Όλοι έχουμε μυστικά

Η λέξη «μυστικό» προκαλεί από μόνη της. Προκαλεί μια αίσθηση περίεργη. Περιέργεια να μάθεις ποιο είναι το μυστικό, φόβο μήπως είναι κάτι που θα σε πληγώσει, βάρος όταν είναι κάτι που κουβαλάς. Υπάρχουν αυτοί που δεν μπορούν να τα κρατήσουν κι υπάρχουν κι αυτοί που τα κρατούν καλά κρυμμένα και ζουν μια ζωή παρέα με αυτά. Ποιο είναι καλύτερο; Δεν ξέρω. Αλλά αυτό που ξέρω στα σίγουρα, είναι ότι το να κρατάς μυστικά κάποια πράγματα είναι ένας τρόπος άμυνας. Περίεργος μεν, αποτελεσματικός δε.

Στο νηπιαγωγείο μοιραζόμασταν τα μυστικά μας σχεδόν με όλους. Δύσκολα κρατούσαμε το στόμα μας κλειστό. «Θα σου πω κάτι, αλλά μην το μαρτυρήσεις, έτσι;», «Ναι, ναι, τάφος». Όλοι έτσι λέγαμε και την επόμενη μέρα γελούσε το μισό νηπιαγωγείο με τα καμώματά μας. Μεγαλώνοντας, αρχίσαμε να τα μοιραζόμαστε μόνο με τους καλύτερούς μας φίλους, με τα αδέρφια. Υπήρχαν κι άλλα μυστικά, που αποφασίζαμε να τα πούμε μόνο στην οικογένειά μας, στους γονείς μας. Είτε γιατί ήταν αβάσταχτα να τα κρατήσουμε μόνο για μας, είτε επειδή χρειαζόμασταν τη συμβουλή τους και δεν μπορούσαμε να κρυβόμαστε για πάντα. Κι άλλα που δεν είπαμε ποτέ και τα θάψαμε βαθιά μέσα μας, καταπατώντας τον κανόνα που λέει ότι «οι κολλητοί τα λένε όλα μεταξύ τους και δεν έχουν μυστικά ο ένας απ’ τον άλλο».

Δεν ξέρω με ποιο κριτήριο γίνεται η επιλογή. Ποια θα πεις και ποια θα κρατήσεις μόνο για πάρτη σου. Και δεν ξέρω, επίσης, τι είναι τελικά αυτό που σε κάνει να πάρεις την απόφαση να μη μιλήσεις. Φόβος μήπως μαθευτεί κάτι που δε θες; Δυσκολία να δώσεις εξηγήσεις; Ντροπή για κάτι που έκανες, ή για κάτι που έχει συμβεί; Πόνος για ένα περιστατικό που δε σου αρέσει να θυμάσαι; Πόσο μάλλον να το συζητάς… Υπάρχουν κι οι φορές που επιλέγουμε να μη μοιραστούμε κάτι ευχάριστο από φόβο μήπως όταν το πούμε στον κόσμο, τελικά, το χάσουμε. Το κρατάς μέσα σου και γλυτώνεις από όλα αυτά, λοιπόν. Αυτή είναι η άμυνα που επέλεξες.

Μπορείς να επεξεργάζεσαι τις πληροφορίες ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό σου. Είσαι ελεύθερος να πράξεις ό,τι θέλεις, κανείς δε θα σε κρίνει, γιατί κανείς δε θα ξέρει. Τα μυστικά σου είναι οι εμπειρίες σου και κρύβουν μέσα τους ένα κομμάτι του εαυτού σου. Είναι κομμάτια απ’ την ίδια σου τη ζωή. Δεν είναι κακό να τα σέβεσαι και να θες να κρατήσεις κάποια κομμάτια σου μόνο για εσένα. Είναι πράγματα που ξέρεις μόνο εσύ κι άλλος κανένας κι αυτό είναι κάτι που προκαλεί ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς. Εξάλλου, μην ξεχνάς πως ένα μυστικό παύει να είναι μυστικό όταν το ξέρουν παραπάνω από δύο. Γι’ αυτό ξέρεις καλά πώς και πότε πρέπει να κρατάς το στόμα σου κλειστό. Και ας το έμαθες με επίπονο ίσως τρόπο.

Δε χρειάζεται να τα ξέρουν όλοι όλα. Κάποια πράγματα είναι για εμάς. Δεν προδίδεις ούτε τους φίλους σου ούτε την οικογένειά σου. Έχεις δικαίωμα στα μυστικά, μπορείς να κρατήσεις όσα θες. Φρόντισε μόνο να μη σε πνίξουν, γιατί αν αρχίσεις να βουλιάζεις, δε θα είναι κανείς εκεί να σε βοηθήσει. Γιατί κανείς δε θα ξέρει. Μόνη σου βοήθεια ο εαυτός σου. Παίρνεις το ρίσκο;