Το εννοούσα όταν το ‘λεγα. Έτσι γίνεται, συνήθως, όταν έχεις ερωτευτεί και πληγωθεί, σκέφτεσαι ότι ο πιο σίγουρος τρόπος να προστατεύσεις τον εαυτό σου απ’ το να το ξαναπάθει, είναι να μη νιώσεις ξανά. Γίνεται;
Κατάφερα να το κρατήσω για αρκετό καιρό, να αποφεύγω ανθρώπους που νιώθω πως έχουν την ικανότητα να με κάνουν να τους ερωτευτώ, να κρατώ όσους δεν έχουν εκείνο που με κάνει ευάλωτη απέναντί τους, ήμουν ασφαλής. Δεν ήμουν, όμως, μόνο αυτό.
Ήμουν μουδιασμένη, νωχελική, αδιάφορη και προβλέψιμη. Είμαστε κάποιοι που αληθινά ζωντανοί νιώθουμε μόνο όταν είμαστε ερωτευμένοι, όχι γιατί εξαρτόμαστε από κάποιον, αλλά γιατί ο έρωτας μας δίνει μια ενέργεια ασύγκριτη, σαν ντοπαρισμένοι που με ένα συγκεκριμένο άτομο στο μυαλό μας μπορούμε να κάνουμε τα τριπλά πράγματα σε μια μέρα. Η νοοτροπία μας ξαφνικά αλλάζει, γινόμαστε αισιόδοξοι, θετικοί, χαρούμενοι.
Στ’ αλήθεια, το πίστευα πως δε θα ερωτευτώ ξανά. Παραφράζω∙ δε θα ερωτευτώ ξανά έτσι. Όχι βιαστικά, όχι χωρίς να καταλάβω πρώτα τι άνθρωπο έχω απέναντί μου, όχι μια εικόνα που εγώ έφτιαξα στο μυαλό μου, όχι με τρόπο που να μειώνει εμένα, όχι αυτοκαταστροφικά. Αυτό που μου φταίει δεν είναι το συναίσθημα, αλλά η κατεύθυνσή του. Δε θα αρνηθώ τη φύση μου, θα την επιβλέπω, όμως.
Αυτό που πραγματικά επιβάλλεται να κάνει κανείς, αφού έχει πληγωθεί δεν είναι να αποσυρθεί απ’ τον έρωτα, αλλά να αναζητήσει μέσα του. Όσο κλισέ κι αν είναι αυτό το «αγάπα πρώτα εσένα» είναι βαθιά αληθινό. Όχι μόνο γιατί αν δεν αγαπήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου δε θα σ’ αγαπήσει κανείς άλλος ούτε γιατί μόνο τότε θα ξέρεις τι αξίζεις, αλλά κυρίως γιατί δε θα αναζητήσεις κανέναν από ανάγκη. Και πώς να αγαπήσεις κάτι που δεν ξέρεις καλά καλά; Εσύ σε ξέρεις; Ξέρεις στ’ αλήθεια τι ζητάς, ξέρεις πώς αντιδράς σε κάθε περίπτωση και γιατί; Έχεις καταλάβει τι είναι πραγματικά αυτό που σε πλήγωσε στο παρελθόν κι αν το έχεις ξεπεράσει;
Ψάχνοντας μέσα σου θα ανακαλύψεις πολλά που δεν ήξερες πως υπήρχαν κι άλλα που δεν είχες καταλάβει πως βρίσκονται ακόμη εκεί. Βρες τα και μετά δες τα κατάματα χωρίς φόβο, γιατί αν φτάσεις να τα αναγνωρίσεις δε θα έχεις τίποτα να φοβάσαι πια. Όσα σε πλήγωσαν δε θα έπρεπε να έχουν επιρροή πάνω σου, να τα δεις γιατί έτσι τα νικάς.
Κανένα παρελθόν να μην αφήνεις να σου πειράξει μέλλον. Φαντάσου έναν αθλητή που στον τελευταίο του αγώνα τραυματίστηκε. Θα πάρει το χρόνο του, θα αναρρώσει, θα αναγνωρίσει τα πιθανά λάθη που τον οδήγησαν στο να τραυματιστεί και θα μπει ξανά στο ρινγκ. Θα είναι πιο δυνατός, πιο συνειδητοποιημένος και θα αγωνίζεται πιο σίγουρος ξέροντας πως ακόμη κι αν το πάθει ξανά, το έχει ήδη περάσει κι η εμπειρία του θα το κάνει πιο ανώδυνο.
Θα ερωτευτώ ξανά και χαίρομαι γι’ αυτό. Θα είμαι όσο γίνεται πιο προσεκτική, κυρίως για τις επιλογές μου. Ακόμη όμως κι αν κάνω πάλι λάθος, τι πειράζει; Θα περάσει κι αυτό και σίγουρα δε θα με διαλύσει όπως την πρώτη φορά, τώρα πια ξέρω πως κι αυτό στο παιχνίδι είναι. Το ρίσκο μου το έχω μετρήσει πριν αποφασίσω να το πάρω. Κι ούτε θα δίνω πιο λίγα, δεν είμαι για τα λίγα. Όλα θα τα δώσω πάλι, μόνο που αυτή τη φορά δε θα σταματήσω να δίνω και σε μένα.
Συντάκτης: Μόνα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
