Για πολλούς από εμάς τα κολλητάρια μας αποτελούν αναμφίβολα δεύτερη οικογένεια μας. Μέσω αυτών αναπόφευκτα γνωρίζεις κι άλλους ανθρώπους, μιας και πολλές φορές δεν είσαι εσύ ο μόνος κολλητός τους, αλλά και δυο-τρία ακόμη άτομα, στα οποία με την πρώτη ευκαιρία θέλουν να σε συστήσουν. Σίγουρα υπάρχουν παρέες στις οποίες όλοι είναι μεταξύ τους κολλητοί, αλλά υπάρχουν κι αυτές που κάποιος θα έχει κι έναν-δυο κολλητούς εκτός παρέας. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν τύχει να βρεθείτε στο ίδιο τραπέζι, εσύ και κάποιος άγνωστος (ως τότε), επειδή μοιράζεστε ένα κοινό κολλητάρι που επιθυμεί να γνωριστείτε, επιτέλους, μετά από τόσο καιρό; Εξάλλου, είστε δύο ή και περισσότεροι αγαπημένοι του άνθρωποι που δεν έχει δει καν ο ένας την φάτσα του άλλου.
Στην πρώτη κοινή σας συνάντηση, αναμενόμενο να ‘σαι επιφυλακτικός. Δεν ξέρεις ποιους πρόκειται να γνωρίσεις, το ποιόν του χαρακτήρα τους και δεν είσαι ιδιαίτερα πεπεισμένος ότι θα ταιριάξετε και ότι θα τους συμπαθήσεις. Ίσως να ζηλεύεις και λιγάκι που δεν αποτελείς τον μοναδικό καλό φίλο του κολλητού σου και ενδόμυχα να αισθάνεσαι ότι απειλείσαι, γιατί τα πρόσωπα που βρίσκονται αυτή τη στιγμή απέναντί σου μπορεί να «κλέψουν» τον πολυαγαπημένο σου φίλο. Θα την χαρακτήριζες και παιδιάστικη τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, μιας και δεν είναι ενδεικτική της ωριμότητας του χαρακτήρα σου.
Μετά τις πρώτες σας συζητήσεις, όμως, όλα αλλάζουν. Αμέσως, καταλαβαίνεις πόσο ταιριάζετε και πόσο καλή επιλογή φίλων έχει κάνει ο κολλητός. Αρχίζεις να μετανιώνεις για την ανωριμότητά σου και για το ότι έκανες με το μυαλό σου σενάρια για τα συγκεκριμένα πρόσωπα, αντί εξαρχής να θεωρήσεις σίγουρο πως για να ‘ναι κάποιος κολλητός με τον κολλητό σου, τότε σίγουρα δεν μπορεί παρά να ‘χει κάτι κοινό με σένα -γούστα, τρέλα, και -γιατί όχι;- και παρόμοιες πεποιθήσεις.
Από εκεί κι έπειτα, οι κοινές σας έξοδοι όλο και πληθαίνουν, αφού πρώτα βέβαια δημιουργηθεί η γνωστή κοινή συνομιλία μεταξύ κολλητών στα social media. Θα πείτε τα νέα σας, θα κανονίσετε να βγείτε και θα στείλετε ό,τι μαλακίτσα βρείτε κάνοντας scroll down στην αρχική. Η χημεία που έχεις με αυτούς τους ανθρώπους σε κάνει να βρίζεις- χαριτολογώντας πάντα- το φιλαράκι σου που δεν σας είχε γνωρίσει έως τώρα. Ίσως, βέβαια, να είχε τους ενδοιασμούς του κι αυτός και να αμφέβαλλε αν οι χαρακτήρες σας θα ταιριάξουν ή μπορεί να μην έτυχε ποτέ λόγω υποχρεώσεων να συμπίπτουν τα ωράριά σας για να βγείτε όλοι μαζί. Το σίγουρο είναι ότι από εδώ και πέρα οι άνθρωποι αυτοί είναι πλέον και δικοί σου κολλητοί.
Άπαξ και γίνουν κολλητοί σου θα μοιραστείς μαζί τους όλα τα προσωπικά σου θέματα. Αισθηματικά, προβληματισμούς, ανησυχίες. Εξυπακούεται ότι κι αυτοί θα κάνουν το ίδιο. Θα επικοινωνείτε όταν είστε down ή όταν δεν μπορείτε να κρύψετε την χαρά σας. Μικρές συνήθειες που τα κολλητάρια μοιράζονται και τόσο καιρό εσείς μοιραζόσταν ξεχωριστά με τον κοινό σας φίλο, αλλά ποτέ όλοι μαζί. Δεν θα λείψουν φυσικά και οι φορές που θα βγεις μόνο εσύ μαζί τους, αφού το κολλητάρι σας δεν θα μπορεί για τους χ-ψ λόγους του. Στην περίπτωση αυτή εννοείται πως θα φροντίσετε να του στείλετε βιντεάκια ή φωτογραφίες για να δει πόσο γαμάτα περνάτε και για να του δείξετε πόσο σας λείπει και πόσο θα θέλατε να βρίσκετε εκεί μαζί σας.
Το σπίτι σου είναι και δικό τους και ισχύει το αντίθετο. Το πιο ευρύχωρο σπίτι από εδώ και στο εξής θα αποτελέσει τον χώρο για τα κοινά σας τραπέζια, αλλά και για τα αγαπημένα sleepover κάθε παρέας. Συζητήσεις μέχρι τα χαράματα, ποτά, επιτραπέζια, γέλια μέχρι το ξημέρωμα, ώσπου θα σας πάρει ο ύπνος και το πρωί θα σας βρει τον έναν πάνω στον άλλο σε καναπέδες και πατώματα.
Και κάπως έτσι οι μέχρι πρότινος άγνωστοι κολλητοί μετατράπηκαν σε ανθρώπους, που πλέον είχαν θέση και στη δική μας ζωή. Σε φίλους από καρδιάς που όλοι μαζί πια μοιραζόμαστε την πιο αληθινή εκδοχή του εαυτού μας απαλλαγμένη από μάσκες, καχυποψία και ενδοιασμούς.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.