10 πράγματα να μην πεις, όταν νιώθεις πως σε παίρνει από κάτω

Είναι καιρός πια, ν’ ανοίξουμε εκείνο το κουτάκι στη σκέψη μας που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε κοινό, αυτό που ψαχουλεύουμε όταν τα πράγματα μάς πάνε στραβά. Σκέψεις που επαναλαμβάνουμε, τσιτάτα που έχουμε ενσωματώσει στο κεφάλι μας και δε λέμε ν’ απαλλαγούμε από αυτά, σα να μας έχει βολέψει η μαυρίλα που κερνάμε τον εαυτό μας όταν πράγματι πάμε από το κακό στο χειρότερο. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα τι του συμβαίνει, ή τι πρόκειται να του συμβεί. Αυτό που σίγουρα μπορείς να επηρεάσεις και να χαλιναγωγήσεις  όμως, είναι η σκέψη που θα αφήσεις να κυριαρχήσει, την επόμενη φορά που τα πράγματα δε θα πάνε καλά. Πάμε να δούμε για αρχή αυτά που δεν πρέπει να πεις στον εαυτό σου, αν θες να δεις άσπρη μέρα.

1. Φταίει η τύχη μου, φταίει η μοίρα μου, φταίει που είμαι καταραμένος

Ναι είναι πολύ σύνηθες όταν στραβώσει η δουλειά, όταν ο έρωτας σε κρεμάσει για ακόμη μια φορά, όταν το σχέδιο για την επόμενη βδομάδα ναυαγήσει, να τα ρίξεις σε σένα. Δε χρειάζεται να πιστεύει κανένας άνθρωπος πως επειδή τον βρήκε η αναποδιά σήμερα, θα γίνει ακριβώς το ίδιο κι αύριο. Κάνουμε συχνά αυτό το λάθος, μαυρίζουμε το κάρμα μας και πιστεύουμε πως όντως είμαστε άτυχοι, τα μαύρα πρόβατα που κάποια δύναμη εκεί έξω δε μας αφήνει να ορθοποδήσουμε. Δεν είσαι από εκείνα τα καρτούν που βλέπαμε μικρά, που το σύννεφο είναι μόνο πάνω σου, ενώ όλοι οι άλλοι περπατούν κάτω από λιακάδα. Ήρεμα!

2. Τζάμπα ελπίζω, αφού την ξέρω την κατάληξη

Ακόμα μία πολύ αναμενόμενη αντίδραση ή σκέψη, όπως θες πες το. Πέφτεις έξω στα πλάνα κι αποθαρρύνεσαι, αφού φως στο τέλος του τούνελ δε βλέπεις. Κακά τα ψέματα, σαν γνήσια απαισιόδοξη τολμώ να πω πως δεν έχεις πάντα άδικο. Μα είναι σίγουρα λάθος τέτοιες σκέψεις με τον καιρό να γίνονται μέρος του mindset και να φτάνεις σε σημείο να μην περιμένεις τίποτα καλό, είτε υπάρχουν πιθανότητες γι’ αυτό, είτε όχι. Με την ίδια ευκολία που το σύμπαν κατεβάζει καρέκλες, μπορεί να κατεβάσει και διαμάντια. Ε, πού ξέρεις, αν αρχίσεις να περιμένεις πιο συχνά το δεύτερο κατέβασμα, ίσως να σταθείς τυχερός. Δεν ξέρω, εικασίες κάνω η γκρινιάρα.

