Αναμφίβολα εάν στη ζωή σου έχεις κάνει σχέση, έχεις μάθει να κάνεις βήματα τάνγκο με χάρη. Δύο μπροστά, ένα πίσω. Και χέρι χέρι με το ταίρι, η ζυγαριά μια γέρνει κατά πάνω σου, μια απομακρύνεται. Σε ρεαλιστική μετάφραση, όλα αυτά συνθέτουν ένα τέλειο παζλ υποχωρήσεων, συμβιβασμών, ή ανένδοτων αποφάσεων και φτάνουν τέρμα τα γκάζια.
Όσον αφορά τις υποχωρήσεις, καθένας τις βαφτίζει θεμιτές ή όχι, ανάλογα με τη θέση που βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή. Τι σημαίνει υποχώρηση για μένα και τι για σένα; Κι αν οι δυο μας φανταζόμαστε αλλιώς το έργο με τα πίσω βήματα και τα αγκάθια που πρέπει να καταπιούμε για να πάμε παρακάτω, θα τα βρούμε τελικά; Τέτοιες ανησυχίες πολλές φορές μάς πιάνουν και τις εκφράζουμε φωναχτά ή τις βιώνουμε σιωπηλά, μα το ζήτημα παραμένει εκεί, μας κουνάει σημαία πως η ταχύτητα είναι σταθερά αυξημένη αλλά ο δρόμος δείχνει αδιέξοδο.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε αρχικά πως χωρίς το συστατικό της υποχώρησης και της ανακωχής, δεσμός δεν υφίσταται. Από τη στιγμή που δυο άνθρωποι πάρουν την απόφαση να συνυπάρξουν με στόχο να μεγιστοποιήσουν την αρχική σπίθα, είναι δεδομένο πως πρέπει καθένας σε κάποια σημεία να ανέχεται τον άλλον. Δώσε προσοχή: να ανέχεται, όχι να συμβιώνει. Ώρες ώρες εμείς οι ίδιοι δε μας αντέχουμε, πώς έχουμε την απαίτηση από κάποιον να το κάνει απρόσκοπτα και αβίαστα; Εδώ είναι που χρειάζεται το βήμα εκείνο που θα εξομαλύνει την κατάσταση, που θα επαναφέρει την ψυχραιμία αντί τον πανικό, που θα μας πείσει πως σαν human beings έχουμε χάρισμα την επικοινωνία, όχι το γάβγισμα και τη φωνή.
Αυτό φίλε μου ερωτευμένε, δεσμευμένε, δε συνεπάγεται πως θα κερδίσεις το βραβείο του μαλ@κα της υπόθεσης που σε καίει. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε σε τέτοια στάδια της σχέσης, και δύναται να χαθεί ο έλεγχος είναι να συγχέουμε την ευελιξία με την αφέλεια. Δεν είμαι καραγκιόζης αν αφήσω μια κουβέντα να πέσει κάτω, αφού βαθιά μέσα μου ξέρω πως είναι ένα ξέσπασμα και πως μ’ αυτόν τον τρόπο μπορώ να αποφύγω έναν καβγά. Ούτε χάνω τον έλεγχο, αν πω συγγνώμη πρώτος. Είτε φταίω, είτε όχι. Το κλειδί σε όλα αυτά, αυτό που θα γεννήσει ισορροπία, είναι ο σεβασμός. Εφόσον υπάρχει και έχει καλλιεργηθεί στο ζευγάρι, δεν έχει κανείς να φοβηθεί τίποτα. Μαλ@κας είναι ο αναιδής, όχι ο κατανοητικός. Τυπική υπενθύμιση.
Βιώνοντας έντονα συναισθήματα για έναν άνθρωπο είναι αναμενόμενο να έρθεις αντιμέτωπος με πτυχές του που δύσκολα θα θέσεις υπό έλεγχο. Κάποιες από αυτές δε, μπορεί να μη τις παλέψεις ποτέ. Και είναι εντάξει αυτό. Η παράλογη απαίτησή μας στο κομμάτι το ερωτικό είναι πως καμιά φορά ξεχνάμε την ατελή μας φύση και επιζητούμε μια σχέση κουρδισμένη, ρολόι, χωρίς παρεμβολές και τυχαία καραγκιοζιλίκια. Χωρίς αυτά, πού πάμε όμως;
Η συγγνώμη αποκτά νόημα όταν την εννοούμε πραγματικά κι έπειτα διορθώνουμε το όποιο λάθος. Αυτό επιβεβαιώνει με τη σειρά του πως να αγαπάς σημαίνει πρωτίστως να αποδέχεσαι και μετά να υποχωρείς. Αποδέχεσαι πως δε θα μπορείς πάντα να κάνεις το σωστό. Και απέναντι σε αυτό το λάθος που συνθέτει η αγάπη σου για κάποιο ον που σε αποσυντόνισε, υποχωρείς, χωρίς να νιώθεις ένοχος για αυτό. Αμφιβολίες θα αποκτήσουμε, αν στη σχέση επέλθει ακαμψία. Όσο λυγίζουμε, κάτι μέσα μας καίει. Κάτι κάνουμε ακόμα καλά.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
