Αν σ' απέλυσαν σκέψου ότι είσαι πολλά παραπάνω από μια δουλειά

Σ’ απέλυσαν απ’ τη δουλειά σου και ξαφνικά νιώθεις πώς ο κόσμος γύρω σου μικραίνει κι ότι τα περιθώρια στενεύουν; Εκεί που νόμιζες πώς όλα μπήκαν σε μια σειρά, βρήκες μια καλή δουλειά, έφτιαξες τ’ αισθηματικά σου και φαίνεται να ήταν όλα οριοθετημένα, ήρθαν τα πάνω, κάτω κι η ζωή σ’ αναγκάζει να ξεκινήσεις απ’ την αρχή; Είναι λογικό, όταν έρχεται μια τέτοια στιγμή στη ζωή σου να έχεις πέσει στα πατώματα, να νιώθεις άγχος κι αβεβαιότητα για τ’ αύριο.

Απ’ την άλλη όμως, ένας καθηγητής φιλοσοφίας και πιο συγκεκριμένα, ο John Kaag, έχει διαφορετική άποψη. Μέσα απ’ την εμπειρία του κι ενώ έχει ξοδέψει αρκετό χρόνο κατά τη διάρκεια της καριέρας του ώστε να κατανοήσει την ψυχολογία κι όλα όσα συμβαίνουν όταν σ’ απολύσουν από μια δουλειά, αναφέρει ότι: «Όχι, δεν έχεις απολυθεί», ακόμα κι αν αυτό δείχνουν οι συνθήκες, πολύ απλά γιατί: «Είσαι πολλά παραπάνω από μια δουλειά». Κι αυτό τα λέει όλα.

Καθημερινά, βιώνουμε στο πετσί μας την πραγματικότητα την οποία ζούμε. Είναι γνωστό ότι στις μέρες μας ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει εργαλεία των εργαλείων τους, όπως έχει πει εύστοχα κι ο Henry David Thoreau. Είναι πολύ λυπηρό, που πλέον ως άνθρωποι, δεν παρακινούμαστε απ’ τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μας, την ίδια ώρα που αυτοσκοπός μας είναι η εύρεση εργασίας. Οι πλείστοι βρίσκουν προτιμότερο την απασχόληση τους με κάτι που στην τελική μπορεί να τους ταλαιπωρεί και να τους μετριάζει ως προσωπικότητες -αν σκεφτεί κανείς που ήθελαν να φτάσουν- κι ενώ βλέπουν τα έξοδα να τρέχουν, καλώς ή κακώς δεν πληρώνονται ούτε με τα όνειρα, ούτε με τις φιλοδοξίες. Αυτή η κρίση που γίνεται όλο κι εντονότερη τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας, φέρεται να είναι ένα καράβι που βουλιάζει μέρα με τη μέρα χωρίς ν’ αγγίζει στεριά.

Σκέψου λοιπόν, ότι υπό αυτές τις συνθήκες, πρακτικά κάποιος σού αφαιρεί το δικαίωμα να εργαστείς κι είναι σαν να σού κλέβουν το φαγητό μέσα απ’ τα χέρια -στην κυριολεξία- κι είναι γεγονός πως αρκετός κόσμος καταλήγει καθημερινά για συμβουλές σ’ ειδικούς μετά από μία απόλυση ή παραίτηση γιατί πολύ απλά πνίγεται και πονάει και διαρκώς κατηγορεί τον εαυτό του για την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στη ζωή του. Σίγουρα, μπορούμε να κατανοήσουμε μια τέτοια κατάσταση, διότι όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε βρεθεί σ’ αυτήν. Είναι πολύ λογικό, όταν αισθάνεσαι ότι αφιέρωσες τις περισσότερες ώρες της ημέρας σου και τα καλύτερά σου χρόνια σε μια εργασία, κόπιασες και λίγο έλειψε ν’ αφήσεις τα κόκκαλα σου, στην καρέκλα του γραφείου σου, τότε ναι, μια απόλυση μπορεί να κάνει τα νεύρα σου να χορεύουν κλακέτες.

