Είναι εκείνες οι μέρες που η κακοκεφιά κάνει την εμφάνισή της, χωρίς ιδιαίτερο λόγο και αιτία. Μας φταίνε όλα, χωρίς πολλά-πολλά. Χωρίς να ξέρουμε τι και πώς. Χαμένοι βαθιά στις σκέψεις μας, αναλογιζόμαστε όσα έχουν συμβεί, όσα έχουμε ζήσει. Άλλα μας κάνουν να χαμογελάμε φέρνοντάς τα στη θύμησή μας κι άλλα να μετανιώνουμε. Μετανιώνουμε για το χρόνο που σπαταλήσαμε παίρνοντας κάποιες συγκεκριμένες αποφάσεις ή ενεργώντας με συγκεκριμένο τρόπο. Ξεχνάμε, όμως. Τι; Πως τίποτα δεν είναι χαμένος χρόνος.
Μπορεί να έκλαψες. Μπορεί να γέλασες. Να χάρηκες ή να απογοητεύτηκες. Όλα, ωστόσο, αποτελούν καταστάσεις που βίωσες και που σε έφτασαν στο σημείο που βρίσκεσαι σήμερα, στο πρόσωπο που αντικατοπτρίζεται καθημερινά στον καθρέφτη σου. Μπορεί οι σπουδές που ακολούθησες να μη σου ταιριάζουν πλήρως τελικά και να μετανιώνεις για το χρόνο που σπατάλησες διαβάζοντας και επενδύοντας ενέργεια σε αυτό. Μπορεί να νομίζεις πως έχασες χρόνο επιλέγοντας εκείνη τη δουλειά που τελικά δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις και τις φιλοδοξίες σου ή που σε απέλυσαν μια μέρα χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Στις ανθρώπινες σχέσεις τα πράγματα είναι ακόμη πιο ζόρικα και περίπλοκα, γιατί μπορεί να έχεις μετανιώσει για ανθρώπους στους οποίες επένδυσες και δέθηκες συναισθηματικά μαζί τους. Μπορεί να μετανιώνεις και για ανθρώπους που δεν τους έδωσες εσύ την ευκαιρία να σου δείξουν ποιοι είναι και τώρα να αναλογίζεσαι τι λάθος έκανες. Ίσως, αυτός ο υποτιθέμενος χαμένος χρόνος -για τον οποίο κάνεις λόγο- να μην ήταν χαμένος κοντά τους. Ποιος ξέρει;
Κανείς δεν ξέρει και κανείς ποτέ δε θα μάθει. Ούτε εσύ ο ίδιος. Τζάμπα σκας το μυαλουδάκι σου και μετανιώνεις για όλα όσα είπες, έζησες, έπραξες. Ξεχνάς ότι για να ένιωσες και να έπραξες με έναν συγκεκριμένο τρόπο στο παρελθόν, το ήθελες. Ήταν επιλογή σου. Κι αυτή η επιλογή σου μπορεί τώρα να σε απογοητεύει και να σε κάνει να μιλάς για χαμένους χρόνους και στιγμές, αλλά τότε, σε έκανε χαρούμενο. Σε έκανε να γελάς από καρδιάς και να ‘σαι ευτυχισμένος. Όποια κι αν ήταν τελικά η κατάληξη.
Γιατί, λοιπόν, να μετανιώνεις και να θεωρείς πως έχασες το χρόνο σου κάνοντας όλες αυτές τις επιλογές; Οι στιγμές που έφυγαν και δεν μπορούν να ξαναρθούν είναι στιγμές που έγιναν κτήμα μας και μας έδωσαν κάποια μαθήματα. Γύρνα πίσω σε κάθε στιγμή, είτε είναι στιγμή χαράς κι ευτυχίας, είτε λύπης και στεναχώριας. Ό,τι έχεις καταφέρει να είσαι και να θεωρείσαι σήμερα είναι αποτέλεσμα των εμπειριών που άφησες, κράτησες, αποδέχτηκες ή δε χώνεψες ποτέ. Ο τρόπος που κάποτε τα διαχειρίστηκες, χάραξε την πορεία σου. Και μη νομίζεις ότι αυτές οι στιγμές είναι στιγμές που δε θα ξαναζήσεις.
Κάποιες καταστάσεις θα τις βιώσουμε ξανά με διαφορετικά πρόσωπα. Θα κληθούμε και πάλι να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτή τη φορά, όμως, θα ανταποκριθούμε πιο ώριμα, συνετά και δραστικά από την προηγούμενη. Κι αυτό γιατί έχουμε κρατήσει τα διδάγματα των μέχρι τώρα εμπειριών μας. Τότε τι θα πεις; Ότι πάλι έχασες χρόνο; Με αυτή τη λογική όλη μας η ζωή είναι χαμένος χρόνος και δεν υπάρχει λόγος και νόημα για καμιά μας πράξη. Ας μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι κι ας αφήνουμε τον πολύτιμο χρόνο να περνά και μαζί να παίρνει τις καλές και τις κακές στιγμές.
Μη μαραζώνεις. Μην πλήττεις κι αφήνεις τα άσχημα συναισθήματα να σε κατακλύζουν. Σκέψου πόση λιγότερη πίκρα, δάκρυα και απογοήτευση έχεις γλιτώσει τώρα, χάρη σε όσα έζησες παλαιότερα. Κάνε τον απολογισμό και το φιλτράρισμά σου, κράτα τη γνώση, άσε στην άκρη ό,τι θεωρείς πως δε σου χρειάζεται και προχώρα. Ζήσε, αφέσου, μα μη μετανιώνεις. Η ζωή είναι μικρή για να ‘ναι θλιβερή μωρό μου (που λένε και οι Τρύπες).
Συντάκτης: Γεωργία Ιορδανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
