Το «σ' αγαπώ» είναι το ισχυρότερο αντεπιχείρημα αλλά ποτέ δεν έπεισε κανέναν

Το «σ’ αγαπώ» θα είναι πάντα το ισχυρότερο αντεπιχείρημα. Λένε. Ποιοι; Μάλλον αυτοί που δε χρειάστηκε να το πουν ποτέ με δάκρυα στα μάτια. Γιατί όσοι το τόλμησαν, κατάλαβαν έστω και καθυστερημένα ότι ναι μεν το «σ’ αγαπώ» είναι το ισχυρότερο αντεπιχείρημα, αλλά ποτέ δεν έπεισε κανέναν.

Σκληρό, έτσι; Κι όμως, συμβαίνει. Όταν ο άλλος θέλει να φύγει, όταν έχει πάρει την απόφασή του, όσα «σ’ αγαπώ» κι αν του ουρλιάξεις, τίποτα δε θα αλλάξει. Αν υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος που έχεις επιλέξει να βρίσκεται απέναντί σου είναι ένα ώριμο άτομο, τότε αυτόματα καταλαβαίνεις πως έχει πάρει την απόφασή του έπειτα από μπόλικη σκέψη, συνειδητά.

Φεύγει είτε γιατί κουράστηκε να προσπαθεί, είτε γιατί βαρέθηκε είτε ακόμα χειρότερα επειδή βρέθηκε άλλος άνθρωπος στο δρόμο του. Μπορώ να σου βρω χίλιες περιπτώσεις όπου κάποιος αποφάσισε να φύγει. Όσο κι αν ψάξω, όμως, ξέρεις τι δεν μπορώ να βρω; Δεν μπορώ να βρω ούτε μια περίπτωση που το «σ’ αγαπώ» έπεισε κάποιον να μείνει.

Κι έστω ότι μπορούμε να καβαλήσουμε το μονόκερο που έχουμε παρκαρισμένο στο γκαράζ για ώρα ανάγκης, ανεβαίνουμε στον έβδομο ουρανό με τα ροζ συννεφάκια και βρίσκουμε αυτή τη μία και μοναδική περίπτωση. Σου είπε ότι δε γίνεται να συνεχίσετε άλλο μαζί, έχει κουραστεί, φεύγει. Του λες ότι δε γίνεται, εσύ δε θες να τελειώσει έτσι άδοξα, ό,τι κι αν έχει συμβεί θα προσπαθήσετε να το διορθώσετε μαζί. Λες κι άλλα πολλά πάνω στον πανικό σου γιατί βλέπεις το τέλος να πλησιάζει. Κι αφού βλέπεις ότι το παραλήρημά σου δεν πιάνει τόπο, πετάς κι ένα «Μα εγώ σ’ αγαπάω» την τελευταία στιγμή, ως ύστατο επιχείρημα. Κι ως δια μαγείας αλλάζει γνώμη, τον πείθεις να μείνει.

Ωραία. Τέλεια βασικά! Μόλις κατάφερες να κρατήσεις στη ζωή σου έναν άνθρωπο που δε θέλει να βρίσκεται δίπλα σου. Έχεις κρατήσει έναν άνθρωπο που κουράστηκε να προσπαθεί, έναν άνθρωπο που του έχει τελειώσει, έναν άνθρωπο που δεν έχει τίποτα πια να σου προσφέρει. Κατανάλωσες τόση συναισθηματική ενέργεια για να κρατήσεις δίπλα σου κάποιον που είναι συναισθηματικά κενός για σένα. Αυτοκαταστροφή λέγεται. Αυτό ήθελες;

Γι’ αυτό λοιπόν σεβάσου την επιθυμία του κι άφησέ τον να φύγει. Ούτε φωνές, ούτε κλάματα, ούτε «σ’ αγαπώ» της τελευταίας στιγμής. Δε θέλεις δίπλα σου αυτούς που δε σε θέλουν. Φτάνει πια, κουράστηκες! Κάνε χώρο για τους καινούριους ανθρώπους, για αυτούς που δε θα χρειάζεται να τους πεις σ’ αγαπώ για να τους κρατήσεις, γιατί θα θέλουν να μείνουν από μόνοι τους.

Είναι κατάντια να χαραμίζεις τα «σ’ αγαπώ» σου σε ανθρώπους που πια δεν τα χρειάζονται. Το σ’ αγαπώ είναι δήλωση, είναι κατάθεση ψυχής κι όχι επιχείρημα. Δεν μπαίνει σε κουτάκια λογικής. Να το λες μόνο όταν θα είναι μονόδρομος, όταν θα το νιώθεις τόσο δυνατά που δε θα μπορείς να το κρατήσεις μέσα σου. Να το λες χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Κι όχι όταν θα έχεις ξεμείνει από επιχειρήματα. Χάνει την αξία του κι είναι κρίμα.

Και να σου δώσω και μια συμβουλή για το τέλος; Όταν νιώσεις πως το «σ’ αγαπώ» σου δεν έχει πια αξία για τον άλλο, να φεύγεις εσύ πρώτος. Δε σου αξίζει. Μη φτάσεις στο σημείο να το πεις κλαίγοντας και να το υποτιμήσεις χρησιμοποιώντας το ως επιχείρημα. Όταν φτάνεις στο σημείο να τους ουρλιάζεις «σ’ αγαπώ», είναι σαν να τους ουρλιάζεις να σου δώσουν πίσω λίγη απ’ την αγάπη που τους χάρισες. Φώναξε το «σ’ αγαπώ» στον εαυτό σου και κάνε του τη χάρη να ξεφορτωθείς άτομα που δε θέλουν πια να βρίσκονται στη ζωή σου.