Όταν μιλάμε για τις σχέσεις και τις παρομοιάζουμε με άβυσσο, το βέβαιο είναι πως δε γίνεται άδικα. Ερωτικοί δεσμοί που βασίζονται αρχικά σε έλξη αμοιβαία κι αναπόφευκτη, γίνονται τελικά και οι δεσμοί που θα βγάλουν αγκάθια καμιά φορά, διώχνοντας τον έναν από τον άλλον. Πέρα από το πάθος ή τις στιγμές που σκέφτεσαι πως πιο ψηλά δεν έχεις υπάρξει, ίσως βιώσεις και σ3ξουαλική απόρριψη μέσα στη σχέση σου. Που πονάει, αλλά κανείς δεν μπορεί να προσποιηθεί πως δεν είναι εκεί. Κι υπάρχει εξήγηση και στο δούναι και στο λαβείν της κατάστασης.
Αρχικά, το συγκεκριμένο ζήτημα, το λες κι ολίγον τι άβολο ή τρομακτικό, αφού άθελά μας το συνδέουμε άμεσα με χωρισμό, ή απώλεια αγάπης. Και στρεφόμαστε πάντα στην πλευρά του συντρόφου που βιώνει άρνηση ή απομάκρυνση από το ταίρι του. Αποφυγή στο άγγιγμα, στην αγκαλιά, απάθεια στο σ3ξ ή και πλήρη αποχή σε αυτό το κομμάτι του μαζί. Σε πολλά ζευγάρια ίσως εκφράζεται ως αντίδραση σε καβγά, ως αυθόρμητη στάση σε περιόδους που υπάρχουν προβλήματα, ή ως μια κακή έκβαση αυτού που λέμε ρουτίνα της σχέσης. Κι αυτός που θα κληθεί να διαχειριστεί ένα αδιόρατο “μη με πλησιάζεις” μέσα στον χώρο, παλεύει με θηρία. Της απόρριψης, της υποψίας πως στη θέση του αγγίζουν και φιλάν’ άλλοι, της σκέψης πως κάπου φταίει κι ο άλλοτε δικός του άνθρωπος έχει κλειδώσει και δεν επιθυμεί πια το αυτονόητο για ένα ζευγάρι, ερωτευμένο και δεμένο, την επαφή.
Τι οδηγεί όμως την απέναντι πλευρά να υψώσει τείχη -που κακά τα ψέματα-, ποιος θέλει να παγώσει έτσι το αίσθημα με τον άνθρωπό του; Σε περιόδους που τα πράγματα σκουραίνουν στα σχέση, συνήθως αυτός που μαζεύεται και κλείνεται στον εαυτό του, είναι σαν να βιώνει τραύμα μέσα στην ίδια του την σχέση. Ταρακούνημα μπορεί να αποτελεί ένα γεγονός ανάμεσα στο ζευγάρι, ή ένα πρόβλημα προσωπικό που οδηγεί σε μια στάση καταναγκαστική, να λες «όχι» και να απομακρύνεσαι. Τα «όχι» να γεννάνε δικαιολογίες, δυσαρέσκεια και προφανώς αίσθηση ενοχής για το ότι το ταίρι σου νιώθει παραμελημένο από τον άνθρωπο που θεωρεί “σπίτι” του. Διπλό το βάρος και διπλή ανάγκη για απελευθέρωση από έναν βραχνά που άπαξ κι έρθει στη σχέση, σίγουρα θα την τεστάρει ως εκεί που δεν πάει.
Και για να σου μιλήσω με επιστημονικά δεδομένα, βιώνοντας απόρριψη μέσα στη σχέση μας, ο πόνος μας ο συναισθηματικός, μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί και σε σωματικό πόνο. Επομένως, δεν έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση που απλώς ταράζει τα νεύρα του ενός, και τη συνείδηση του άλλου, αλλά για μια δοκιμασία που αφήνει μικρές πληγές στον χρόνο.
Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις και με βασικό γνώμονα πως θέλουμε να σώσουμε την κατάσταση κι όχι να τη στείλουμε για φούντο, μιλάμε. Μονόδρομος να πεις ακόμα κι αυτά για τα οποία δεν αισθάνεσαι τόσο καλά, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποδείξεις πως δεν παύεις να αγαπάς ή να γουστάρεις, μα κάτι στην πορεία σε εμποδίζει να λειτουργήσεις. Είναι δεδομένο πως αυτός που από την πλευρά του λέει μονάχα «όχι» ή γυρνάει την πλάτη με το που ξαπλώσει ο σύντροφός του δίπλα του, κάθε άλλο παρά καλά νιώθει. Είναι επίσης δεδομένο πως αυτός που δέχεται να κοιμάται δίπλα σε μια γυρισμένη πλάτη, έχει το δικαίωμα να γεννήσει έναν δράκο στο κεφάλι και να αφήσει να τον πάει σε σενάρια δύσκολα κι άγρια.
Το σ3ξ στη σχέση είναι η βενζίνη, ο λόγος που μιλάμε για φλόγα, για ενθουσιασμό που με συμπληρωματικές σταθερές στην καθημερινότητα, σας οδηγούν στο μακροπρόθεσμο. Πολύ λογικό αν αυτό αρχίσει και τρίζει, να μιλάμε για έκρηξη ανασφάλειας, να μιλάμε για πρόβλημα. Όποια κι αν είναι η αιτία ένα ζευγάρι να πατήσει pause στις νύχτες του, το βέβαιο είναι πως δεν πρόκειται να βγει από αυτό το τούνελ αν το πρόβλημα δεν επικοινωνηθεί σταράτα. Όσο εύκολα βγαίνουν τα ρούχα, βγαίνουν κι οι λέξεις καμιά φορά, αρκεί να το θες. Επιπλέον, αντί να σκεφτείς πως ο σύντροφός σου σε βάζει στην άκρη και σε διώχνει, προτού σταυρώσεις τα χέρια σήκωσε το πέπλο με όλα τα γιατί πίσω από μια τέτοια στάση. Είτε σας σώσει είτε όχι η απάντηση, το βέβαιο είναι πως μετά από αυτό θα γνωρίζετε και οι δύο πώς να αγκαλιάζετε το ταίρι σας στις μαύρες του και να προχωράτε. Κι αν υπάρχει feeling μη σκάτε, θα αρχίσετε να γδύνεστε ξανά στους παλιούς σας ρυθμούς. Το υπογράφω.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου