Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά : Δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει άνθρωπος τέλειος. Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει τις ατέλειές της, τα μειονεκτήματά της. Δεν έχει απλώς ψεγάδια, έχει αρνητικά στοιχεία.
Και για να στο κάνω και πιο λιανά φίλε αναγνώστη, θα σε πάω στη γνωστή φιγούρα στις ταινίες, όπου στη μέση βρίσκεται ο πρωταγωνιστής. Από τη μια μεριά είναι το αγγελάκι και από την άλλη το διαβολάκι. Όταν θέλει να πάρει μια απόφαση, είναι σε δίλημμα. Το διαβολάκι λοιπόν, είναι ο κακός εαυτός του. Και το αγγελάκι, ο καλός.
Ε, σήμερα θα σου μιλήσω για τον κακό. Στις ανθρώπινες σχέσεις λοιπόν, τείνουμε να θέλουμε να βγάζουμε προς τα έξω τον καλό εαυτό μας. Τον χαμογελαστό, τον ευγενικό. Ειδικά αν μιλάμε για την αρχή μιας γνωριμίας. Κι όταν δένεσαι, φίλε μου, είναι πιθανότερο να επιλέξεις να κάνεις μόκο. Να δώσεις τόπο στην οργή, να νερώσεις το κρασί σου, βρε αδερφέ. Σε καταβάλλει ο φόβος, «Να μη μιλήσω, θα θυμώσει. Να μη μιλήσω, εγώ θα βγω ο μαλάκας πάλι. Θα θυμώσει. Θα τον χάσω.»
Ή και να μιλήσεις για κάτι που σε ενοχλεί (στους φίλους σου θες; στη σχέση σου;), θα προσπαθήσεις να το φέρεις ευγενικά. Να μην πληγωθεί ο άλλος. Και πρωτίστως να μη καταλήξει όλο αυτό σε καβγά. Γιατί πού να τρέχεις και για συγγνώμες μετά; Και κυρίως αν εσύ δε φταις.
Δε θες να μιλήσεις και δειλιάζεις. Δειλιάζεις, δε λες τι σε ενοχλεί, τι θες να σταματήσει να συμβαίνει από την πλευρά των άλλων, τι θες να γίνεται συχνότερα, δεν επισημαίνεις τα αρνητικά των άλλων μπρος στα μούτρα τους.
Ε, όχι. Άλλαξε τακτική. Φώναξε αν θες, μίλα απότομα, τι την κρύβεις την άσχημη πλευρά σου; Μη τρομάξουν οι άλλοι; Μα και να τρομάξουν, τέλεια. Θα ’χεις ξεμπερδέψει. Θα δεις ποιοι αξίζουν να σ’ έχουν στ’ αλήθεια. Γιατί η μισή σου η πλευρά, η κακιά, έχει κι έναν άλλο ρόλο στο εργάκι αυτό της ζωής. Είναι η απόδειξη. Ποια απόδειξη; Η απόδειξη στο ποια άτομα αξίζουν να’ ναι κοντά σου, ποιοι θα μείνουν ακόμα κι όταν θα σε δουν σε ποσοστό 100% στις χειρότερες μέρες σου. Για όλα αυτά που κρύβεις ή θες να ελαττώσεις. Για όλα τα στραβά σου. Για τα παράπονά σου, τα νεύρα σου.
Σταμάτα να κρύβεσαι. Δεν είναι τα αρνητικά σου στοιχεία η καταστροφή σου, ούτε είσαι καταδικασμένος. Δεν υπάρχει πάντα και μόνο η απόρριψη πίσω από την καθαρή αποκάλυψη των άσχημων χαρακτηριστικών σου. Καιρός λοιπόν να αναδείξεις και τα αρνητικά σου στοιχεία και να είσαι απολύτως ειλικρινής όσον αφορά και τα δυσάρεστα συναισθήματά σου. Ο θυμός είναι άκρως σημαντικό στοιχείο και συναίσθημα. Αν δε σε δει ο άλλος θυμωμένο πώς θα έχει μια ιδέα του κακού σου εαυτού; Εξάλλου είναι ένας από τους πιο εύκολους τρόπους ο θυμός, για να δουν οι άλλοι κομμάτι του κακού σου εαυτού.
Ας πούμε για παράδειγμα, μη φοβάσαι αν δείξεις ότι φοβάσαι κι εσύ κάποιες φορές, ότι σε εκνευρίζει η αναμονή ή το ότι δεν το ’χεις και τόσο με τη μαγειρική. Ότι κάποιες φορές είσαι πολύ εγωιστής και παρτάκιας. Ότι είσαι άχαρος, ότι κάνεις συνέχεια ζημιές. Ότι κάποιες φορές ντρέπεσαι κι ότι δεν είσαι τόσο δυναμικός. Ότι πας να μιλήσεις και δεν βγαίνουν οι λέξεις απ’ το στόμα.
Ποιος ξέρει, ίσως κι άλλοι αυτό να θέλουν απ’ εσένα. Να μη φοβάσαι. Να είσαι εντελώς ειλικρινής. Να ρίχνεις και κάνα βρισίδι πού και πού, να ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου. Χαλάρωσε, δε θα παρεξηγήσουν. Μη σου πω πως θα το διασκεδάσουν κιόλας.
Δείξε τι είσαι πραγματικά, να ξέρεις κι εσένα τι σου γίνεται με τα άτομα στη ζωή σου. Να ξέρει κι ο άλλος τι θα κάνει. Θα σε αγαπήσει πραγματικά και με τα στραβά σου; Θα μείνε ή στα δύσκολα θα φύγει;
Συντάκτης: Ραφαηλία Εβελζαμάν