3. Μάλλον δεν είμαι αρκετά ικανός, εγώ φταίω

Σε περιπτώσεις που δοκιμάζονται οι αντοχές μας, οι ικανότητές μας και δεν έχουμε καλό αποτέλεσμα, πάλι σε μας γυρίζει το πρόβλημα. Δεν είναι ανάγκη κάποιος να είναι στραβός ή κουτσός, έτυχε απλώς να στραβώσει η όποια προσπάθεια. Είναι πολύ μεγάλη σπατάλη χρόνου να ψάχνεις αν φταις και πόσο, σε πράγματα που ήδη έχεις καταβάλει προσπάθεια και θέληση. Ακόμα κι αν φταις, δεν είσαι άχρηστος. Και την επόμενη φορά καλά θα κάνεις να το λες μέσα σου σαν προσευχή αυτό, γιατί μεταξύ μας, τελικά ό,τι δηλώσεις είσαι. Μακριά από τέτοιες σκέψεις.

4. Ήθελα να ‘ξερα, οι άλλοι γιατί είναι καλά;

Αντίδραση του ανθρώπου που τα νεύρα του γίνονται κρόσσια με την γκαντεμιά του και στρέφεται στη ζαχαρένια των άλλων, οπότε γίνεται χειρότερα. Δε γλυτώνει κανείς από δύσκολες στιγμές, κανείς δεν περνάει μονίμως καλά και πίστεψέ με, το γεγονός πως τώρα, σήμερα, αυτόν τον μήνα ή χρόνο είσαι ζόρικα, δε σημαίνει πως θα ισχύει πάντα και για πάντα. Την επόμενη μέρα που δε θα πάνε όλα όπως τα θες, μη σκεφτείς πως όλοι γύρω σου ζούνε το όνειρο κι εσύ είσαι εκτός. Δε μας κάνει να καλό να δείχνουμε με το δάχτυλο και να ζητάμε τα ρέστα για τον απέναντι. Friendly reminder.

5. Δεν μπορώ άλλο

Όχι, δυστυχώς είναι μια φράση που αγγίζει πια τα όρια του απαγορευμένου. Ποτέ μα ποτέ η ζωή σου δε σταματά κι όχι δεν κάνω έναρξη επαγγέλματος για life coaching. Οι ίδιες οι συγκυρίες το επιβεβαιώνουν κι είναι άδικο στο «όχι» που σου είπαν, στην προαγωγή, στη μετακόμιση που τόσο περιμένεις και δεν σου κάθεται, στα κιλά εκείνα που δε βάζεις ή δε χάνεις όσο κι αν χτυπιέσαι, να σταυρώνεις τα χέρια και να λες «δε γίνεται». Μικρά ή μεγάλα προβλήματα, αράζουν στην πλάτη μας και δεν πρόκειται να τα ξεφορτωθούμε αν τους δίνουμε χώρο να απλώνονται. Μπορείς και θα μπορείς κι αύριο. Ξεκόλλα.

6. Θα επιμείνω, ο κόσμος να χαλάσει

Μου περνάνε από το μυαλό καταστάσεις που όντως δεν ήταν για μένα, με πονούσαν ή με αδικούσαν κι εγώ χτυπιόμουν λες και θα έπαιρνα κάποιο βραβείο αν επέμενα κι άλλο. Αστείο το βλέπω πλέον και θα σου πω γιατί. Αν δε βγαίνει το πλάνο, αν όσο κι αν το πάλεψες, πάλι σε αδιέξοδο φτάνεις, δεν πειράζει να κάνεις πίσω, ή ν’ αλλάξεις το πλάνο. Πιέζουμε τον εαυτό μας με το ηλίθιο εκείνο πρέπει που μόνο κακό μας κάνει ενίοτε. Μη σκέφτεστε καταπιεστικά για τις ζωές σας, χάνετε τη μαγεία της εναλλακτικής. Μπορούμε και με τον εύκολο δρόμο καμιά φορά, το δικαιούμαστε.

