Το χαρτζιλίκι του παππού είναι η παρουσία του

«Του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου», λέει ο σοφός λαός. Άρα, των γονιών μου οι μπαμπάδες, δύο φορές μπαμπάδες μου, θα πω εγώ. Όσο περισσότερο μεγαλώνεις, τόσο πιο πολύ το καταλαβαίνεις αυτό.

Αν ήσουν από τους τυχερούς που είχαν και τους τέσσερεις παππούδες-γιαγιάδες εν ζωή κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, τότε ξέρεις πολύ καλά τι θα πει να σε κακομαθαίνουν. Αν από την άλλη πρόλαβες μόνο έναν παππού, τότε πάλι είσαι από τους τυχερούς, γιατί ένας παππούς φτάνει. Όλοι ξέρουμε μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας παππούς για να κακομάθει το εγγονάκι του.

Αρχικά, από την πρώτη μέρα της ζωής σου, κάνουν πλούσια όλα τα μεγάλα παιχνιδάδικα της πόλης. Τι κι αν εμείς βρισκόμαστε ακόμα στο μαιευτήριο και δεν έχουμε προλάβει να ανοίξουμε καν τα μάτια μας, αυτοί τρέχουν να προλάβουν να αγοράσουν όλα τα παιχνίδια του κόσμου από τη χαρά τους. Υπερβολικό, το ξέρω, αλλά ποιος να τολμήσει να τους το πει όταν τους βλέπει να γίνονται οι ίδιοι πάλι παιδιά με τα παιχνίδια και τα περιτυλίγματα στο χέρι; Και όταν πια μας παίρνουν από το μαιευτήριο και μας πηγαίνουν σπίτι, οι αγκαλιές και το κανάκεμα δε σταματούν στιγμή.

Το καλύτερο όμως αρχίζει ακόμα πιο μετά. Όταν αρχίζουμε να μεγαλώνουμε και να καταλαβαίνουμε και πέντε πράγματα. Κάπου εκεί, γύρω στα τέσσερα, αρχίζουμε να εκτιμάμε τα πρωινά του Σαββάτου. Όχι επειδή τις προηγούμενες μέρες της εβδομάδας τρελαινόμαστε από την κούραση στο σχολείο, αλλά επειδή τα πρωινά του Σαββάτου τα περνάμε συνήθως στο σπίτι του παππού. Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.

Καταρχάς, το πρωινό δεν περιλαμβάνει απλά γάλα με δημητριακά ή ό,τι άλλο βαρετό τρώμε σπίτι μας κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Ο παππούς θα σου αγοράσει λιχουδιά από το φούρνο και θα στην έχει έτοιμη εκεί, ζεστή-ζεστή, στην αγαπημένη σου θέση στον καναπέ για να είσαι έτοιμος να απολαύσεις όλα τα αγαπημένα σου παιδικά στην τηλεόραση.

Άμα τολμήσεις να υπαινιχθείς ότι βαρέθηκες, θα ντυθεί αμέσως για να πάτε βόλτα σε πάρκα και παιδικές χαρές. Θα σε καμαρώνει να λερώνεσαι στα χώματα και θα σου δίνει ακούραστα «άλλη μία, πιο δυνατή» για να φτάνεις όλο και πιο ψηλά με την κούνια. Θα αγοράσετε σπόρους για να ταΐσετε τα περιστέρια στην πλατεία, γλειφιτζούρι κοκοράκι και μπαλόνι με ήλιο. Όλα αυτά δηλαδή που οι γονείς συνήθως θεωρούν περιττά. Στο τέλος της βόλτας, θα σου βάλει και συνωμοτικά ένα κέρμα στη χουφτίτσα, για να πας να κάνεις τρενάκι στο περίπτερο και να σε βλέπει να ξεκαρδίζεσαι και να τον χαιρετάς σε κάθε στροφή.

Όσο μεγαλώνουμε, τα χρήματα που μας χώνει ο παππούς στο χέρι, που δεν είναι πια χουφτίτσα, γίνονται όλο και πιο πολλά. Για να καταλάβεις, φτάνουν για να κάνεις εκατό βόλτες με τρενάκι στο περίπτερο, ή ακόμα καλύτερα, βόλτα με τρένο κανονικό μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Χαρτζιλίκι για ρούχα, παπούτσια, σχολικά, βόλτες, λιχουδιές, για ό,τι τραβάει η όρεξή σου τέλος πάντων. Οι γονείς του φωνάζουν ότι θα μας κακομάθει, αυτός με τη σειρά του απαντάει ότι το κάνει από αγάπη και κάθε φορά βρίσκει έναν καινούριο τρόπο να μας χαρτζιλικώνει στα κρυφά, με τα μουστάκια του να γελάνε.

Τι γίνεται όμως τις φορές που δεν έχει να σου δώσει; Και τώρα πια, σε αυτήν την εποχή που οι συντάξεις έχουν πιάσει πάτο, οι φορές αυτές είναι όλο και πιο συχνές. Στενοχωριέται που δεν έχει, ίσως και να πιστεύει ότι δεν μπορεί να φανεί χρήσιμος. Νομίζει πως η αγάπη του είναι ανάλογη των χρημάτων που έχει να σου προσφέρει.

Λάθος παππού… Εμείς την αγάπη σου την καταλάβαμε εκείνη τη φορά που μας διάβασες για εικοστή όγδοη φορά το αγαπημένο μας παραμύθι. Εκείνη τη φορά που μάλωσες τη μαμά επειδή μας φώναξε στο τραπέζι. Εκείνη τη φορά που χειροκρότησες συγκινημένος πιο δυνατά από όλους, όταν λέγαμε το ποίημά μας στο σχολείο. Εκείνη τη φορά που μας βοήθησες να λύσουμε τη δύσκολη άσκηση στα μαθηματικά. Τη νιώθαμε την αγάπη σου κι ας ήμασταν πιτσιρίκια.

Για αυτό μην ανησυχείς όταν δεν έχεις να μας βάλεις κρυφά στο χέρι χαρτζιλίκι. Εμείς την αγάπη σου τη βλέπουμε στα μάτια σου. Δεν έχουμε ανάγκη τα λεφτά για να την καταλάβουμε. Εξάλλου πια μεγαλώσαμε και έχουμε μάθει να εκτιμάμε κι άλλα πράγματα πέρα από τα αστραφτερά παιχνίδια. Οι συμβουλές και η εμπειρία ζωής που έχεις να προσφέρεις κοστίζουν πιο πολύ από όλες τις συντάξεις μαζί.

Σε αυτή την ηλικία, ο χρόνος είναι πολύτιμος. Και το να περνάς το χρόνο σου δίπλα μας, για όσο περισσότερο μπορείς, είναι ο καλύτερος τρόπος για να μας κακομάθεις. Στην τελική, ποιο χαρτζιλίκι μπορεί να αγοράσει την παρουσία σου;