Μιλώντας για σχέσεις και τις αποχρώσεις τους στην καθημερινότητά μας, τείνουμε να εστιάζουμε κυρίως στα προβλήματα. Στις αναποδιές που φανερώνει η αλληλεπίδραση ανάμεσα στους δυο, στα σύννεφα που φέρνει η φθορά κι άλλα τέτοια όμορφα. Τι γίνεται όμως, με την όμορφη πλευρά του πράγματος; Έχουμε καθίσει ποτέ, ν’ αναλύσουμε την ένωση δύο ανθρώπων που πραγματικά συνθέτουν μια σχέση που τους εξελίσσει; Γιατί κακά τα ψέματα, καλά τα λέμε πως στη σχέση κι οι δύο πρέπει ν’ αντλούν δύναμη από το μαζί, να στηρίζουν και να δημιουργούν. Μόνο που, ενδεχομένως να παραλείψαμε να δούμε καθαρά τα στοιχεία που θα κάνουν το πείραμα να πετύχει.
Μέσα σ’ όλα τα κλισέ που συνοδεύουν αυτό το τετριμμένο, πως για όλους υπάρχει ο σωστός, πως θα βρεθεί ένα ταίρι ικανό να μας βάλει σε μια θέση σαν να μας έσπρωξε χέρι θεϊκό, υπάρχει μια συνταγή πολύ απλή. Κι οι δύο, πέρα απ’ όλα τα άλλα, έχουν κατανοήσει τι εστί να είσαι σύντροφος. Όχι απλώς μάζα που συνυπάρχει με κάποιον σ’ έναν χώρο. Χαίρεσαι να ξυπνήσεις πρώτος να ετοιμάσεις καφέ γιατί ξέρεις πως ο άλλος βαριέται εντυπωσιακά να το κάνει. Κάνεις λίγο περισσότερη υπομονή μ’ εκείνους τους λίγο σπαστικούς συγγενείς στο τραπέζι, γιατί έχει νόημα να πάτε ήρεμοι σπίτι, όχι να ψάξεις να βρεις δίκιο κι έπειτα αφορμή για τσακωμούς. Ακούς και καταλαβαίνεις με μοναδικό κίνητρο, όχι την ησυχία τη δική σου, αλλά και των δύο.
Μετά όμως; Μετά έρχεται η κόλλα της σχέσης, το στοιχείο που τ’ αλλάζει όλα. Τα χρωματίζει. Ο ένας θέλει τον άλλον πραγματικά και για όσο η πραγματικότητα επιτρέπει, ρομαντικά. Δεν έχει σημασία η μεταβλητή του χρόνου, πόσο καιρό μετράτε ως ζευγάρι, αλλά γουστάρετε το ίδιο. Το άγγιγμα, το γέλιο, η μυρωδιά σας, θα οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα. Μαγεία κι έρωτας που επαναλαμβάνεται, αλλά δε θολώνει. Δε βαριέσαι, δε θεωρείς υπόθεση ρουτίνας να κάνεις έρωτα με τον άνθρωπό σου απλώς γιατί είστε μαζί. Πολύ δύσκολο να πεις πως τα κατάφεραν δυο άνθρωποι σε όλα τα κομμάτια, έπαιξαν και κέρδισαν. Μπορώ να πω πως πριν παίξουν, είχαν ξεφύγει από την πλάνη που καταβάλλει μια σχέση, στο τριπάκι πως πρέπει να πετύχει. Σαν να είναι στοίχημα. Η αλήθεια είναι πως πετυχαίνει, όταν ξέρεις γιατί διάλεξες αυτόν κι όχι κάποιον άλλον. Όταν παλεύεις με λόγο πραγματικό, όχι απλώς για να μη μείνεις μόνος.
Μπαίνουμε σε σχέσεις, έρχεται η ταμπέλα της μονογαμίας και ξαφνικά θεωρούμε πως σκάει μύτη και κάποιο θηρίο που πρέπει να βγάλουμε knock out. Κι είναι πραγματικά αστείο που δε φαίνεται η ρεαλιστική εικόνα που συνθέτει ο ένας με τον άλλον. Συνυπάρχετε μαζί χωρίς ν’ ασκείτε πιέσεις για ηλίθιους λόγους, χαίρεστε να εξελίσσεστε μαζί, αλλά κι ο καθένας μόνος του. Ο δεσμός δε συνιστά λουκέτο για τον έναν ή τον άλλον, αφορμή να πάει πίσω ως μονάδα. Εδώ νομίζω πως παίρνουν τα εύσημα όσοι τα κατάφεραν, ή όσοι ευελπιστούν να το κάνουν. Δεν είσαι μονογαμικός, επίσης, επειδή έχεις τον τίτλο του σχεσάκια. Είσαι πραγματικά αφοσιωμένος στον άνθρωπο που διάλεξες επειδή μένεις μαζί του από καθαρή επιλογή κι ανάγκη της ψυχούλας σου. Η πόρτα είναι ανοιχτή οποιαδήποτε στιγμή, μα εσύ διαλέγεις να την κλείσεις. Εκεί γίνεται η αντιστροφή απέναντι σε όλα τα κακώς κείμενα μεταξύ σας. Όταν κι οι δύο προσπαθούν κι ενισχύουν τα καλά τους σημεία, η ξινίλα του ενός, τα νεύρα του άλλου, θα πάνε κάτω από το χαλί. Μόνο και μόνο γιατί στο τέλος της ημέρας, δεν είναι αυτά που σας νοιάζουν.
Οι φόβοι μας κι η ανησυχία μας, μην τυχόν και χάσουμε αυτά που έχουμε, μας κάνουν υπερβολικούς στα πρέπει, στις ανάγκες που βάζουμε στην κορυφή της λίστας ως προαπαιτούμενα. Δεν είναι πάντα έτσι, δε χρειάζεται υπερβολή για να ξημερώσει άσπρη μέρα, με το σωστό χέρι να μας κρατά. Μιλάς, ακούς με τη σειρά σου και σέβεσαι ό,τι αγαπάς. Τα άλλα θα έρθουν στην ώρα τους τόσο αβίαστα και γλυκά, που θα ξυπνήσεις μια μέρα κι ίσως ακόμη αναρωτιέσαι. Ρε ‘συ, τα καταφέραμε τελικά; Ο αέναος αυτός κύκλος πάντα θα επιβεβαιώνει πως η ευτυχία βρίσκεται στα πιο απλά και κοινότοπα, άσχετα αν ψάχνουμε συνέχεια νέες λύσεις και δρόμους για να φτάσουμε τελικά στο ίδιο σημείο. Αν αγαπάς πραγματικά, ίσως έχεις κάνει τη μισή διαδρομή κι ας μην το ξέρεις ακόμη.
Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
