Συχνά-πυκνά ψάχνουμε για επιτυχημένες συνταγές που ακολουθώντας τα βήματα αυτών, φτάνουμε πιο εύκολα στον στόχο μας, είτε αυτός έχει να κάνει με τους στόχους στη δουλειά και την καριέρα μας, είτε αφορά τις προσωπικές μας σχέσεις. Κι όσο εμείς ψαχνόμαστε ανακατεύοντας όλα τα «μαγικά» φίλτρα, αγνοούμε παντελώς πράγματα που βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας. Σήμερα, λοιπόν, ακόμη κι αν έχεις ξανακούσει ή όχι για την Αρχή του Pareto, είναι μια καλή αφορμή να ψαχτείς λίγο περισσότερο για το πώς αυτός ο νόμος –ο νόμος 80-20– μπορεί να σε βοηθήσει σε ό,τι θέλεις να πετύχεις, αλλά κυρίως στο πώς μπορείς να τον εφαρμόσεις στις σχέσεις σου.
Για αρχή, ας βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, ξεκινώντας από εμάς και τις προσδοκίες που θέτουμε στον κάθε άνθρωπο που θα βρεθεί απέναντί μας. Έχεις ποτέ σκεφτεί πως ζητάς μια πληθώρα πραγμάτων από κάποιον που δεν μπορεί να σου χαρίσει ούτε τα μισά; Πόσο σάλιο, και πόσες αντοχές έχεις ξοδέψει λέγοντας ξανά, και ξανά τα ίδια πράγματα, χωρίς όμως αποτέλεσμα; Στην τελική, αξίζει να χάνεις τον χρόνο σου; Ασφαλώς, κάτι τέτοιο είναι κάπως αναμενόμενο να προκύψει όταν δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι δεν ταιριάζουμε με όποιον μπει στη ζωή μας, ή ότι δεν υπάρχουν κουμπιά, που«προσαρμόζονται» αναλόγως, για να ταιριάζουμε με όλους. Άρα, κάτι που εσύ θεωρείς «τέλειο» κάποιος άλλος θα αποκαλούσε μέτριο, και το αντίστροφο κι η δυσκολία αυτής της αλήθειας μας ανεβάζει τις προσδοκίες στον θεό.
Η δυσκολία αυτή, ανδρειώνεται στη βάση των σχέσεών μας, κι αυτό ακριβώς έρχεται να μας «διδάξει» ο νόμος του 80-20. Μια θεωρία την οποία σκαρφίστηκε ο Ιταλός φιλόσοφος κι οικονομολόγος Vilfredo Federico Pareto το 1906. Αφού λοιπόν παρατήρησε ότι το 80% του πλούτου της Ιταλίας ανήκε στο 20% του πληθυσμού, ο Pareto ανακάλυψε ότι σχεδόν όλη η οικονομική δραστηριότητα θα μπορούσε να αποδοθεί στην ιδέα ότι το 80% των αποτελεσμάτων προέρχεται, από μόλις το 20% της δράσης που δε χρειάστηκε, για να επιτευχθούν. Η θεωρία αυτή έγινε ευρέως γνωστή και χρησιμοποιείται από διάφορες κουλτούρες, και σε διάφορους τομείς της ζωής. Για παράδειγμα, οι Ιάπωνες, τρώνε μέχρι να χορτάσουν στο 80%. Μάλιστα, η συνήθειά τους αυτή με βάση και ερευνητές, μπορεί να εξηγήσει την τάση οι Ιάπωνες να ζουν μεγάλη και υγιή ζωή.
Πέρα των άλλων, η συγκεκριμένη θεωρία, σε βοηθάει να βρεις τρόπους αποτελεσματικούς για να φτάσεις πιο εύκολα, και γρήγορα στους στόχους σου. Επίσης, έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε ραντεβού, και σε σχέσεις με διάφορους ανθρώπους να λένε πόσο τους βοήθησε ώστε να «δυναμώσουν» τις σχέσεις τους. Αυτό γιατί η αρχή του Pareto βασίζεται στο ότι ο σύντροφός μας, δεν μπορεί να καλύψει όλες μας τις ανάγκες στο 100%. Αν καταλάβουμε αυτό, και δεν επιδιώκουμε πάντα το τέλειο, ίσως λυθούν αρκετά από τα προβλήματά μας και η νεύρωσή μας για να βρούμε μια σχέση που θα μαντεύει και θα ικανοποιεί κάθε απαίτησή μας. Το μυστικό λοιπόν, είναι υιοθετήσουμε ένα πρακτικό σύστημα το οποίο θα μας εκπαιδεύσει στο να μην περιμένουμε «θεούς και δαίμονες» από τον άλλο αλλά και να μη μας πιάνει άγχος επίδοσης αν δεν τους προσφέρουμε κι εμείς.
Η συγκεκριμένη θεωρία, αφού μας λέει ότι για να είναι υγιής μια σχέση, θα πρέπει ο καθένας που βρίσκεται σε αυτή να ικανοποιεί το 80% των αναγκών και των θέλω του, μας βοηθάει και στο να ξεσκαρτάρουμε τη σαβούρα και να βάλουμε προτεραιότητες. Τι δεν μπορούμε με τίποτα να θυσιάσουμε; Ποιο από τα θέλω μας είναι προϊόν πείσματος; Ας, πούμε, είναι το ίδιο σημαντικό το να θέλεις παιδιά με το να μη θέλεις να αφήνει ένα τελειωμένο γάλα στο ψυγείο; Μάλλον όχι. Έτσι, μπορεί να λειτουργήσει και σαν εργαλείο αυτοκριτικής και να μας βοηθήσει να καταλάβουμε αν κάπου έχουμε χάσει την μπάλα από τις απαιτήσεις.
Οι σχέσεις μας καθημερινά περνάνε από χίλια μύρια κύματα. Φθείρονται στον χρόνο, και μέσα στη ρουτίνα «σκουριάζουν» όταν τελειώσει κι η μαγεία. Είναι όμως γνωστό, πως οι διαφωνίες κι οι επαναξιολογήσεις μπορούν να γιατρέψουν αυτό που είχε φθαρεί και να δυναμώσουν το ζευγάρι. Ακολουθώντας λοιπόν και τη μέθοδο του Pareto, ίσως κάπως απλοποιηθούν οι σχέσεις, που το τελευταίο διάστημα έχουν δυσκολέψει επικίνδυνα. Ίσως γίνουμε λιγότερο «απαιτητικοί» σε κάποια ζητήματα, καταλαβαίνοντας ότι ο άνθρωπος απέναντί μας, δεν κρατάει μαγικό ραβδάκι, όμως έχει κάθε διάθεση να μας αγαπήσει και να μας κάνει ευτυχισμένους, με τον τρόπο του.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου