Σε κάθε σχέση, υπάρχει ένας ιδιαίτερος κώδικας επικοινωνίας, που την καθιστά μοναδική. Ο ένας πατάει τα κουμπιά του άλλου και με τον καιρό επιτυγχάνεται η επιθυμητή συνεννόηση, καθώς αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με σκαμπανεβάσματα των μακροχρόνιων σχέσεων. Πιο συγκεκριμένα, γεννάται το ερώτημα για το τι συμβαίνει όταν έρθει στο φως μια αλήθεια που είχε μείνει για καιρό κάτω από το χαλί, ή ψέματα που ειπώθηκαν, ακόμα κι αν ο σκοπός ήταν καλοπροαίρετος.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος για τη μία ή την άλλη περίπτωση, αυτό που σίγουρα μας έχει απασχολήσει κάποια στιγμή στη ζωή μας είναι εάν τέτοιες βαρύγδουπες αποκαλύψεις έχουν τη δύναμη να διαλύσουν ό,τι έχει χτιστεί, ή αν πρόκειται απλώς για κρότο που έρχεται να σε ταράξει και να σε ξεκουνήσει από εκεί που έχεις βολέψει τον εαυτό σου.
Αρχικά, οι περισσότεροι θα έχουν βρεθεί στη θέση του φαινομενικά κακού της υπόθεσης, αυτού που θα κρύψει την αλήθεια στην αρχή της σχέσης για ένα ζήτημα σημαντικό. Μια πρώην σχέση της οποίας έχουμε αποκρύψει λεπτομέρειες, κάποιος τρίτος που η παρουσία του εσκεμμένα έμεινε στην αφάνεια και πάει λέγοντας. Κρύβοντας πράγματα από το έτερόν σου ήμισυ, κυρίως στην αρχή του μεταξύ σας που οι ισορροπίες χτίζονται, δεν μπορείς να βασιστείς πουθενά παρά μόνο στην κρίση σου για τις μελλοντικές συνέπειες των αποφάσεών σου.
Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι που θα οδηγούσαν σε μια τέτοια υπόγεια θα λέγαμε πράξη, αν και τα βασικά κίνητρα βγάζουν μάτι. Ο φόβος πως θα χάσεις αυτόν που αγαπάς αν του πεις ευθέως κάτι βαρύ σε σχέση με το να περάσει και να ξεχαστεί αναίμακτα, κάνει πιο δελεαστική την επιλογή μέσα σου να μην το πεις καθόλου. Πολλές φορές, πέφτουμε στο κλασικό λάθος που μας κάνει να φαινόμαστε αφελείς και δεν είναι άλλο από αυτό της υποτίμησης μιας κατάστασης. Αυτό που εσύ θα θεωρήσεις μειωμένης σημασίας, γιατί όντως τα μάτια σου είναι στραμμένα στο ταίρι σου, στην πραγματικότητα θα του φανεί ως ψέμα αδικαιολόγητα ύποπτο για να επιλέξεις να το καλύψεις με σάλτσες. Κοντολογίς, μπάχαλο.
Και τώρα ερχόμαστε στο δύσκολο κομμάτι, αυτό της αποκάλυψης, Πώς αντιδράς από τη μεριά σου μαθαίνοντας κάτι σημαντικό που το ταίρι σου προσπάθησε να μείνει κρυφό; Ισχύει τελικά πως σε τέτοιες περιπτώσεις η εμπιστοσύνη μεταξύ του ζευγαριού κλονίζεται μονομιάς; Και θα σου πω πως όχι δεν γκρεμίζεται, αλλά οπωσδήποτε κλονίζεται. Όταν έχουμε να κάνουμε με σχέσεις που πραγματικά υπάρχει συναίσθημα, αυτό που φοβόμαστε είναι πόσο πληγώνουμε αυτόν που καλείται να δεχτεί μια νέα αλήθεια, απρόσκλητη στο κεφάλι του και σε όλα όσα είχε μάθει μέχρι στιγμής για το ταίρι του.
Ο χρόνος έχει την τάση να παγιώνει συνήθειες και συναισθήματα, τα οποία αν διαταραχτούν ή κλονιστούν στο άκουσμα κάποιου γεγονότος, τότε τα πράγματα σκουραίνουν και τα πάντα παίζονται στη διαχείριση και της μεν αλλά και της δε πλευράς. Από τη μία αυτός που έχει ελαφρώς χεσμένη τη φωλιά του πρέπει να συμμαζέψει με χάρη ό,τι έκανε κι εκεί πραγματικά να παίξει τα ρέστα του προκειμένου να μη χάσει τον άνθρωπό του από ένα λάθος που ενδεχομένως να μην είχε αντιληφθεί καν τις διαστάσεις του. Από την άλλη, αυτός που για καιρό φαίνεται να βρισκόταν στο σκοτάδι στην ίδια του τη σχέση, παλεύει με ερωτήματα για το αν τα ψέματα που άκουσε δεν ήταν μόνο μια φορά, δεν ήταν μόνο στην αρχή κι όσο πάει και χειροτερεύει. Δράκοι, φαντάσματα κι εφιάλτες, μέχρι κάπου στην πορεία να χαθεί η ουσία.
Γενικότερα, από όπου και να το πιάσουμε το θέμα, θα συμφωνούσαμε πως πρόκειται για μια περίπτωση ιδιαίτερη, αφού παίζονται λεπτά αισθήματα κι αντιδράσεις, που ως επί το πλείστον θα τις χαρακτηρίζαμε μη αναμενόμενες. Αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουμε, και -γιατί όχι- να κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας είναι πως πολλές φορές τα όρια μεταξύ ψέματος κι αλήθειας είναι λιγάκι αμφίβολα. Θα πεις κάποιο ψέμα, όχι από δόλο, μπορεί από φόβο, μπορεί ακόμα κι από αγάπη. Με τη σειρά σου ίσως θα πρέπει να δείξεις την ωριμότητα να συγχωρήσεις κάποιο ανάλογο ατόπημα, προκειμένου να σώσεις τη σχέση σου, την οποία αν δεν τη νοιαζόσουν, δε θα σου ίδρωνε και το αυτί.
Αν τοποθετήσουμε στην κορυφή της πυραμίδας την αγάπη που μπορεί να τρέφει ο ένας για τον άλλον, ίσως γίνει ξεκάθαρο από μόνο του ποιο ψέμα συγχωρείται και ποιο όχι. Σχέσεις που έδεσαν από συστατικά πέραν της έλξης, ή της συγκυρίας, αλλά δομήθηκαν με υπομονή κι επιμονή, μπορούν να συγχωρήσουν τέτοια λάθη και να πάνε παρακάτω, γιατί θα αντέξουν και σε ζόρια πιο σύνθετα. Τώρα, αν όλα αυτά θα επιβεβαιωθούν ή όχι, θα περιμένουμε να το δείξει η ιστορία.
Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
