Σε σχέση με άτομο που πάσχει από διπολική διαταραχή

Ερωτεύεσαι, αγαπάς, προσπαθείς, δίνεις. Καμιά σχέση δεν είναι εύκολη, το γνωρίζουμε, το έχουμε νιώσει, το έχουμε ζήσει. Υπάρχουν όμως σχέσεις που αντικειμενικά χρειάζονται περισσότερη προσπάθεια και θέληση για να λειτουργήσουν. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η σχέση μας με έναν σύντροφο που πάσχει από διπολική διαταραχή. Πολλοί το περιγράφουν σαν ένα διαρκές σκωτσέζικο ντους, ή μια βόλτα με ένα τρενάκι σαν αυτό του λούνα παρκ. Τη μία στιγμή βρίσκεσαι να πετάς ψηλά μέσα σε μια σχέση που στιγμιαία μπορεί να δίνει την αίσθηση του ιδανικού και την άλλη να αγγίζεις σημεία τόσο χαμηλά που μοιάζουν σχεδόν ανέφικτα να διαχειριστείς.

Η διπολική διαταραχή ξεφεύγει από τη συνηθισμένη μετάπτωση συναισθημάτων που λίγο ή πολύ όλοι έχουμε νιώσει, όταν τη μία στιγμή η διάθεσή μας είναι ανεβασμένη, ενώ την άλλη νιώθουμε καταβεβλημένοι. Γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, πρόκειται για διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας, η οποία φέρει σοβαρές επιπτώσεις και εναλλαγές στη συναισθηματική διάθεση αλλά και στη γενικότερη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Οι διπολικοί άνθρωποι περνούν περιόδους έντονης έξαρσης -ή αλλιώς μανίας- και κατάθλιψης. Αυτές οι εναλλαγές είναι αιφνίδιες και ιδιαίτερα έντονες.

Σε περιόδους μανίας, λοιπόν, ένας διπολικός σύντροφος είναι υπερκινητικός και διακατέχεται από έντονα και παθιασμένα συναισθήματα. Αγαπά πολύ, ενθουσιάζεται, θέλει να περάσει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται με το ταίρι του, επικοινωνεί συχνά και εκφράζει το ενδιαφέρον του για το πρόσωπο απέναντί του. Όλα αυτά, αποτελούν την ευχάριστη πλευρά της κατάστασης η οποία υπερνικάται, δυστυχώς, από τη δυσάρεστη. Στα πλαίσια αυτής, η ζήλεια και ο θυμός κάνουν τόσο δυναμική εμφάνιση που είναι σαν να βλέπουμε και να ζούμε έναν τελείως διαφορετικό άνθρωπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει.

Είναι ικανός να μιλήσει ή να φερθεί άσχημα. Η ευερεθιστικότητα και τα ανεξέλεγκτα συναισθήματά του μπορούν να προκαλέσουν κακό τόσο στον σύντροφό του, όσο και σε αυτόν τον ίδιο, αφού κάποιες φορές τα άτομα αυτά εμφανίζουν αυτοκαταστροφικές τάσεις. Δύσκολο αν σκεφτείς ότι μιλάμε για τον θετικό πόλο αυτού του δίπολου. Ακόμη δυσκολότερα τα πράγματα όταν περάσουμε στον αρνητικό. Τότε που η κατάθλιψη, η αποστασιοποίηση και η απομόνωση θα τον απομακρύνουν τελείως, με αποτέλεσμα και τη γενικότερη ψύχρανση της σχέσης. Τα συναισθήματά του ξαφνικά παγώνουν και δε θέλει ούτε να δει τον άνθρωπό του, ενώ δεν είναι απίθανο να μιλήσει και για χωρισμό. Ειδικά τότε, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσει καταθλιπτικό ή αυτοκαταστροφικό επεισόδιο.

Σίγουρα η σχέση με έναν τέτοιον άνθρωπο απαιτεί θέληση, επιμονή και πολύ καλή ενημέρωση. Δεν είναι λίγα τα άτομα που αρνούνται ότι πάσχουν από τη συγκεκριμένη διαταραχή και συνεχίζουν να θεωρούν πως αντιδρούν τελείως φυσιολογικά, ενώ παράλληλα απορρίπτουν κάθετα την αναζήτηση βοήθειας ειδικού. Αυτό δυσχεραίνει ιδιαίτερα την κατάσταση, τη στιγμή που μέσω ειδικού λύση υπάρχει και μπορεί να δοθεί, έτσι ώστε να υπάρξει μια ισορροπία ανάμεσα στους δυο πόλους και στη διαχείριση των εξάρσεών τους.

Με τον τρόπο αυτό είναι ευκολότερη και η σύναψη μιας όμορφης και διαχειρίσιμης ερωτικής σχέσης. Ο όρος «διπολικός» δεν πρέπει να γίνεται από μόνος του η αιτία να απορρίψουμε κάποιον. Άλλωστε, πολλοί είναι αυτοί που πάσχουν γύρω μας, αλλά δεν το έχουν αντιληφθεί καν. Με τους κατάλληλους χειρισμούς μπορούμε τόσο εμείς, όσο και οι ίδιοι να διαχειριστούμε ενωμένοι τα σκαμπανεβάσματα και τις ξαφνικές ψυχολογικές μεταπτώσεις. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση, αλλά αν πραγματικά αγαπάμε και θέλουμε τον άνθρωπο αυτό δίπλα μας, αξίζει να μείνουμε και να προσπαθήσουμε. Εξίσου, αξίζει να προσπαθήσει κι αυτός, μέσα από την αποδοχή της κατάλληλης βοήθειας, να γίνει καλύτερος και να νικήσει το τέρας της διπολικής διαταραχής για χάρη δική του αλλά και του ανθρώπου που αγαπά κι έχει δίπλα να τον στηρίζει.