Μη δίνεις σημασία στους πεσιμιστές φίλους σου

Δε χρειάζεται να πετάς στα σύννεφα για να μη βλέπεις μαύρο παντού -δε λέω ν’ αποφεύγουμε να δούμε την ασχήμια στη ζωή μας, αλλά, ρε παιδί μου, ας επιλέξουμε να μην επικεντρωθούμε σ’ αυτήν. Πάντα θα υπάρχουν εμπόδια, σε δουλειά, σε φιλίες, σε σχέσεις, σε οικογενειακά, εμείς επιλέγουμε όμως τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρινόμαστε σ’ αυτά.

Οι γεννημένοι αισιόδοξοι άνθρωποι δεν είναι πολλοί. Αυτοί που σε κάθε αναποδιά θα πουν «κάθε εμπόδιο για καλό», και θα το εννοούν. Θα χαμογελάσουν και στη χειρότερή τους μέρα, λες και ξέρουν μ’ όλη τη σιγουριά που υπάρχει πως όλα θα πάνε τελικά καλά. Καμιά δυσκολία δεν είναι τόσο δυνατή, ώστε να τους αλλάξει τον τρόπο σκέψης ή το πρόγραμμά τους. Βασικά, είναι λίγο έξω απ’ αυτόν τον κόσμο, σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι σκατά πίνουν απ’ το πρωί και γιατί δεν το ‘χεις ανακαλύψει ακόμη εσύ. Εσύ που μ’ ένα σκασμένο λάστιχο νιώθεις πως σε τιμωρεί το κάρμα και κάθε θετική σκέψη φαντάζει μάταιη.

Αυτούς τους εξωγήινους, χαρούμενους ανθρώπους όμως, σίγουρα τους προτιμάμε όλοι απ’ τους πεσιμιστές φίλους μας. Αυτούς που δε βλέπουν ποτέ φως στο τέρμα, αυτούς που θα τους πεις μια ανησυχία σου και θα σου τις κάνουν χίλιες μέχρι να ‘χουν φύγει από ‘κει. Αυτούς, που ενώ περνάς μια σχετικά καλή μέρα, βρε άνθρωπε, θα μιλήσεις μαζί τους για λίγο και κλείνοντας θα θες να κρυφτείς στο κρεβάτι σου μέχρι να τελειώσει ο κόσμος -κάθε ελπίδα έχει ρουφηχτεί απ’ την κακή τους ενέργεια κι έχει εξοντωθεί παντοτινά.

Τόση μαυρίλα πια, που σε κάνουν να μετανιώνεις που έρχεσαι σε επαφή μαζί τους. Και μην προσπαθήσεις να τους αλλάξεις κοσμοθεωρία, δεν παίζει. Όχι, ο ήλιος δε λάμπει, κι αν λάμπει τώρα σε λίγο θα χαθεί. Όχι, η υγειά μας δεν είναι αρκετή για να είμαστε ευγνώμονες, που και ποια υγεία δηλαδή που μ’ όλα όσα γίνονται θα τη χάσουν κι αυτή.

Και γιατί να χαμογελάσουν παρακαλώ; Αλλού ήθελαν να βρίσκεται η ζωή τους, κι αλλού είναι. Και μη συνεχίσεις να χαμογελάς κι εσύ, γιατί θα σου απαριθμήσουν σε δέκα λεπτά μέσα όλους τους λόγους που υπάρχουν για να φτύσεις το ηλίθιο χαμόγελό σου!

Ρεαλιστές το λένε αυτοί, εκνευριστικοί σπαζοφασάκηδες είστε, φίλοι. Μη δείτε να σκάει λίγο το χειλάκι μας αμέσως να το διαλύσετε. Όλη η μαυρίλα του κόσμου μαζεμένη στο μυαλουδάκι σας είναι και καθόλου δεν το εκτιμάμε αυτό να ξέρετε.

Συνήθως οι άνθρωποι, ακόμη κι αν στα δικά τους θέματα είναι λίγο πιο απαισιόδοξοι, όταν πρόκειται για το φίλο τους θα πουν και κανένα έξτρα λογάκι, κι ας μην το πιστεύουν. Θα φτιάξουν άλλο ένα θετικό σενάριο, κι ας είναι επιστημονικής φαντασίας -έτσι, για να δώσουν κουράγιο βρε αδερφέ, και να καθησυχάσουν τον άλλον. Αλλά πού; Εσάς η φύση σας δε σας το επιτρέπει, το μυαλό έχει πια μάθει να δουλεύει προς μια μόνο κατεύθυνση, αυτήν της ολικής καταστροφής.

Κάπου διάβασα πως η ενέργεια που έχουμε είναι ο μέσος όρος της ενέργειας των πέντε ανθρώπων που βρίσκονται πιο κοντά μας στην καθημερινότητά μας. Choose wisely! Μην επιτρέπεις να σε ρίχνουν, είτε το θέλουν είτε όχι, σου κάνουν κακό. Στόχος είναι ν’ ανεβαίνουμε, ακόμη κι όταν πέφτουμε. Εσύ ξέρεις ποιοι σε βοηθούν σ΄αυτό.