Μια εβδομάδα μαζί δεν το λες και σχέση

Βλέπεις κάτι ζευγάρια όλο ενθουσιασμό, απανωτές δημοσιεύσεις, αγαπησιάρικες φωτογραφίες, καψουροτράγουδα με αφιερώσεις κι ένας γενικότερος πανικός με τον ξαφνικό κι ουρανοκατέβατο έρωτά τους. «Α! Πρέπει να ‘ναι αρκετό καιρό μαζί για να συμπεριφέρονται έτσι» σκέφτεσαι ή σχολιάζεις, προσπαθώντας να τους δικαιολογήσεις -την ώρα που καταπιέζεις μια τάση που σου ‘ρχεται προς εμετό. Έλα, όμως, που αργά ή γρήγορα ανακαλύπτεις άμεσα ή έμμεσα ότι όχι καιρό, αλλά, ούτε καλά-καλά μια εβδομάδα δε μετρά η σχέση τους. Κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάναμε κι έτσι. (Ή, μήπως, κάναμε;) Το θέμα είναι πως μάλλον κάπου μπερδέψαμε λίγο τον ενθουσιασμό με τον έρωτα και νομίζουμε ότι σε λίγες μέρες το νέο μας φλερτ έγινε η σχέση μας ή, ακόμη χειρότερα, ο άνθρωπος της ζωής μας.

Ας απομακρύνουμε τα γλυκά πιτσουνάκια απ’ τις οθόνες, για να μην πληγωθούν, αλλά μιας βδομάδας συναναστροφή, όσο στενή κι αν είναι, δεν είναι σχέση. Ακόμα τουλάχιστον. Δε λέει κανείς πως δεν μπορεί να γίνει, αλλά ας μη βιαζόμαστε να φοράμε ταμπέλες σε συναισθήματα και να ορίζουμε καταστάσεις, συνεπαρμένοι απ’ το πάθος της στιγμής, γιατί αυτή η επιπολαιότητα κι η μεγαλοποίηση των πραγμάτων πιθανότατα θα μας επιστραφεί με μια ωραιότατη απογοήτευση.

Οι σχέσεις θέλουν χρόνο, προσπάθεια και πολύ κόπο. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δε γίνεται να ‘χεις αναπτύξει έναν τόσο ισχυρό δεσμό με τον άνθρωπο απέναντί σου, ακόμα κι αν μέσα σε αυτές τις ελάχιστες μέρες έχετε βιώσει παρέα δύσκολες καταστάσεις, που ναι μεν θα σας φέρουν αυτομάτως αρκετά κοντά, τόσο κοντά όμως ώστε να αρχίσετε σιγά-σιγά να μαθαίνετε ο ένας τον άλλον καλύτερα κι ένα κλικ βαθύτερα.

Σίγουρα, δεν έχεις ανάγκη τους γύρω σου να σου πουν αν αυτό που έχεις είναι σχέση, ούτε ψάχνεις για στοιχεία που να το αποδεικνύουν, αφού είστε τόσο απασχολημένοι απολαμβάνοντας το κοινό σας παρόν, χωρίς ενδοιασμούς και πολλή σκέψη. Ίσως μέχρι τώρα οι σχέσεις να σου φαίνονταν απλώς ένας ακόμη μπελάς στο κεφάλι σου, πόσο μάλλον όταν πιθανότατα στο παρελθόν πληγώθηκες ή πλήγωσες πολύ, τόσο που ήταν αναμενόμενο να χάσεις την εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους ή στον εαυτό σου, οπότε, γνωρίζοντας επιτέλους τον κατάλληλο άνθρωπο, άρχισες να πιστεύεις πως ίσως αυτή τη φορά τα πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά. Λογικό να ενθουσιάζεσαι, ειδικά αν είχες καιρό να νιώσεις τόσο έντονα συναισθήματα, όπως την ανυπομονησία να δεις τον άλλο, τις φιλαρμονικές που ακούς κάθε φορά που σε φιλά ή τη χημεία που έχετε στο σεξ, αλλά πάρε μια ανάσα.

Το «μαζί» θέλει χρόνο για να δημιουργήσει έναν ισχυρό δεσμό. Οι άνθρωποι γνωρίζονται για να μοιράζονται συναισθήματα και να δημιουργούν αναμνήσεις. Όλα αυτά, όμως, με την πάροδο του χρόνου κι όχι όλα μαζί σε μια εβδομάδα. Μέσα σε κάτι μέρες δεν προλαβαίνεις να ζήσεις τίποτα, ούτε καλά-καλά να συνειδητοποιήσεις την ένταση της αρχής.

Γνωρίζοντας έναν άνθρωπο και περνώντας χρόνο μαζί του, μαθαίνεις τα χόμπι του, τον χαρακτήρα του, τι του αρέσει και τι μισεί, όσο παρέα αντιμετωπίζετε τις εύκολες και δύσκολες πτυχές της ζωής. Κι όσο περνάει ο καιρός, τόσο η θέλησή σου να μάθεις περισσότερα γι’ αυτόν θα αυξάνεται και τόσο θα ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο. Θα περπατήσετε μαζί, θα γελάσετε αλλά και θα κλάψετε μαζί, θα πάτε εκδρομές, σινεμά, θα ασχοληθείτε ο ένας με τις αγαπημένες ασχολίες του άλλου -ακόμη κι αν δε σας ενδιαφέρουν και πολύ.

Μην παρασύρεσαι απ’ τον ενθουσιασμό. Μόνο ο χρόνος μπορεί να κάνει μια σχέση να θεμελιωθεί. Μόνο αυτός την εξελίσσει. Μέχρι να πάρει τη μορφή πους της αξίζει, απαλλαγμένη από μια επιφανειακή φούρια, μια φούσκα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσει. Γιατί, ακόμη κι αν εσένα σου φαίνεται πως δεν υπάρχει χρόνος, αφού σταματά κάθε φορά που συναπαντιέστε, τόσο σε γεμίζει η θαλπωρή κι η ηρεμία που σου προσφέρει η οικειότητα που δημιουργεί κάθε κύκλος του ρολογιού.

Πολλά έχουν ειπωθεί για το αν μια σχέση έχει να κάνει με τον χρόνο ή με την ένταση και τον άνθρωπο. Κι οι απόψεις πάντα θα διαφέρουν, όμως σίγουρα η σχέση μιας εβδομάδας δεν μπορεί να ‘ναι εξίσου δυνατή με μια σχέση που έχει δοκιμαστεί και τα ‘χει καταφέρει. Είναι όμορφο να βελτιώνετε τους εαυτούς σας και να μην επαναπαύεστε απλώς στο να περνάτε καλά, με την ψευδαίσθηση πως αυτό που έχετε είναι ήδη αρκετό. Δε θα έπρεπε να μας αρκεί το καλό, όταν είμαστε φτιαγμένοι για το καλύτερο.