Πολλές σχέσεις έχουν ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, όμως το τέλος τους ήταν καταστροφικό. Το τι συμβαίνει όμως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ότι τα σημάδια είναι εκεί απλά εμείς επιλέγουμε να την τα βλέπουμε. Και συνήθως, αυτό συμβαίνει στα αρχικά στάδια μιας σχέσης, όπου δε δίνεις κι ιδιαίτερη σημασία, ή την απαραίτητη προσοχή σε γκρίνιες, ή υπερβολικές απαιτήσεις, δεν αναγνωρίζεις το love bombing, οι ζήλιες σου φαίνονται χαριτωμένες και δεν έχεις ακόμα διαμορφώσει πλήρη εικόνα για τις ποιότητες και τις αποχρώσεις του ανθρώπου σου.
Αυτό σημαίνει πως ακόμα κι όταν τα σημάδια χτυπάνε καμπανάκι, δεν μπορείς να τα διακρίνεις, και υπό τη μέθη του έρωτα πολύ συχνά δεν έχεις καν τη δύναμη να τα παραδεχτείς. Τα σημάδια, όμως, είναι εκεί και φωνάζουν ασχέτως αν εσύ εθελοτυφλείς. Και ναι, όλα αυτά αποτελούν κάποια red flags, που δυστυχώς καθυστερούμε όλοι να παρατηρήσουμε, πολύ απλά επειδή δε δίνουμε σημασία σε αυτά παρά μόνο όταν είναι αργά, κι ενώ έχουν στοιβαχτεί ένα σωρό προβλήματα. Πάμε όμως να δούμε μαζί πέντε από αυτά.
Το “δήθεν σε ακούω” στιλάκι
Τι κι αν μιλάς στο ταίρι σου για τη νέα σου προαγωγή, για τα χόμπι σου, για κάτι που συνέβη και σου έκανε εντύπωση; Σε κοιτάζει με τρομερό ενδιαφέρον και προσοχή, ενώ στην ουσία δε θυμάται τίποτα πέντε λεπτά μετά. Το γνωστό «δήθεν σε ακούω» στιλ. Με τον καιρό, δεν μπορείτε να μιλήσετε ποτέ για κάτι σοβαρό αν αφορά εσένα, ή ο χρόνος που σου αναλογεί είναι δυσανάλογα μικρός σε σχέση με εκείνον που διεκδικεί ο σύντροφός σου για τα δικά του ζητήματα. Είναι όμως κάτι που αργεί ο άλλος να δείξει, κι όταν το κάνει είναι ήδη αργά.
Τι είναι ο καβγάς;
Δεν καβγαδίζετε ποτέ και για τίποτα! Πριν προλάβεις να χαρείς, σκέψου πόσο ανθυγιεινό είναι αυτό για τη σχέση σας. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα, που χρειάζονται συζήτηση και η σύγκρουση είναι γόνιμη όταν γίνεται σε πλαίσιο σεβασμού, άσε που αποκαλύπτει πολλά για το πώς διαχειρίζεται κανείς τον θυμό του. Η αποφυγή των καβγάδων δεν κάνει τη σχέση πιο σωστή και ήρεμη, αντ’ αυτού κλείνεστε στους εαυτούς σας κι έτσι μεγαλώνετε το χάσμα μεταξύ σας. Red flag είτε το πιστεύεις είτε όχι το να μην καβγαδίζεις, και δυστυχώς το καταλαβαίνεις αργά.
«Δεν ξέρω αν μπορείς να τα καταφέρεις»
Μιλάμε για μια υφέρπουσα υποτίμηση που μπορεί να έρθει και με τη μορφή της υπερβολικής ανάληψης ευθύνης από την πλευρά του. Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι ότι το άτομο απέναντί σου απλά δε σε εμπιστεύεται, δε μοιράζεται μαζί σου πολλά πράγματα, θεωρεί τις λύσεις σου και τις πρωτοβουλίες σου λιγότερο καλές από τις δικές του και ξαφνικά βρίσκεσαι σε έναν παθητικό ρόλο στη σχέση, ακολουθώντας κανόνες που ποτέ δεν έβαλες.
«Σε χειραγωγώ κι εσύ το δέχεσαι»
Είτε άμεσα είτε έμμεσα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο ψυχολογικός εκβιασμός, όταν γίνεται έξυπνα, είναι ένα από τα στοιχεία στη σχέση που αντιλαμβάνεσαι πολύ, πολύ αργά. Μπορεί να έχει τη μορφή της γλυκιάς ζήλιας, της έντονης άποψης για το πώς θα ξοδεύεις τα χρήματά σου, μια διαρκής αρνητική κριτική για τις φιλίες σου, ακόμα και για το σώμα ή την εμφάνισή σου. Όμως, για πολύ καιρό το παίρνεις σαν ενδιαφέρον και κάνεις τον εαυτό σου να πιστέψει ότι η πρόθεση είναι καλή. Δεν είναι.
«Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να είμαι εκεί»
Για το τέλος άφησα κάτι που προσωπικά θεωρώ το πιο σημαντικό. Όταν μοιράζεσαι τα πάντα με κάποιον, έχεις διαλέξει να ζήσεις μαζί του, τότε η υποστήριξη από αυτόν πρέπει να είναι κάτι αυτονόητο. Αν όμως καταλάβεις σε βάθος χρόνου ότι λείπει από τις σημαντικές σου στιγμές, μιλάς κι είναι σαν να μιλάς στον αέρα, η δουλειά είναι πάντα πάνω από σένα κλπ, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει πια τον χρόνο σου. Μπορεί το θέμα να υπήρχε, γιατί δε γίνεται κάποιος αδιάφορος κι απών σε ένα βράδυ, αλλά εσύ επέλεγες συνεχώς να τον δικαιολογείς.
Όλες οι σχέσεις φαίνονται καλές, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο. Ακούς για κάποιους που χωρίζουν μετά από πολλά χρόνια σχέσης και λες «μα τώρα, γιατί;». Βλέπετε, πολλές φορές μόνο ότι ξεχειλίσουν οι ενδείξεις, επιλέγουμε να τους δώσουμε σημασία κι αυτό προκύπτει και από την ανάγκη μας να μην αδικήσουμε ο ένας τον άλλον, και από την ανάγκη μας να αγαπηθούμε και να αγαπήσουμε. Προσοχή, όμως, στις λεπτομέρειες, γιατί τα πάντα εκεί κρίνονται- ακόμα και οι σχέσεις!
Συντάκτης: Άντρεα Λαζαρίδου