7. Φταις εσύ, φταίει ο μπακάλης, φταίει ο Ερμής στον Καρκίνο

Δεν είναι δίκαιο όταν μας πάει στραβά η ρουτίνα με όσες προσδοκίες την έχουμε στολίσει, τα σπασμένα να τα πληρώνουν άλλοι, εμπλεκόμενοι και μη. Δε σου κάνει καλό να θεωρείς πως άλλοι ευθύνονται μονίμως για τη δική σου γκαντεμιά. Σε μπλοκάρει από τον στόχο σου, όποιος κι αν είναι αυτός. Μη σκεφτόμαστε με γνώμονα την ευκολία που μάς δίνει το να πετάμε αλλού το μπαλάκι. Εμείς ορίζουμε τις πράξεις μας και καλούμαστε να διαχειριστούμε τα αποτελέσματα. Απλά κι όμορφα.

8. Και τώρα τι κάνω δηλαδή;

Είναι ανθρώπινο να πελαγώνεις, καμιά φορά κι αναπόφευκτο. Δε βοηθάει παρ’ όλα αυτά να κάθεσαι και να απορείς, ή να φοβάσαι να αντιδράσεις μπροστά στο λάθος, την αναποδιά, ό,τι είναι αυτό που σε βρήκε τέλος πάντων. Πας παρακάτω και βρίσκεις τρόπους να βγεις από τον βούρκο που λέγεται πρόβλημα. Δε θα βοηθήσει να κάτσεις να αναλύσεις δυο και τρεις και πέντε φορές τι πήγε λάθος και τι επιλογές έχεις. Καλό είναι να αναπτύσσουμε αντανακλαστικά όταν βρίσκουμε εμπόδια, όχι φιλοσοφικές ανησυχίες.

9. Εντάξει, ίσως δεν πρέπει να προσπαθήσω ξανά

Ναι σωστά, πού να τρέχουμε μωρέ τώρα, ζωή είναι αυτή; Δε θα σε ωφελήσει να πιστέψεις πως επειδή πήγαν όλα σκατά σήμερα θα πάνε κι αύριο, γι’αυτό και είναι καλή ιδέα να κάνεις πίσω. Το κάνουμε συχνά, φοβόμαστε την επόμενη αποτυχία, δε θέλουμε να ζήσουμε περισσότερες απογοητεύσεις κι η ανία μπροστά σε αυτό το σενάριο φαίνεται όαση. Δεν είναι όμως και δε μιλάω από την οπτική της απεριόριστης θετικότητας. Κι εγωιστικά να το δεις, δεν πρέπει να κάνεις πίσω.

10. Να σηκωθώ να φύγω να ησυχάσω!

Θα σε άφηνα χωρίς τάσεις φυγής; Όχι βέβαια. Μας βγαίνει στραβά ο μήνας, μας άφησαν ξεκρέμαστους για διακοπές, το σέρβις μας άδειασε και τις τσέπες, ε πολύ θέλει ο άνθρωπος; Γελώντας ή κλαίγοντας-λίγη σημασία έχει- παραδέξου το, πολλές φορές έχεις σκεφτεί πως αν εξαφανιστείς θα εξαφανίσεις και τα προβλήματά σου μαζί. Ε όχι, δε δουλεύει και πολύ το πλάνο. Μένεις και πολύ απλά συνεχίζεις, γιατί σε περίπτωση που δε στο είπαν, δε χάλασε κι ο κόσμος.

Πολλά το προβλήματα, άλλες τόσες κι οι λύσεις, θα μπορούσε να πει κανείς. Ζοριζόμαστε και σκάμε λες κι αύριο δεν πρόκειται να ξημερώσει, λες και στέρεψαν όλες οι ευκαιρίες τούτου του κόσμου. Όχι παιδιά, το προβλήματα θα λυγίσουν, όχι εμείς. Την επόμενη φορά, σκέψου μόνο λιακάδες, μοχίτο στο χέρι και μουσική να παίζει κάπου δυνατά στα ηχεία. Τίποτα δε θα φτιάξει αν δεν το προετοιμάσεις πρώτα στο κεφάλι σου. Αν σκέφτεσαι καταστροφές, αυτές θα ζεις. Αν σκεφτείς παραλίες όμως; Ποιος ξέρει!