Μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο να στοιβάζουμε κόσμο σε κατηγορίες και σε λίστες, λες και είναι πράγματα που θ’ αγοράσουμε απ’ το σούπερ μάρκετ, αλλά κάποια πράγματα δε μπορούν να γίνουν διαφορετικά. Ίσως να φταίει ότι έτσι μας έμαθαν να κάνουμε, βοηθάει και στο να ξεχωρίζεις πράγματα και καταστάσεις. Και κυρίως, ανθρώπους.
Όταν λοιπόν κάποιος γνωρίζει κάποιον άλλον, έχει μπροστά του κάποια στοιχεία.
Λέξεις, κινήσεις, βλέμματα, χειρονομίες κι αναλόγως θα πιστέψει, θα κρίνει και θα σκεφτεί αν αξίζει να δεθεί με το εκάστοτε άτομο, σε φιλικό ή ερωτικό επίπεδο.
Αν υποθέσουμε πως όλα βαίνουν καλώς σε μια γνωριμία και ξαφνικά σκάσει η βόμβα και ο ένας δεν είναι αυτό που φαινόταν, τότε τι γίνεται; Ο άλλος πέφτει από τα σύννεφα, και με το δίκιο του. Κάτι δεν ερμήνευσε καλά, κάτι έκανε λάθος. Κι ακόμα κι αν κάτι άρχισε να καταλαβαίνει στην αλλαγή της συμπεριφοράς του απέναντι προς το χειρότερο, το κατάλαβε κάπως αργά. Δεν είδε παραπέρα.
Αυτό δεν τον καθιστά κατώτερο σε κάτι. Απλώς κάποιοι τα πιάνουν αργά και κάποιοι γρηγορότερα, στο αν αποφάσισαν σωστά για τους ανθρώπους που συναναστρέφονται. Καταλαβαίνουν ποιος είναι γεμάτος μπέσα και ποιος ο παρτάκιας.
Οι γρήγοροι λοιπόν, αυτοί που το ‘χουν, θα καταλάβουν ταχύτερα τι παίζει με τον εκάστοτε άνθρωπο που θα γνωρίσουν, κι αναλόγως θα πράξουν. Ή που θα μείνουν και θα συνεχίσουν γιατί βλέπουν πως και πάει καλά το πράγμα και θα συνεχίσει να πηγαίνει, ή θα απομακρυνθούν γιατί γνωρίζουν πως δε θα τους φερθούν καλά κι ότι θα την πατήσουν.
Αυτούς τους λέω τυχερούς. Βλέπουν κάτι πριν συμβεί. Δεν είναι μέντιουμ οι άνθρωποι. Έχουν το χάρισμα. Είναι διορατικοί. Αυτοί οι άνθρωποι είναι που θα δώσουν βάση σε πράγματα που άλλοι θ’ αγνοήσουν, είναι παρατηρητικοί, έχουν την ικανότητα να κρίνουν εις βάθος, μεταφράζουν, ερμηνεύουν με άλλο τρόπο τις αντιδράσεις των άλλων στο εκάστοτε ερέθισμα.
Από την άλλη μεριά είναι εκείνοι που δεν εμβαθύνουν στο θέμα. Μπορεί να μην τους νοιάζει, μπορεί να βαριούνται, αλλά το σίγουρο είναι πως αρκούνται στην επιφάνεια.
Δεν την κοιτάζουν την λεπτομέρεια. Δεν καταλαβαίνουν τι υπάρχει από κάτω. Αυτοί είναι οι κοντόφθαλμοι, τ’ άτομα που δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσουν και να εξετάσουν τι ισχύει πραγματικά με κάθε στοιχείο από τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους.
Δεν τα πιάνουν γρήγορα τα σημάδια, ούτε εκείνα που λένε «μείνε» ούτε εκείνα που λένε «φύγε». Βασίζονται σ’ αυτά που βλέπουν εκ πρώτης όψεως. Ακούν πιο πολύ τα λόγια του συνομιλητή τους, στηρίζονται σ’ αυτά και μ’ αυτά πορεύονται και συνεχίζουν. Πρώτη θέση γι’ αυτούς έχει η λεκτική επικοινωνία, όχι η μη λεκτική.
Αυτοί είναι που δε θα συζητήσουν και πολύ για το θέμα. Θα συμφωνήσουν, θα χαμογελάσουν, θα πιστέψουν, μα χωρίς να ξοδέψουν χρόνο κι ενέργεια για να σκεφτούν αν κάτι άλλο κρύβεται από την συμπεριφορά του απέναντι. Ίσως και να είναι περισσότερο αυθόρμητοι και λιγότερο διστακτικοί κι αναλυτικοί απ’ τους διορατικούς. Δε θα το κουράσουν το θεματάκι. Βουρ κι ό,τι γίνει.
Αν με ρώταγες, θα σου ‘λεγα πως με τους ανθρώπους μεγαλύτερη σημασία έχει η λεπτομέρεια που κάνει και τη διαφορά. Αυτός που θα προσέξει τη σημασία πίσω απ’ τα λόγια σου κι όχι αυτός που μένει μόνο σ’ αυτά που λες.
Συντάκτης: Ραφαηλία Εβελζαμάν
