Όχι άλλη βαβούρα, πάμε παραλία για να χαλαρώσουμε

Κι έρχεται επιτέλους η στιγμή που με τόση προσμονή ανέμενες. Η στιγμή για την οποία έκανες υπομονή όλο το χειμώνα αλλά και κάθε μέρα απ’ τον ερχομό του καλοκαιριού, όταν με 35 βαθμούς κελσίου έσταζες, κυριολεκτικά, απ’ τον ιδρώτα στη δουλειά. Η στιγμή που σκεφτόσουν κάθε φορά που δεν προλάβαινες να πάρεις ανάσα απ’ τις υποχρεώσεις για ν’ αντλήσεις δύναμη και ν’ αντέξεις έως ότου μετουσιωθεί σε πραγματικότητα. Συνοπτικά, η στιγμή που ακουμπάς το κορμί σου στην ξαπλώστρα, έτοιμος ν’ απολαύσεις ένα μαραθώνιο στην παραλία, ώστε να φορτώσεις τις μπαταρίες σου, να χαλαρώσεις και να δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου.

Έχεις κάνει όλη την απαραίτητη προεργασία, προκειμένου να μη στερηθείς τίποτα τις ιερές αυτές ώρες. Προκειμένου να ‘ναι όλα όπως τα φαντάστηκες και ν’ απολαύσεις στο μέγιστο βαθμό το μπάνιο σου. Έχεις πάρει μαζί σου το βιβλίο, την εφημερίδα ή οτιδήποτε άλλο θες να σε συντροφεύει στη θάλασσα. Παραγγέλνεις το καφεδάκι σου, για αρχή. Κάνεις την πρώτη βουτιά και βγαίνοντας απ’ τη θάλασσα πέφτεις σαν αυτοκράτορας στην ξαπλώστρα.

Είσαι σίγουρος πως τίποτα δε δύναται να διαταράξει την ηρεμία σου. Έλα, όμως, που λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο. Πάνω που ‘χεις αρχίσει ν’ αποβάλλεις την κούραση ημερών και μηνών κι αισθάνεσαι πως όλες οι ταλαιπωρίες που περνάς βρίσκουν νόημα σ’ αυτές ακριβώς τις στιγμές, τα πρώτα δείγματα πως η μέρα σου στην παραλία δε θα εξελιχθεί όπως την είχες σχεδιάσει κάνουν την εμφάνισή τους.

Παιδάκια εμφανίζονται προς κάθε κατεύθυνση, κλαίγοντας κι ουρλιάζοντας, λες κι η συντέλεια του κόσμου είναι προ των πυλών. Λες κι οι γονείς τους δεν τα έχουν πάει για μπάνιο αλλά για παραθέριση στις πύλες της κολάσεως. Αντί να φτιάχνουν τα καστράκια τους ήρεμα στην άμμο και να παίζουν με τα κουβαδάκια τους, μάλλον ο στόχος τους είναι διαφορετικός. Να διαταράξουν τη δική σου ηρεμία. Κι οι μαμάδες βέβαια δεν πάνε πίσω. Τα κυνηγάνε στην παραλία για να τα επιπλήξουν, απ’ το αντηλιακό που ξέχασαν να βάλουν έως το φρούτο που πρέπει να φάνε. Είναι γνωστόν τοις πάσι, εξάλλου, πως αν δε φας πεπόνι στην παραλία δεν ψηλώνεις.

Σε κάθε περίπτωση, οι πρώτες ώρες του μπάνιου, που με τόση ανυπομονησία ανέμενες, δεν εξελίχθηκαν με τον ιδανικότερο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά δεν πτοείσαι. Μπορεί να μεσημεριάζει, αλλά έχεις ακόμα αρκετές ώρες στη διάθεσή σου προκειμένου η μέρα να πάρει την τροπή που ‘χεις πλάσει στο μυαλό σου. Μπορεί ο καφές να μην εξελίχθηκε ιδανικά αλλά το κοκτέιλ, που αναμφίβολα ακολουθεί, θα ‘ναι όπως του αρμόζει. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις.

Οι γονείς και τα παιδάκια αρχίζουν ν’ αποχωρούν απ’ την παραλία κι οι ελπίδες σου αναπτερώνονται. Όμως, εκ νέου υπολογίζεις χωρίς όλες τις παραμέτρους.

Πλέον μπορεί να γλύτωσες απ’ τα κλάματα και τις επιπλήξεις, αλλά όχι απ’ τη βαβούρα κι απ’ τα ιπτάμενα στρογγυλά αντικείμενα που απειλούν τη σωματική σου ακεραιότητα κι οτιδήποτε βρίσκεται στο τραπέζι σου. Φυσικά ο λόγος για το ατελείωτο τάκα – τούκα που τριβελίζει τ’ αφτιά σου και σε κάνει να κοιτάζεις δεξιά κι αριστερά με μάτια γουρλωμένα για το πότε θα σου ‘ρθει κάποια μπάλα στο κεφάλι. Βλέπεις, κάποιοι αποφάσισαν πως η καταλληλότερη ώρα ώστε να υποδυθούν το Ναδάλ, και μάλιστα σ’ έκδοση σνίτσελ με την άμμο κολλημένη πάνω τους, είναι όταν εσύ θες να κολυμπήσεις.

Και να ‘ταν μόνο αυτό, θα ‘λεγες πάλι καλά. Έλα, ωστόσο, που η παρέα παραδίπλα θέλει να συζητήσει ό,τι την απασχολεί στα μεγαλύτερα δυνατά ντεσιμπέλ. Αν δε μάθει, εξάλλου, όλη η παραλία πόσο καταπληκτικά πέρασαν εχθές το βραδύ ή τι ακριβώς έκανε ο Μπάμπης στη Σούλα κι εκείνη τα ‘χει πάρει στο κρανίο, ποιο το νόημα; Στα ζευγάρια που ερωτοτροπούν δίχως αύριο στην ξαπλώστρα κι αν ήταν τηλεοπτικό πρόγραμμα θα ‘χε σήμανση «κατάλληλο μόνο για ενηλίκους» δε θα επεκταθώ. Τουλάχιστον δεν κάνουν φασαρία, τις περισσότερες φορές.

Ένα μπάνιο ήθελες και περίμενες ν’ απολαύσεις και στο έβγαλαν ξινό. Αλλά ας παραδεχτείς κάτι. Οι φιγούρες της βαβούρας στην παραλία είναι γνώριμες και πλέον τις καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα. Ξέρεις τι θα επακολουθήσει απ’ τη στιγμή που πατάς το πόδι σου στην αμμουδιά. Είναι κι αυτές μέρος του καλοκαιριού σου και των αναμνήσεων που το συντροφεύουν. Μία πολύ καλή δικαιολογία για να χαζογκρινιάζεις στην ξαπλώστρα κι αν έλειπαν θα αισθανόσουν, σίγουρα, πως κάτι δε βαίνει καλά.

Αλλά, παιδιά, κάντε κι εσείς λίγη προσπάθεια. Αφήστε μας κι εμάς ν’ απολαύσουμε το μπάνιο μας με ηρεμία. Έστω μόνο μία φορά. Έτσι, για την αλλαγή. Χωρίς κλάματα, ιπτάμενα μπαλάκια και συζητήσεις που ακούγονται σ’ ακτίνα χιλιομέτρων.