Όλοι μας, όταν ήμασταν παιδιά, κάναμε πολλά πράγματα, τα οποία όταν τα σκεφτόμαστε σήμερα, ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια ή απορούμε για ποιον λόγο τα κάναμε. Πιθανώς, πολλά από αυτά να τα έχουμε ξεχάσει. Να, που έρχονται όμως τα παιδιά της σημερινής εποχής να μας τα θυμίσουν. Πλέον ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, ως συγγενείς ή απλώς ως γνωστοί, βλέπουμε παιδιά να κάνουν «αταξίες» αντίστοιχες με τις δικές μας και τότε τις αναπολούμε και νιώθουμε ότι θα θέλαμε ξανά να γυρίσουμε για λίγο σε εκείνη την ηλικία. Τότε που κυριαρχούσε η αθωότητα και η ανεμελιά. Πάμε, λοιπόν, να θυμηθούμε κάποια πράγματα από αυτά που κάναμε!

 

Είχαμε κόψει τα μαλλιά μας

Αποκλείεται να μην το είχες κάνει! Και σε περίπτωση που δεν το είχες κάνει στον εαυτό σου, σίγουρα το είχες κάνει σε κάποιο φιλαράκι σου. Το καλύτερο είναι ότι μετά από αυτό το πετυχημένο κούρεμα που κάναμε στους εαυτούς μας, ακολουθούσε ένα ακόμη πιο πετυχημένο κούρεμα από τους γονείς μας προκειμένου να μας σουλουπώσουν και να μπορούμε και πάλι να κυκλοφορούμε ως άνθρωποι.

 

Είχαμε χρησιμοποιήσει το ξυραφάκι ή την ξυριστική μηχανή κι είχαμε κόψει τα φρύδια μας ή τις τρίχες των ποδιών μας

Έχοντας ως σκοπό να μιμηθούμε κάποιον μεγαλύτερο από την οικογένειά μας, οδηγηθήκαμε σε αυτήν την κίνηση που το μόνο της αποτέλεσμα ήταν να φέρει ένα γερό κόψιμο ή στην καλύτερη ένα πολύ κακό αποτέλεσμα. Γενικά φαίνεται πως είχαμε μια αδυναμία στο να κόβουμε τις τρίχες μας.

 

Είχαμε σπάσει ένα βάζο προσπαθώντας να πιάσουμε τα κρυμμένα γλυκά

Οι γονείς μας ήξεραν πολύ καλά να κρύβουν τα γλυκά που υπήρχαν στο σπίτι, εμείς όμως ξέραμε ακόμη καλύτερα πού θα τα βρούμε. Έλα όμως που στην προσπάθεια να τα πιάσουμε, όλο και κάποια ζημιά κάναμε κι έτσι ακούγαμε μετά διπλές κατσάδες. Και για το γλυκό που φάγαμε και για το βάζο που σπάσαμε.

 

«Καπνίζαμε» τα πουράκια λες κι ήταν αληθινά τσιγάρα

Πόσο αλάνια νιώθαμε όταν καπνίζαμε τα πουράκια μας σαν να ήταν τσιγάρα! Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο το κάνουμε ακόμη και σήμερα καμιά φορά, άρα ίσως δε θα έπρεπε να ήταν σε αυτή τη λίστα!

 

Πίναμε νερό από το λάστιχο

Ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ξεδιψάσουμε όταν νιώθαμε εξαντλημένοι από το παιχνίδι. Κι ας είχαμε μπουκάλια κοντά μας, όταν βρίσκαμε λάστιχο, δε χάναμε την ευκαιρία να πιούμε από εκεί!

 

Χτυπούσαμε τις πόρτες των διπλανών τάξεων στο σχολείο

Ναι, τρέχαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να χτυπήσουμε τις πόρτες των διπλανών τάξεων κι όταν καταλαβαίναμε ότι δε μας είχε δει κανείς, νιώθαμε ευτυχισμένοι. Κάποιοι πιο τολμηροί (έστω για μια φορά το έχουμε κάνει όλοι μας), χτυπούσαμε κουδούνια πολυκατοικιών και τρέχαμε ξανά προκειμένου να μη μας πάρουν πρέφα, γιατί τότε η ντροπή θα ήταν μεγαλύτερη.

 

Κάναμε αλλαγή τάξεων στο σχολείο κάθε Πρωταπριλιά

Ναι και ναι και ναι. Κάθε χρόνο το ίδιο αστείο. Ποτέ δεν το βαριόμασταν. Θέλαμε τόσο να ξεγελάσουμε τους εκπαιδευτικούς μας που από την επιθυμία μας για φάρσα δε σκεφτόμασταν ποτέ πόσο προβλέψιμοι είχαμε γίνει.

 

Φτιάχναμε φαγουρόσκονη

Αχ πόσες συνταγές φαγουρόσκονης είχαμε! Ψάχναμε να βρούμε την καλύτερη κάθε φορά! Κάποιοι ήταν μάστερς στην κατασκευή της κι ήμασταν τυχεροί όποτε μοιραζόντουσαν τα μυστικά τους μαζί μας.

 

Στα παιδικά πάρτι φτιάχναμε τα δικά μας κοκτέιλ ανακατεύοντας sprite με coca cola, πορτοκαλάδα και λεμονάδα

Πόσο περήφανοι νιώθαμε όταν κάναμε αυτό το ανακάτεμα γεύσεων. Ξαφνικά αισθανόμασταν 10 χρόνια μεγαλύτεροι μόνο και μόνο από τις λίγες γουλιές που είχαμε πιει. Εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και για πολλές παραπάνω γουλιές!

 

Είχαμε επιχειρηματικό μυαλό

Είχαμε βρει τρόπους για να βγάζουμε «λεφτά» μέσα από το παιχνίδι μας. Για παράδειγμα, ζωγραφίζαμε κοχύλια και μετά τα πουλούσαμε. Άλλοι προτιμούσαν να πουλάνε χριστουγεννιάτικες κάρτες τους ή πασχαλινές. Όλοι πάντως είχαμε τον ίδιο σκοπό: να κάνουμε μετά κάποιους στόχους μας αληθινούς. Όπως, για παράδειγμα, να πάρουμε σουβλάκια!

Όλα τα παραπάνω αποτελούν, λοιπόν, δείγματα παιδικής αθωότητας αλλά κι αστείρευτης δημιουργικότητας. Εσύ, ως παιδί, πόσα από τα παραπάνω έκανες;

Συντάκτης: Παναγιώτα Κάππα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου