήρησε τους στίχους που του αρέσουν, τους στίχους που τον κάνουν να συγκινείται, να γελάει, να χορεύει, να νοσταλγεί. Άκου τις μελωδίες που τον ηρεμούν, που τον διασκεδάζουν ακόμα και που τον εκνευρίζουν. Άκου, εκείνον τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου ακόμα κι αν δε λέει τίποτα.

Παρατήρησε τη μουσική που έρχεται απ’ το διπλανό αυτοκίνητο σε ώρα αιχμής στην Ομόνοια κι ύστερα κοίτα τον οδηγό. Παρατήρησε το τραγούδι που σιγοτραγουδάει ο συνάδελφός σου το πρωί και θα ξέρεις την προηγούμενη νύχτα του.

Αν θες να μάθεις τους ανθρώπους, να τους γνωρίσεις πραγματικά, να τους νιώσεις, άκου καλά τις μουσικές τους κι όταν σιγουρευτείς ότι τις έχεις καταλάβει, τότε γνωρίζεις τα περισσότερα γι’ αυτούς. Ακόμη κι αν δε σου είπαν λέξη, ακόμα κι αν γύρω απ’ τη ζωή τους επικρατεί ένα μυστήριο, ακόμη κι αν προσπαθήσουν να σε παραπλανήσουν. Δεν παραπλανούν οι μουσικές. Οι άνθρωποι εκφράζονται με τους ήχους τους, οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι οι ήχοι τους. Είναι αυτοί οι ήχοι που ενώνουν τους ανθρώπους, που τους φέρνουν πιο κοντά, που τους κάνουν γνώριμους, φίλους, ζευγάρια.

Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους γιατί ακριβώς οι άνθρωποι είναι οι νότες τους. Κάθε κατάσταση, κάθε συναίσθημα, κάθε σκέψη μπορεί τόσο εύκολα να εκφραστεί με ένα τραγούδι. Είναι από εκείνα που τόσο θέλουμε να κρύψουμε, αλλά εμφανίζονται στον ήχο που φτάνει στα αυτιά μας, ένα μεσημέρι απ’ το μπαλκόνι του γείτονα.

Δεν κρύβονται τα συναισθήματα όσο υπάρχει μουσική, δε μένουν μόνοι οι άνθρωποι όταν έχουν αυτό το μαγικό όπλο για να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους. Κανείς δεν είναι μυστικός, σκοτεινός τύπος όταν ακούει μουσική και κανένας στίχος που σιγοτραγουδάμε δεν είναι τυχαίος. Όλα έχουν την εξήγησή τους, σε κάποια σκέψη μας.

Είναι περίεργο το χαρμάνι που κάνουν οι ήχοι με τους ανθρώπους. Όσο μαγικές είναι οι μουσικές μας, τόσο περίεργες και νεραϊδίσιες είναι κι οι σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ εκείνων που ακούν την ίδια μουσική. Ούτως ή άλλως δε γίνεται διαφορετικά. Οι άνθρωποι σχετίζονται όταν μοιράζονται κι όσα πιο πολλά μοιράζονται τόσο πιο ισχυρές κι οι σχέσεις που δημιουργούν. Το ιδιαίτερο σε όλα αυτά είναι το μοίρασμα χωρίς μοίρασμα.

Έτσι μυσταγωγικά οι άνθρωποι γίνονται ομάδες, δένονται, διαφοροποιούνται, αναγνωρίζονται. Όχι, για τη νότα που ακούγεται απ’ τα ηχεία, αλλά για τα κοινά χαρακτηριστικά που μεταδίδουν τα προσωπικά μας ηχεία. Εκείνα τα τεράστια ηχεία που έχουμε μέσα μας και ψάχνουν γύρω-γύρω για κάποιον σαν εμάς.

Ύστερα άλλο ένα τραγούδι κι όλες μας οι απορίες λυμένες. Να αγκαλιάζεσαι με αγνώστους, να τραγουδάς και να είναι σαν να τους γνωρίζεις χρόνια. Να αγκαλιάζεσαι στο φινάλε και να επιδιώκεις να ξανασυναντηθείς με εκείνον τον άγνωστο που μοιράστηκες το «κάτι» σου και σου έδωσε το «κάτι παραπάνω του».

Οι μουσικές μιλάνε για όλα, για τις πληγές, για τα δύσκολα, για αυτά που φυλάμε στους ανθρώπους που έχουμε απέναντί μας, για τα κρυφά μας και τα φανερά μας.

Ένα τραγούδι. Ένα κοινό άκουσμα κι όλα είναι καθρέφτης, παρελθόν, ευαισθησίες αδυναμίες, σκέψεις. Κάπως έτσι γίνονται τα κοινά μουσικά ακούσματα ένας λόγος για να βρεθούμε με ανθρώπους. Είναι τα κοινά βιώματα που ενώ ποτέ δεν έχουμε συζητήσει, τα τραγουδήσαμε αγκαλιά σε μια συναυλία, σε ένα μπαρ, σε μια παραλία με κιθάρα ή ακόμα και στην πίστα κάποιου νυχτερινού κέντρου. Τότε που χωρίς να πούμε λέξη, καταλάβαμε τα πάντα.

Κάθε στιγμή της ζωής μας έχει μια μελωδία, συγκεκριμένη κι όταν αυτή η μελωδία καταφέρνει κι εφάπτεται με έναν άλλον άνθρωπο είναι ευτυχία. Τεράστια ευτυχία από αυτές που σκέφτεσαι τις μουτζουρωμένες μέρες σου και γελάς.

Άπλα αν σκεφτείς πού θα ήθελες να είσαι τώρα και τι να κάνεις, θα καταλάβεις. Μια αγαπημένη εικόνα, δικιά σου, υπάρχει περίπτωση να μη συνοδεύεται από μελωδία και κάποιον αγαπημένο;

Για μια στιγμή, να δυναμώσω το ραδιόφωνο. Ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, έξω βρέχει. Μόλις γύρισες απ΄τη δουλειά κουρασμένος. «Να βάλω να φάμε;», Tο τραγούδι που μας αρέσει, το δυναμώνεις το τραγουδάμε μαζί, μ’ αγκαλιάζεις.

Μελωδίες, στιγμές, έρωτες -δε θέλει πολλά ο άνθρωπος.