Κοίταξε όμως που αν δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά, ίσως να μην είναι τόσο μαύρα. Ο John Kaag ισχυρίζεται ότι η ιδέα της απόλυσης είναι κάτι σαν ψευδαίσθηση. Ναι, σωστά, διάβασες! Κι υπάρχει και φιλοσοφική εξήγηση γύρω απ’ αυτό. Μπορεί να σ’ ανακουφίζει στιγμιαία, όμως στην πραγματικότητα είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, για να σταματήσεις να κατηγορείς τον εαυτό σου και να έχεις τη δύναμη να παλέψεις για να κατακτήσεις όσα πιστεύεις ότι αξίζεις.

Μπορεί μια απόλυση να μοιάζει αρχικά καταστροφική και να δημιουργείται γύρω σου μια κατάσταση αρκετά χαοτική, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δε θα σημάνει το τέλος του κόσμου. Σύμφωνα λοιπόν με τον John Kaag, η συμφιλίωση με το γεγονός ότι ελάχιστο έλεγχο μπορείς να έχεις σε ό,τι αφορά την εργασία σου, θα ήταν μια πολύ καλή αρχή, για να καταλάβεις πως η απότομη διακοπή της δεν είναι δικό σου λάθος. Είτε έχουν αλλάξει διάφορα σε ό,τι αφορά την εταιρεία, είτε έχει εντελώς αφαιρεθεί το συγκεκριμένο πόστο λόγω μειωμένων αναγκών, όπως και να ‘χει, το ποσοστό προσωπικής ευθύνης είναι από ελάχιστο έως μηδαμινό, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει ν’ αντιληφθείς. Κι όχι δεν είναι μια δικαιολογία ώστε να δώσεις τροφή στον θιγμένο σου εγωισμό και να πεις έλα μωρέ δεν ήμουν και τόσο καλός σ’ αυτό το πόστο τελικά. Είναι απλά η κρυμμένη αλήθεια πίσω απ’ τα λόγια του εργοδότη σου, την ώρα της απόλυσής σου.

Στα ερωτήματα: «Γιατί με απέλυσαν;», «Εγώ δεν αξίζω τίποτα;» θα πρέπει να προσέξεις ώστε να μην πέσεις σ’ άλλη μια καλοστημένη παγίδα. Σημασία έχει, να είσαι σε θέση να κατανοήσεις πως οι αστάθμητοι παράγοντες, πάντα θα υπάρχον και κυρίως σ’ ένα εργασιακό περιβάλλον όπου τα πάντα είναι ρευστά. Άφησε λοιπόν στην άκρη, την επίρριψη ευθυνών και συγκεντρώσου στους στόχους σου, στην ψυχική σου υγεία αλλά και στο ν’ αντιλαμβάνεσαι την καμουφλαρισμένη αλήθεια πίσω από κάθε απόλυση.

Η φιλοσοφία, μπορεί να μάς διδάξει πολλά, φτάνει εμείς οι ίδιοι να είμαστε ανοικτοί κι έτοιμοι να δεχτούμε αυτά που έχει να μάς πει. Το να μπορείς να καταλάβεις τους λόγους πίσω απ’ την απόλυσή σου, είναι μια αρχή, είναι όμως και δύσκολο, γιατί καλά τα λόγια αλλά στην πράξη όλα είναι αλλιώς. Να θυμάσαι όμως πάντα τα λόγια του John Kaag: «Είσαι πολλά περισσότερα από μια δουλειά». Και στο κάτω-κάτω βρες μια δουλειά που τα προσόντα σου θα εκτιμηθούν και θ’ αποδώσουν τα μέγιστα και δώσε μια ευκαιρία στα όνειρα σου. Γιατί μια απόλυση μπορεί να σε πληγώσει ανεπανόρθωτα, όμως είναι μια στιγμή απ’ όλη σου τη ζωή. Για μια τόσο δα στιγμή θα χαράμιζες τα όνειρα που έχτιζες μια ολόκληρη ζωή; Ιδού, η τροφή για σκέψη.