Το σύμπαν συνουσιάζεται συχνά, το ξέρουμε όλοι. Το έχουμε δει, το έχουμε νιώσει, το έχουμε βιώσει και το περνάμε συχνά. Δεν εξηγείται διαφορετικά η έξαρση γκαντεμιάς που χαρακτηρίζει κάποιες απ’ τις μέρες μας.
Φυσικά και δε φταίμε εμείς, αλλά κάποιες μέρες είναι ανυπόφορες. Είναι τότε που συνουσιάζεται κι ο Δίας και το σύμπαν κι ολόκληρη η μυθολογία μαζί. Ούτε νόμοι του Μέρφι ούτε τίποτα. Επετειακά γίνονται όλα, το κάνουν για να γιορτάσουν εκεί πάνω την ημέρα που η Εύα έδωσε το απαγορευμένο μήλο στον Αδάμ. Καθώς η μέρα που το πρωτόπλαστο κορίτσι έδωσε τον αμαρτωλό καρπό στον άντρα ήταν Παρασκευή και μάλιστα όχι μια οποιαδήποτε Παρασκευή. Ήταν Παρασκευή και δεκατρείς.
Μη σου τύχει να δείξει το ημερολόγιο αυτή την ημερομηνία. Δεκατρείς ο μήνας, δεκατρία και τα κακά της μοίρας που μας περιβάλλουν εκείνη την ημέρα. Προληπτικοί δεν είμαστε, αλλά οι οδηγίες προς υποψήφιους γκαντέμηδες το λένε ξεκάθαρα: σκορδάκι στην τσέπη, κρεμαστό φυλακτό στο λαιμό, βρακί ανάποδα κι απαραιτήτως τρεις φορές φτύσιμο κόρφου πριν την έξοδό μας απ’ το σπίτι και την είσοδό μας στο λάκκο με την ατυχία. Διότι θέλουμε-δε θέλουμε θα μας τύχει το κακό, αλλά αν έχουμε πάρει τις προφυλάξεις μας, ίσως ισοφαρίσουμε κάπου στη διάρκεια της ημέρας.
Βγαίνουμε λοιπόν απ’ το σπίτι και κινούμαστε προς τη στάση του λεωφορείου. Η κλασική γάτα της ημέρας χρώματος μαύρου θα περάσει από μπροστά μας βιαστική, θα το θεωρήσουμε τυχαίο και θα προχωρήσουμε παρακάτω. Λάθος έκανες, ανθρωπάκο, τίποτα δεν είναι τυχαίο μια τέτοια ημέρα.
Διότι ενώ το ρολόι σου θα δείχνει τη σωστή ώρα, το λεωφορείο θα περάσει από μπροστά σου όταν εσύ ακόμα θα περνάς το δρόμο, θα τρέξεις να το προλάβεις, θα πέσεις μέσα στις λάσπες, θα λερώσεις τα καινούργια σου παπούτσια και τελικά θα μείνεις να περιμένεις το επόμενο. Α, και θα πιάσει βροχή ενώ το ημερολόγιο δείχνει Μάιο.
Μην απογοητευτείς και μην τρομάξεις, άλλωστε λίγο σεξ είναι και μάλιστα επετειακό, μία ταραχή επιβάλλεται να τη νιώσεις. Σκέψου πως κάποια στιγμή θα σταματήσουν και θα μπεις πάλι στους κανονικούς σου ρυθμούς. Εδώ οι άλλοι έστειλαν διαστημόπλοιο στο διάστημα Παρασκευή και 13 κι απέτυχαν, για ένα λεωφορείο κι ένα ζευγάρι λερωμένα παπούτσια θα σκάσουμε;
Άλλωστε τα είπαμε, εμείς προληπτικοί δεν είμαστε, αλλά κάποιους αριθμούς και κάποιες μέρες δεν τις συμπαθούμε. Δε θα μας κρεμάσουν δα και κουδούνια επειδή προφυλασσόμαστε. Ανάγκη το έχουμε και να προφυλαχτούμε και να ρίξουμε κάπου την γκαντεμιά που μας περιτριγυρίζει κι αν δεν το ρίξουμε στη μέρα, πού θα το ρίξουμε;
Κάποια στιγμή φτάνεις στον προορισμό σου, αγοράζεις καφέ και πριν προλάβεις να πιεις γουλιά, ο γνωστός βιαστικός περαστικός θα περάσει από δίπλα κι ο καφές θα προσγειωθεί επάνω σου. Πας να βρίσεις, σκέφτεσαι τους άλλους επάνω –το Δία που λέγαμε πριν– που το απολαμβάνουν, τους βρίζεις ακόμη μια φορά κι εύχεσαι πως ήταν τα τελευταία που θα σου τύχουν για σήμερα, μεσημέριασε, το βράδυ έχεις ραντεβού –και μάλιστα πρώτο– οπότε θα ξεχαστείς και θα ησυχάσεις.
Αλλά κι εσύ δε σκέφτηκες ότι η ημέρα δεν προσφέρεται για ρομαντικά δείπνα; Μαύρη γάτα πέρασε το πρωί από μπροστά σου, πώς νομίζεις ότι θα τη βγάλεις καθαρή για το υπόλοιπο της ημέρας; Συμβαίνουν τα πάντα και το ραντεβού ακυρώνεται, χάνεις και το γκομενάκι, χάνεις και την ευκαιρία να ξεφύγεις.
Αρχίζεις να πιστεύεις ότι έχεις κολλήσει τον ιό της γκαντεμίτιδας, που έφερε στην Ελλάδα γνωστός πολιτικός απ’ την Κρήτη με δέκα γράμματα, χτυπάς ξύλο, αλλά ξανακοιτάς το ημερολόγιο και θυμάσαι.
Η Παρασκευή και 13 δεν είναι μία τυχαία ημέρα. Δεν είναι μία μέρα που θα περάσει και θα σε αφήσει ανέπαφο. Είναι η μέρα στην οποία έχουμε αποφασίσει να αποδώσουμε κάθε κακοτυχία που θέλουμε να αποφύγουμε τον υπόλοιπο χρόνο. Κι αν αυτή μπορεί να κλειστεί σε μια μόνο μέρα, γιατί να μην κλειστεί;
Άλλωστε έρχεται Σαββατοκύριακο, είναι Μάιος, καλοκαιριάζει, ερωτευόμαστε, γράφουμε με χιούμορ, ξορκίζουμε την ατυχία και μας αρέσει. Κι αν είναι Παρασκευή και 13, τι έγινε;
Επιμέλεια Κειμένου Πέννυς Πηττά: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πέννυ Πηττά
