Το έξω μας αντανακλά το μέσα μας

Μας μάθανε να προσέχουμε την εξωτερική μας εμφάνιση προσέχοντας έτσι τους εαυτούς μας, τάχα. Να μην παραμελούμε την εικόνα μας στο βωμό καμίας άλλης προτεραιότητας, γιατί αυτό που φαίνεται προς τα έξω είναι το άλφα και το ωμέγα, λένε. Σωστό; Λάθος; Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος γι’ αυτή τη δήλωση. Τα πράγματα έχουν την όψη που εμείς τους φοράμε.

Όσο όμορφος κι αν είσαι αν δεν το πιστεύεις εσύ, κανείς δε θα το πιστέψει για σένα. Απ’ την άλλη, όσο κι αν σε ενοχλούν διάφορες ατέλειες πάνω σου –γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος, φτιαγμένος από ένα σύνολο ατελειών που αποτελούν τη δικιά του τελειότητα– αν τα έχεις βρει μαζί σου, στα μάτια τρίτων είσαι απλά πανέμορφος.

Εν πάση περιπτώσει, η ομορφιά δεν έχει να κάνει πάντα με το είδωλο που βλέπουμε στον καθρέπτη μας και κάποτε μας τη σπάει κι άλλες μέρες τον ευγνωμονούμε. Η ομορφιά έχει να κάνει με κάτι πολύ βαθύτερο κι αναγκαστικά περιπλοκότερο. Έχει να κάνει με όλα τα συναισθήματα που κατοικούν στην ψυχή μας κι όλες τις σκέψεις που διυλίζονται στο κεφάλι μας. Έχει να κάνει με το χρώμα της σκέψης μας και των συναισθημάτων μας. Την ψυχοσύνθεση και την κοσμοθεωρία που κουβαλά ο καθένας μας γι’ αυτό που λένε «ζωή».

Πόσες φορές σου έχει τύχει να ξυπνήσεις με καλή διάθεση κι όλος ο κόσμος ξαφνικά να σε βρίσκει ομορφότερο χωρίς να αλλάξεις τίποτα στην εμφάνισή σου; Απ’ τον τύπο στο περίπτερο μέχρι τον κολλητό σου στο μπαράκι το βράδυ όλοι σε βλέπουν να λάμπεις. Δεν έχουν πει τυχαία ότι οι ομορφότεροι άνθρωποι είναι οι ευτυχισμένοι κι ότι πιο όμορφος από όταν είσαι ευτυχισμένος δε θα γίνεις ποτέ. Με κανένα προϊόν μακιγιάζ, σκεύασμα πρωτεΐνης ή επιμελημένο ντύσιμο δε θα δείξεις πιο όμορφος. Κι είναι αλήθεια.

Όταν το μυαλό σου βρίσκεται σε τάξη, όταν έχεις βάλει τελείες και βρει διεξόδους, ξεκινά η απογείωση.  Όταν η ψυχούλα σου αράξει επιτέλους σε ένα λιμάνι και πάψει να παλεύει με τα κύματα, όταν αυτά που σε αφήνουν ξύπνιο τα βράδια λυθούν, τότε αποκαλύπτεται το μεγαλείο του πραγματικά  υπέροχου εαυτού σου. Επέρχεται η γαλήνη. Όλα τα θαύματα γεννιούνται στην ηρεμία.

Ακτινοβολείς ομορφιά γιατί αποφάσισες να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου κι όχι να την αφήνεις να κρατά αυτή το τιμόνι, όσο θράσος και να απέκτησε τελευταία η κυρία. Σκορπάς παντού τη θετικότερη αύρα, γιατί απαλλάχτηκες από όλα αυτά που την εγκλώβιζαν και την υπονόμευαν. Λάμπεις και σφύζεις από ζωή, γιατί απομάκρυνες κάθε τοξικότητα απ’ την καθημερινότητά σου. Ξεσκαρτάρισες κι είσαι πια γεμάτος αυτοπεποίθηση κι όνειρα.

Είσαι έτοιμος να φλερτάρεις με τη ζωή. Είσαι έτοιμος να σε φλερτάρουν επίσης. Δεν υπάρχει, άλλωστε, τίποτε πιο ερωτεύσιμο σε έναν άνθρωπο απ’ την ικανότητά του να πιστεύει ακράδαντα στον εαυτό του. Απ’ την ανεξάντλητη αυτοπεποίθησή του πως τα όνειρα που έχει βάλει στόχο θα εκπληρωθούν, ο κόσμος να χαλάσει. Πως όχι μόνο είναι αρκετός για αυτόν τον κόσμο, αλλά κι αν ακόμα κατακτήσει όλον τον κόσμο δε θα του ήταν αρκετό. Όχι από ματαιοδοξία, αλλά από φιλοδοξία και την επίγνωση του γεγονότος πως ζούμε μόνο μία φορά και βαλθήκαμε να τα στριμώξουμε όλα σε μια όμορφα ανήσυχη κι έντονη  ζωή. Αλήθεια, ποιος δεν ερωτεύεται έναν τέτοιο όμορφο άνθρωπο, ερωτευμένο με τη ζωή;

Βλέπεις, ομορφιά είναι να ξέρεις ποιος είσαι. Να ξέρεις τι να πεις, πού να το πεις και πώς. Να ξέρεις τι θέλεις και τι θυσίες χρειάζονται για να φτάσεις μέχρι εκεί που είσαι αποφασισμένος να πας. Αλλά εσύ θα πας όσο κι αν μακραίνει ο δρόμος σου συνέχεια. Να είσαι καλά παρ’ όλες τις φουρτούνες και τη μαυρίλα. Κι αυτό θέλει ιδιαίτερη τέχνη και διαπραγμάτευση με τον εαυτό σου. Να κάνεις πάντα πλάκα. Να τολμάς συχνά. Να αγαπάς τους ανθρώπους, να ‘σαι καλός και να ονειρεύεσαι κάθε μέρα. Να ξέρεις τι αξίζεις και να μη συμβιβάζεσαι με οτιδήποτε λιγότερο.

Είναι η ιδιοσυγκρασία κι η νοοτροπία, οι πεποιθήσεις και τ’ όραμα που καθιστούν έναν άνθρωπο αληθινά όμορφο. Η όμορφη επιμονή του να πηγαίνει κόντρα σε όλα αυτά που του έφερε η ζωή, γιατί έχει άλλα σχέδια γι΄ αυτήν και δε θα σταματήσει μέχρι να τα φέρει εις πέρας.

Ο άνθρωπος που δεν το βάζει ποτέ κάτω και πιστεύει στον εαυτό του, στα βήματά του και στη ζωή είναι όμορφος. Ο άνθρωπος που έχει καρδιά μικρού παιδιού, σκάει χαμογελάρες στα δύσκολα και προσφέρει απλόχερα χωρίς να ζητά να πάρει πίσω, είναι πανέμορφος.