Ξεκινώντας μια νέα γνωριμία, ιδανικά θα θέλαμε όλα να δείχνουν φυσιολογικά, χωρίς μπερδέματα και πίσω μπρος, που τόσο πολύ μας έχουν κουράσει. Κάποια ξεκινήματα έχουν όμως μια διαφορετική ταμπέλα, που μπορεί να προκαθορίσουν με τρόπο πολύ συγκεκριμένο την εξέλιξη της όποιας σχέσης. Το στόρι περιλαμβάνει ένα ραντεβού με άτομο που βρίσκεται ήδη σε σχέση- κι ελπίζεις όχι για πολύ ακόμα. Τι συμβαίνει τελικά αν αποφασίσει κανείς να μπει σε ένα τέτοιο τριπάκι; Γιατί δε μιλάμε για ένα ραντεβού κρυφό από μια σχέση, ξ3πέτα όπως θα λέγαμε, αλλά για το ραντεβού που βλέπεις σοβαρά, χωρίς παρ’ όλα αυτά να έχεις καταφέρει να απεγκλωβιστείς από την προηγούμενη μόνιμή σου κατάσταση. Κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που αυτές οι περιπτώσεις μπαίνουν στο τοπ της λίστας της ιδιαιτερότητας στα ερωτικά.
Αρχικά, αξίζει να φωτιστεί η πλευρά του φαινομενικά ενόχου σε μια τέτοια ιστορία. Κανένας θεωρητικά δεν επιλέγει να ξεκινήσει μια νέα γνωριμία, εάν η σχέση του δεν έχει λήξει. Τον αποκαλούμε ένοχο, γιατί τραβάει από τα μαλλιά κάτι δημιουργώντας έτσι ένα ερωτικό τρίγωνο ανούσιο κι αχρείαστο. Κι αυτό γιατί στην προκειμένη, έχουμε έναν που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, έναν που γοητεύεται από κάτι άπιαστο και ξένο, αφού δεν του ανήκει κι έναν μερακλή που παιδεύει και παιδεύεται σε υποτιθέμενα διλήμματα. Κουλουβάχατα, που θα λέγανε και στο χωριό μου. Η πορεία ενός τέτοιου πειράματος βέβαια, μπορεί να είναι αμφιλεγόμενη, καθώς από αυτήν εξαρτώνται πολλά, αν μια σχέση θα λήξει, αν μια νέα θα βρει τον δρόμο της, ποιος θα βγει ο μαλάκας της υπόθεσης και πάει λέγοντας.
Για να το ξεκαθαρίσει κανείς αυτό, θα πρέπει να βολιδοσκοπήσει και τη θέση του ανθρώπου που μπορεί κι άθελά του να υιοθετεί τον ρόλο του τρίτου προσώπου. Λέγοντας ναι σ’ ένα τέτοιο ραντεβού, σίγουρα ρισκάρεις κάτι πολύτιμο, κάτι που δεν είναι άλλο από την ηρεμία σου. Πολλές οι περιπτώσεις να περάσεις καλά, να γοητευτείς, να σε πιάσει αυτό το γαμώτο που κολλάει σαν βδέλλα στο δέρμα μας όταν πάνω στο αντικείμενο του ενδιαφέροντός μας υπάρχει το ταμπελάκι “reserved”. Και γαμώ τ’ αφροδισιακά. Άλλο να σου λέω, άλλο να το ζεις.
Για να το πούμε πιο απλά, υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσεις απέναντι σ’ έναν άνθρωπο, που ακόμα κι αν υποσχεθεί μαγικά πράγματα πάνω στον ενθουσιασμό του, μπορεί τελικά να επιβεβαιώσει το πιο θλιβερό σενάριο για τέτοιες ιστορίες. Φυσικά μιλάμε για το ενδεχόμενο επιστροφής στην ασφάλεια του μόνιμου, δηλαδή της σχέσης που ιδανικά μας είχαν παρουσιάσει ως τελειωμένες, κενές από συναίσθημα και πάθος. Το αποτέλεσμα θα είναι χαμένος χρόνος, αλλά και σπατάλη ενέργειας σε μια συνθήκη που κατόπιν εορτής θα έλεγε κανείς πως έμπαζε εξ αρχής.
Από την άλλη, αν η σχέση όντως είναι τελειωμένη και παραβλέψουμε το λάθος ενός κρυφού ραντεβού, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει εντελώς το ενδεχόμενο από το αγκάθι να βγει μπουμπούκι. Δηλαδή, η συνάντηση αυτή να γίνει η αφορμή για να ξεκαθαρίσει ένα τοπίο θολωμένο από καιρό. Ό,τι και να ισχύει από τα δύο, αυτό που κανείς δεν μπορεί να εξαιρέσει είναι το στοιχείο της τριαδικότητας. Τρεις άνθρωποι βρίσκονται μπλεγμένοι, γεγονός που πολλές φορές δημιουργεί ένα κλίμα μακροπρόθεσμα θετικό, αφού μπορεί να καθορίσει ποια σχέση αξίζει να προχωρήσει και ποια να λάβει τίτλους τέλους. Πολλές φορές, όσο κι αν μας ξενερώνει, τα επιθυμητά αποτελέσματα δεν είναι εφικτό να έρθουν μέσα από νορμάλ κι ήσυχες καταστάσεις. Χρειάζεται πού και πού άγχος, πίεση, πανικός ή και μπέρδεμα για να μπει το νερό στο αυλάκι.
Οι απαντήσεις ποικίλες σ’ ένα πιθανό γιατί. Αρχικά, ακόμα κι αν βρίσκεται κάποιος σε σχέση κι επιχειρήσει να μπει για λίγο στην παρανομία, ένα μάθημα θα το πάρει, δεν το γλυτώνει. Από την άλλη, αυτός που φαίνεται να ενδίδει στην όποια πρόταση, μπορεί να παλεύει μ’ ενοχές μετά, να νιώθει υπαίτιος που κάποιος ή κάποια εξαπατήθηκε. Γιατί ακόμα κι αν δεν υπάρχει κέρατο, ως γεγονός, ποτέ δεν πρέπει ν’ αγνοούμε την απουσία συναισθήματος, που ίσως είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα να εκφράσεις, και να εξηγήσεις σε κάποιον άνθρωπο που κάποτε αγαπούσες. Γι’ αυτό και συμβιβαζόμαστε, με το να ονομάσουμε μια κατάσταση συναισθηματικό αδιέξοδο, ν’ αφεθούμε λίγο μέσα σε αυτό με το άλλοθι του μπερδεμένου, κι ίσως τα γεγονότα μας δείξουν μόνα τους το σωστό μονοπάτι.
Τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς όμως, γιατί ακόμα και σ’ αυτού του είδους τα τρίγωνα, τα πιο light, πάντα υπάρχει αυτό που λέμε πως το σωστό το μαθαίνεις με τον δύσκολο δρόμο, πονώντας. Κι έχουμε εξήγηση και σ’ αυτό. Ακόμα κι αν ισχύσει το πρώτο σενάριο, εκείνο που επιστρέφει κανείς στην ασφάλειά του και το τρίγωνο διαλύεται πριν καν δημιουργηθεί, θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με τις ενοχές του, γιατί έστω και για λίγο είδε ερωτικά κάποιον άλλον πέρα από το ταίρι του. Επίσης, αν βρεθούμε στο λίγο πιο ευχάριστο μονοπάτι, όπου το ρίσκο τελικά άξιζε τον κόπο και το παράνομο ραντεβού γίνεται φανερό, πρέπει να βρεθεί κάποιος στη δεινή θέση να λήξει την ήδη υπάρχουσα σχέση, εξηγώντας όσα δεν εξηγούνται.
Το συμπέρασμα που βγάζουμε μας δείχνει πως ό,τι κι αν ισχύει, όπου υπάρχουν τρεις αντί για δύο, κάπου δίπλα θα συναντήσουμε και τους μπελάδες. Δε λέω, κάποιες φορές η εμπειρία μπορεί να επιβραβεύσει τον τολμηρό, αλλά θ’ αφήσει κι έναν αδικημένο στο παιχνίδι. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όσο κι αν δε γουστάρουμε, πολλές φορές η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλά ίσως απαιτεί κότσια που τσιγκουνευόμαστε να διεκδικήσουμε για να τη βγάλουμε καθαρή. Κι αυτό ίσως να ισχύει για εκείνον που ρισκάρει να μπει ανάμεσα, γι’ αυτόν που αφήνει χώρο για τέτοιο εγχείρημα, ή και για εκείνον που ίσως βλέπει ότι η σχέση καταρρέει, αλλά επιλέγει να εθελοτυφλεί με το σωσίβιο της ασφάλειας. Όποιος από τους τρεις κι αν τύχει να το διαβάσει το σενάριο, θα πρότεινα ξεκάθαρο happy end με αριθμό ζυγό- και τίμιο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
