Απ' τις δικές σου περισσότερο, χαίρεσαι με τις χαρές των αδερφών σου

Όσοι έχουμε αδέρφια, ξέρουμε πως είναι το καλύτερο δώρο που δε χρειάστηκε ποτέ να ζητήσουμε απ’ τους γονείς μας. Όσο ήμασταν μικρά, ωστόσο, μπορεί να κάναμε να μιλήσουμε για ώρες, ακόμα και για μέρες, όταν τσακωνόμασταν με τ’ αδέρφια μας. Μέναμε στα δωμάτιά μας, κρατώντας μούτρα ο ένας του άλλου και συνήθως έπρεπε να επέμβουν οι γονείς μας για να μιλήσουμε ξανά. Μεγαλώνοντας, καταλάβαμε πραγματικά τι σημαίνει να έχεις αδέρφια, πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να μιλήσεις σε κάποιον χωρίς να πρέπει να κρυφτείς πίσω από λέξεις. Κυρίως όμως, καταλάβαμε την αξία του να έχουμε κάποιον δίπλα μας σε κάθε στιγμή της ζωής μας, να γελάσει μαζί μας στις αστείες καταστάσεις, να κλάψει στις άσχημες, αλλά κυρίως να χαρεί με τις χαρές μας. Ε, λοιπόν τ’ αδέρφια μας θα είναι πάντα εκεί, με κάθε σπουδαιότητα, όπως θα είμαστε κι εμείς, να κλάψουμε, να γελάσουμε και να χαρούμε με τις χαρές τους.

Κι οι χαρούμενες συγκυρίες που ζουν τ’ αδέρφια μας, έχουν πάντα μια πιο ιδιαίτερη σημασία για εμάς. Γιατί, πώς να το κάνουμε, οι δικές τους οι χαρές, είναι δυο φορές δικές μας! Είναι εκείνο το γνώριμο συναίσθημα που βουρκώνουμε από περηφάνια όταν μας λένε τα καλά τους νέα με τόσο ενθουσιασμό, σαν να τα ζούμε κι εμείς μαζί τους, ακόμα κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα. Βιώνουμε τις επιτυχίες τους, ίσως και λίγο πιο έντονα θα έλεγα από τους ίδιους, γιατί όσο κι αν έχουμε κι εμείς ζήσει παρόμοιες, οι δικές τους είναι πιο σημαντικές, σαν να πρέπει να τις διασφαλίσουμε και να τις προφυλάξουμε. Γιατί όταν μιλάμε για αδερφική αγάπη, μιλάμε για μια βαθιά κι ανιδιοτελή αγάπη που δε χωράει κανέναν εγωισμό, κανένα « γιατί αυτός κι όχι εγώ».

Κάθε φορά λοιπόν που χτυπά το ακουστικό κι είναι αυτοί, ελπίζουμε τα νέα να είναι ευχάριστα κι αν τελικά είναι, θα μιλάμε με τις ώρες μέσα στα γέλια αναλύοντας όσα οδήγησαν στην έκβαση που επιθυμούσαν, είτε αυτό ήταν η απόκτηση του πτυχίου όταν βγήκε ο βαθμός εκείνου του τελευταίου μαθήματος που τους ταλαιπώρησε τόσο πολύ, η επιτυχία στη δουλειά που πάντα ήθελαν και πάλεψαν σκληρά για να κερδίσουν, η επισημοποίηση μιας σχέσης, ακόμα κι η απόφαση για γάμο ή η απόκτηση ενός παιδιού. Αυτές είναι λίγες από τις πολλές φορές που χαμογελάμε διπλά γι’ αυτούς και νιώθουμε πως πραγματικά αξίζουν να πετύχουν οτιδήποτε θελήσουν, γιατί σαν αδέρφια ξέρουμε από πρώτο χέρι πόσο πολύ πάλεψαν και πόσα θυσίασαν γι’ αυτό.

Αδέρφια, τυχεροί όσοι μπορούν να λένε αυτή τη λέξη. Τυχεροί γιατί εκτός των τσακωμών, εκτός των παρεξηγήσεων που ίσως υπάρχουν, μπορούν να νιώσουν πώς είναι να ζεις μέσα από έναν άνθρωπο που σου μοιάζει τόσο, όντας τελείως διαφορετικός. Κι οι λύπες και τα δύσκολα θα μας βρουν μαζί, μα οι χαρές των αδερφών μας, μάς γεμίζουν κι εμάς τους ίδιους και δεν είναι καθόλου παράξενο που χαιρόμαστε περισσότερο με τις δικές τους, παρά με τις δικές μας. Είναι γιατί έχουν μυρωδιά οικογένειας. Και ξέρουμε πως στις δικές μας, όταν φανούν, θα είναι εκεί, παρόντες να χαμογελούν, να συγκινούνται και να χαίρονται κι αυτοί διπλά για εμάς. Είναι κάτι σαν άγραφος νόμος μεταξύ αδερφών να μοιράζεται η ευτυχία. Ένας νόμος όμως, που δε χρειάστηκε ποτέ να εξηγηθεί, σαν να υπήρχε στο αίμα από την πρώτη αναπνοή μας. Και θα είναι ως και την τελευταία.