Ένα κοινό βίωμα ενώνει δύο ανθρώπους

Ένας άγνωστος μπορεί να αλλάξει τα πάντα, λένε. Κι ίσως είναι κάτι που πολλοί διαπιστώνουμε στην πορεία της ζωής μας. Μπορεί στις πιο δύσκολες μέρες σου, όταν για παράδειγμα ένας χωρισμός σου χτύπησε την πόρτα ή η μέχρι πρότινος δουλειά σου σού έκλεισε μια άλλη πόρτα, ακόμη κι όταν έχασες απρόσμενα ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, να ένιωσες πλήρη απογοήτευση, ένα κενό ή ένα αδιέξοδο. Μια δυστυχία και μια μοναξιά που σε έκανε να μη θες να δεις και να ακούσεις κανέναν. Κανέναν εκτός από εκείνον τον φαινομενικά άγνωστο που βρισκόταν ακριβώς στην ίδια κατάσταση με εσένα και συμπάσχατε.

Κι έτσι απλά ένιωσες πως σε καταλαβαίνει απόλυτα κι έδωσε νόημα κι ελπίδα στο σκοτάδι που περνούσες, γιατί μοιραζόσασταν την ίδια μουντάδα. Ακόμη και στις πιο λαμπρές σου μέρες, όπως όταν πέτυχες στη σχολή που ονειρευόσουν ή πήρες τη δουλειά που ήθελες καιρό, κάποιος άγνωστος που πέτυχε ακριβώς το ίδιο αποδείχθηκε ο καταλληλότερος άνθρωπος για να εξομολογηθείτε τις χαρές και τις επιτυχίες σας.

Εκεί, λοιπόν, ξεκινούν όλα. Κάπου στους δρόμους μεταξύ των πιο σκοτεινών και φωτεινών ημερών μας, ένας τελείως άγνωστος ή κάποιος που γνωρίζαμε ελάχιστα, ήρθε να μας στηρίξει, να μας νιώσει και να μας καταλάβει αρχικά σε φιλικό κι ανθρώπινο επίπεδο και μέσω αυτού σεργιανίσαμε και σε ερωτικά μονοπάτια. Κι όλα αυτά ήρθαν μόνα τους, φυσικά κι αβίαστα. Χωρίς να το σκεφτεί κανείς ή να το επιδιώξει. Βλέπεις, τα κοινά βιώματα, είτε δυσάρεστα είτε ευχάριστα, έχουν την ικανότητα να φέρνουν κοντά ανθρώπους που υποφέρουν ή που ευτυχούν την ίδια χρονική περίοδο.

Η ειρωνεία της ζωής είναι ότι σε τέτοιες καταστάσεις άλλοι περιμένεις να ‘ναι δίπλα σου κι άλλοι είναι. Ιδιαίτερα στις πραγματικές δυσκολίες, θεωρούμε ότι αυτοί που τόσο καιρό ήμασταν κοντά και θεωρητικά τους αγαπούσαμε και μας αγαπούσαν, αυτοί θα ‘ναι και τώρα δίπλα μας. Έλα, όμως, που η ζωή έχει άλλα σχέδια και τα ανατρέπει όλα. Ίσα-ίσα, πολλές φορές και στα εύκολα και στα δύσκολα αυτοί που ήθελες να είναι εκεί, είναι απόντες ή ίσως και να σε ρίχνουν οι ίδιοι σε ακόμη μεγαλύτερη σκοτεινιά. Γι’ αυτό η ζωή φροντίζει να σε αποζημιώσει στέλνοντάς σου, σαν από μηχανής θεό, έναν άγνωστο που όχι μόνο συμπάσχει μαζί σου, αλλά σε λίγο καιρό γίνεται κάτι παραπάνω από γνωστός. Γίνεται ο άνθρωπός σου, έτσι ξαφνικά. Χωρίς κόπο και προσπάθεια. Χωρίς επιδίωξη. Μάλιστα πολλές φορές, χωρίς να το αποζητάς κιόλας. Με το έτσι θέλω, η ζωή σου πασάρει έναν άνθρωπο που θα ανατρέψει τα πάντα.

Οι σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους, λοιπόν, είναι πιο δυνατές κι αληθινές εξαρχής. Ενώ φυσιολογικά στις σχέσεις το δέσιμο με τον σύντροφό μας έρχεται με την πάροδο του χρόνου, σε αυτές δεν μπορείς να διανοηθείς καν πότε και πώς δεθήκατε τόσο γρήγορα. Εκεί που ήθελες να χαθείς από προσώπου γης μέχρι να τελειώσουν όλα, ένας άνθρωπος ήρθε κι έγινε σύμμαχός σου, όπως κι εσύ δικός του, δίνοντας νόημα στο κενό σου.

Δεμένοι όσο ποτέ άλλοτε, βρήκατε δύναμη και παρηγοριά ο ένας στα μάτια του άλλου για να ξεπεράσετε τον κοινό σας πόνο, τη θλίψη, την αδικία ή να ευτυχήσετε και να χαρείτε ο ένας με τα κατορθώματα του άλλου. Ποιος να σου το έλεγε ότι θα συμβούν όλα αυτά τόσο ξαφνικά, όταν ένιωθες ότι κανένας δε σε καταλαβαίνει όπως θα ήθελες, ε;

Ξέρει τι κάνει η ζωή. Ξέρει ποιους παίρνει και ποιους φέρνει δίπλα μας. Μπορεί πολλές φορές να σου φαίνεται άδικη, αλλά πάντοτε αποδεικνύεται δίκαιη, αργά ή γρήγορα. Μη βιάζεσαι μόνο, κι άφησέ τη να σου δείξει τον δρόμο γι’ αυτόν που θα πιάσει το χέρι σου όταν δε θα ‘χεις τη δύναμη να κουβαλήσεις όχι μόνο το σώμα σου αλλά ούτε την ψυχή σου.