Ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου!

Πολλοί λένε ότι οι τρεις βασικές απολαύσεις στη ζωή είναι το φαγητό, το σεξ κι ο ύπνος. Ε, υπάρχουμε κι εμείς που το τελευταίο δεν το βάζουμε στις τρεις μεγαλύτερες απολαύσεις. Βασικά δεν τον βάζουμε καν στις απολαύσεις. Για εμάς ο ύπνος είναι απλώς χάσιμο χρόνου. Μία βασική ανάγκη του ανθρώπου που πρέπει ντε και καλά να ικανοποιείται και τίποτα άλλο.

Θυμάστε την εποχή που ήμασταν μικρά κι οι γονείς μας μας πίεζαν να κοιμηθούμε; Να κοιμηθούμε λίγο το μεσημέρι για να είμαστε ξεκούραστοι το απόγευμα και για να αντέξουμε το βράδυ. Να κοιμηθούμε και νωρίς το βράδυ, όμως, για να μπορούμε να ξυπνήσουμε το πρωί. Γενικά να κοιμηθούμε. Κι εμείς ως παιδιά, φυσικά, δε θέλαμε. Θέλαμε να είμαστε μονίμως όρθιοι, να τριγυρνάμε από εδώ κι από εκεί, χωρίς να χάνουμε στιγμή. Ε, εμείς έχουμε μείνει ακόμα σε αυτό το στάδιο. Στο στάδιο που μας πιέζουν για να κοιμηθούμε. Πολλοί μεγαλώνοντας κατάλαβαν την αξία του ύπνου. Τον είδαν αλλιώς και τον εκτίμησαν. Εμείς πάλι όχι.

Εξακολουθούμε να έχουμε αυτήν την παιδική θεώρηση για τον ύπνο. Πως είναι χάσιμο χρόνου. Πως όταν κοιμάσαι χάνεις στιγμές κι ευκαιρίες για να κάνεις κάτι άλλο. Χάνεις ώρες ολόκληρες απ’ την ίδια σου τη ζωή. Αν κοιμάσαι οχτώ ώρες την ημέρα, όπως συνιστούν οι πιο πολλές έρευνες, αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι θα κοιμάσαι το ένα τρίτο της ημέρας. Έχεις μόνο μία ζωή και σου λένε ότι καλό θα ήταν να κοιμάσαι το ένα τρίτο αυτής. Πολύ δεν είναι;

Γι’ αυτό λοιπόν κι εμείς κοιμόμαστε όσο πιο λίγο μπορούμε. Τρεις με πέντε ωρίτσες την ημέρα καλά δεν είναι; Κι όταν λέμε κοιμόμαστε, εννοούμε ότι λαγοκοιμόμαστε, στα γρήγορα, με το ένα μάτι πάντα ανοιχτό και με τα αφτιά τεντωμένα. Μην και χάσουμε κάποια ατάκα απ’ τους γύρω. Κι αν ξυπνήσουμε και το άλλο το μάτι δεν ανοίγει, να ‘ναι καλά ο καφές που μας έχει σώσει αμέτρητες φορές. Δεύτερο βοήθημα για εμάς τους ξενύχτηδες –μετά τον καφέ φυσικά– είναι το κονσίλερ. Εξαιρετική εφεύρεση. Γιατί μπορεί να μην μας αρέσει ο ύπνος, αλλά ούτε οι μαύροι κύκλοι κι οι σακούλες κάτω απ’ τα μάτια μας αρέσουν. Κι αν η κατάσταση δε σώνεται ούτε με αυτό, τότε ως έσχατη λύση έχουμε τα γυαλιά ηλίου και το παίζουμε και στιλάρες. Λύσεις υπάρχουν, παιδιά!

Άλλο ένα σπαστικό σημείο σε σχέση με τον ύπνο είναι πως πρέπει να συμβαίνει κυρίως τη νύχτα. Γιατί τη νύχτα, ρε παιδιά; Τη νύχτα συμβαίνουν τόσο ωραία πράγματα. Ποιος έχει χρόνο για ύπνο όταν το βράδυ οι επιλογές απλώνονται αμέτρητες μπροστά μας; Τη νύχτα, ο κόσμος βγαίνει έξω, πίνει τα ποτά του, ακούει τις μουσικές του, χορεύει και διασκεδάζει. Ή κάθεται μέσα και ξενυχτάει απολαμβάνοντας βιβλία, ταινίες, σειρές και ντελίβερι. Για να μην πω πως η νύχτα ενδείκνυται για ατελείωτες συζητήσεις. Με τους φίλους σου, με το άλλο σου μισό, ή ακόμα και με τον εαυτό σου. Ξέρεις πόσο πιο αληθινοί είναι οι άνθρωποι τα ξημερώματα; Λένε πράγματα που τη μέρα δεν τολμάνε ούτε να σκεφτούν.

Χάσιμο χρόνου είναι ο ύπνος. Κι αρκετό χρόνο έχουμε χάσει τόσα χρόνια στα θρανία αποστηθίζοντας βλακείες και γράφοντας αστείες εκθέσεις. Δε μας περισσεύει άλλος. Για αυτό, λοιπόν, αφήστε τις αηδίες, πως τάχα μου «ο ύπνος είναι έρωτας», γιατί έρωτας είναι μόνο η ίδια η ζωή. Κι ο μόνος τρόπος να τη ζήσουμε λίγο περισσότερο είναι να κοιμηθούμε λίγο λιγότερο. Ξυπνήστε!