Οι πρώην παντρεύονται

ΟK, το έχεις ξεπεράσει. Δεν το σκέφτεσαι πια καθημερινά, έχεις καταλάβει κι αποδεχτεί πως μια σχέση ήταν που τελείωσε –όσο σημαντική κι αν ήταν για σένα– και κατάλαβες ότι πρέπει να πας παρακάτω. Το προσπαθείς, κάνεις μικρά βήματα, αργά, αλλά τα κάνεις, έχεις μπει πια στην ευθεία της αλλαγής. Νέα άτομα, νέα μέρη, νέες συνήθειες, νέοι δεσμοί. Όλα καλά, λοιπόν, μέχρι που ακούς αυτό «παντρεύεται»…

Την έτρεμα αυτή τη στιγμή, ήξερα πως όλα μπορώ να τ’ αντιμετωπίσω, το να ακούσω για σένα, το να δω τους δικούς σου, το να δω εσένα και το να σε δω με τον καινούριο δεσμό ακόμη. Αυτό, όμως, αυτό ήταν πάντοτε η μεγάλη μου φοβία. Κάθε που άκουγα να λένε για σένα σκεφτόμουνα «Ας μη μου πουν ότι παντρεύεται», κάθε που κάποιος δικός μου άρχιζε την κουβέντα με το «πρέπει να σου πω κάτι», εμένα το μυαλό μου πήγαινε εκεί. Μέχρι που αυτό το ξεκίνημα κουβέντας έφτασε όντως εκεί.

Τι να λέμε, η καρδιά σταματάει, τίποτα δεν υπάρχει γύρω σου. Χάνονται όλα σε μια στιγμή, σκέφτεσαι πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό στ’ αλήθεια, ελπίζεις να είναι ψέμα. Λίγες αναπνοές, που με δυσκολία παίρνεις, αργότερα, ψάχνεις να βρεις τη θετική πλευρά αυτής της εξέλιξης και να πιαστείς απ’ αυτήν. Ε, δεν υπάρχει! Παντρεύεται λέμε, τι το καλό μπορεί να κρύβει αυτό;

Στην ουσία αυτό που πονάει πιο πολύ είναι το τέλος. Γιατί μπορεί να ήξερες ότι έχει πια τελειώσει, αλλά ας μη γελιόμαστε, κάπου μέσα σου υπήρχε η ελπίδα πως αυτός ο άνθρωπος που εσύ παλεύεις να ξεριζώσεις απ’ την καρδιά σου ενίοτε σε σκέφτεται ακόμη. Ίσως να ήθελες να πιστεύεις πως εσύ ήσουν το πιο σημαντικό άτομο που πέρασε απ’ τη ζωή του κι ας μην τα καταφέρατε τελικά, ήθελες να νομίζεις πως αυτός ο μεγάλος και παντοδύναμος έρωτας ήταν αμοιβαίος.

Αφύπνιση∙ γίνεται εσύ να ήσουνα ο μεγάλος του έρωτας, ο ένας και μοναδικός, αλλά να υπάρχει επόμενος και να τον παντρεύεται κιόλας; Βασικά, όχι. Τολμάει να κάνει ένα βήμα που με σένα δεν έκανε κι ας το ‘χατε συζητήσει κάποτε, δεν καταφέρατε να φτάσετε μέχρι εκεί. Και να που ένας άλλος άνθρωπος θα ζήσει τελικά όλα όσα μαζί είχατε φανταστεί. Θυμάσαι όλες τις εικόνες που είχες φτιάξει στο μυαλό σου; Αγκαλιές, παιδιά, σκυλιά, παραλίες κι αγάπες; Αυτά ισχύουν ακόμη, απλά σβήσε εσένα και βάλε το νέο πρόσωπο, αυτό που χωρίς ιδιαίτερο κόπο –πιστεύεις τώρα εσύ– κέρδισε τη θέση σου.

Κάπου εδώ μπαίνει ο εγωισμός, «γιατί όχι εμένα;». «Γιατί να διαλέξει ένα άλλο άτομο, τι παραπάνω έχει από μένα;». Ηλίθια ερώτηση με ηλίθιες πιθανές απαντήσεις που θα προσπαθήσεις να δώσεις. Μην το κάνεις, σε παρακαλώ, μην μπεις σ’ αυτή τη διαδικασία, μη συγκριθείς. Τίποτα δεν έχει παραπάνω από σένα, το ότι κατέληξε αλλού δε σημαίνει πως κάτι λείπει από σένα. Στο κάτω κάτω, αυτός ο άνθρωπος που για σένα ήταν ο «ιδανικός», σίγουρα θα θυμάσαι πως για πολλούς άλλους δεν ήταν, σχετικά είναι αυτά. Πάντα για κάποιους δε θα είμαστε αρκετοί, ενώ για άλλους –αυτούς που πρέπει να κρατάμε– θα έχουμε πάντα πιο πολλά κι απ’ όσα ονειρεύτηκαν.

Δες το λίγο πιο απλά, όπως είναι στην πραγματικότητα. Βγες απ’ το δράμα που μόνος σου πλάθεις στο μυαλουδάκι σου. Όλα εν τέλει καταλήγουν όπως θα ‘πρεπε, παίρνουν τη μορφή που είναι γραφτό να πάρουν. Κι αν εσύ βιάστηκες να βγάλεις συμπεράσματα, πως είχες βρει την αδερφή ψυχή σου και τώρα νιώθεις πως κάποιος μπαίνει στη μέση και σας το στερεί, σου ‘χω νέα, οι αδερφές ψυχές δεν παντρεύονται άλλους. Το δικό σου «ένα και μοναδικό» δε θα μπορεί καν να διανοηθεί τη ζωή μακριά σου, δε θα σε πονέσει, δε θα σε συγκρίνει ποτέ και με κανέναν.

Καταλαβαίνω πως δεν μπορείς να το δεις σαν καλό αυτό που συμβαίνει, δες το όμως σαν αδιάφορο γιατί αυτό είναι. Παντρεύεται κάποιος που δεν ήτανε για σένα και μόνο με τις τελευταίες εξελίξεις στο αποδεικνύει περίτρανα. Κι αν δεν μπορείς να ευχηθείς καλούς απογόνους, τουλάχιστον μην επιτρέψεις να επηρεάσει έστω και στο ελάχιστο τη δική σου πορεία και ψυχολογία

Η τελευταία πράξη είναι, η τελευταία πράξη μιας αληθινής ιστορίας που σου έδωσε δύναμη κι ωριμότητα ώστε να κρίνεις καλύτερα στο μέλλον. Ας είναι η βέρα ο κύκλος που έκλεισε επιτέλους για να αρχίσεις εσύ έναν καινούριο. Καλή αρχή!