Επιτέλους αγκαλιαζόμαστε για πάνω από τρία δευτερόλεπτα

Εκείνη η περίοδος που νιώθεις πιο κοντά στα Χριστούγεννα απ’ ό,τι στο καλοκαίρι έφτασε. Ξεθωριάζει το μαύρισμα σιγά-σιγά, όχι πως φαίνεται και πολύ αφού το δέρμα μας καλύφτηκε από μανίκια. Τα Σαββατοκύριακα τα περνάμε πια στην πόλη, που την είχαμε παραμελήσει τόσους μήνες και τα κοκτέιλ παραδίδουν αργά τη θέση τους σε ζεστές σοκολάτες και γλυκάκια. Winter is coming and we like it!

Αν το καλοκαίρι ήταν άνθρωπος, θα ήταν σέξι, προκλητικός και περιπετειώδης. Κρύβει ένα μυστήριο στο βλέμμα και κάθε του κίνηση εκπέμπει αυτοπεποίθηση -είναι ο καλύτερος και το ξέρει. Σου συστήνεται απότομα, δυνατά και σε παρασύρει στους δικούς του ρυθμούς, ρυθμούς γρήγορους και ζωντανούς σαν από roller coaster. Σίγουρα θα τον αγαπήσεις, και αυτός που γνωρίζει καλά πώς θα σου κρατήσει το ενδιαφέρον, θα φύγει την κατάλληλη στιγμή, πριν προλάβει να σε κουράσει και θα σε αφήσει να περιμένεις με ενδιαφέρον την επόμενή σας συνάντηση.

Κάπου εδώ θέλω να σου πω ότι ως άνθρωπος των άκρων, θεωρώ πως ο χρόνος χωρίζεται σε δύο εποχές. Δηλαδή, ναι, μου έχουν μάθει από παιδί πως είναι τέσσερις, ξέρω και πώς τις λένε, απλά εγώ βλέπω δύο βασικές που έχουν εισαγωγή, σαν τη μουσική σε τραγούδι πριν μπει ο στίχος. Το φθινόπωρο ανήκει στο χειμώνα, όπως η άνοιξη ανήκει στο καλοκαίρι, έτσι το βλέπω εγώ, ίσως κι εσύ.

Ο χειμώνας σαν άνθρωπος είναι πράος. Συνεπής, προγραμματισμένος και προβλέψιμος. Είναι ειλικρινής κι αγαπησιάρης, τρυφερός κι υπεύθυνος. Λίγο πιο κλειστός απ’ το καλοκαίρι, θα σε δυσκολέψει λίγο μέχρι να τον καταλάβεις, όπως όμως συμβαίνει με όλα τα απόμακρα, όταν πια τον μάθεις, θα τον λατρέψεις. Σου συστήνεται με σοβαρότητα και δε σου υπόσχεται τίποτα περισσότερο απ’ όσα θα σου δώσει, έτσι όταν πια θα έχει φύγει, δε θα σου αφήσει πληγές, αλλά γλυκές αναμνήσεις.

Ενώ το καλοκαίρι φαίνεται να μας σπρώχνει σε περιπέτειες και νέες εμπειρίες, ο χειμώνας πας φέρνει πιο κοντά σ’ αυτούς που αγαπάμε. Με επιλογές αισθητά λιγότερες για το πώς θα περάσουμε το δικό μας χρόνο, γυρνάμε στα βασικά∙ τραπέζια με την οικογένεια, συγκεντρώσεις σε σπίτια με την παρέα και κρασί, ταινίες και αγκαλιές με το αίσθημα -μη μου πεις πως δε σου έλειψαν. Δεν μπορείς να μου πεις πως ενώ ακόμη φορούσες μαγιό, στη σκέψη του χουχουλιάσματος στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση, με τον ήχο της βροχής στο background, δεν ένιωσες μια λαχτάρα.

Βάσει ερευνών, οι περισσότεροι χωρισμοί προκύπτουν πριν το καλοκαίρι ενώ οι πιο πολλές σχέσεις αρχίζουν πριν το χειμώνα. Το κλισέ «κρύο, καιρός για δύο» που ακούς τόσα χρόνια έχει βάση. Αν έχεις το ταίρι σου, το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια κουβέρτα και μια σφιχτή αγκαλιά για να σας ζεστάνει. Αν πάλι δεν το έχεις βρει ακόμη, μη σκας, αγκαλιές θέλουμε όλοι, από αδέρφια, φιλαράκια και γονείς. Άσε την αγκαλιά σου ανοικτή λίγο πιο πολύ τώρα που έπιασαν τα κρύα και θα με θυμηθείς, τίποτα δε ζεσταίνει καλύτερα απ’ την αγάπη.