Φίλοι που γνωριστήκατε ως παιδιά και τώρα παίζουν μαζί τα παιδιά σας

Στη ζωή μας πολλές φορές υπάρχουν ερωτήματα τα οποία δεν μπορούμε να απαντήσουμε διότι δεν ξέρουμε ποια είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας. Άλλα πάλι είναι απλώς αιώνια κι όσο κι αν έχουν προσπαθήσει χιλιάδες, κανείς δεν κατάφερε να βγάλει άκρη. Στο ερώτημα όμως «Πόσο σημαντικό είναι να έχεις μια μακροχρόνια φιλία;» η απάντηση είναι βέβαιο ότι είναι «Πάρα πολύ!».

Τυχερός, λοιπόν, όποιος έχει ένα φιλαράκι που μετράει πολλά χρόνια φιλίας μαζί του. Αν είσαι ένας από αυτούς, ήδη νιώθεις θετικά συναισθήματα να αναβλύζουν από μέσα σου διαβάζοντας μόλις τις πρώτες σειρές αυτού του άρθρου. Φιλία που μετράτε τουλάχιστον 20 χρόνια, που πιθανώς να πηγαίνατε στο ίδιο σχολείο και να μοιραστήκατε το ίδιο θρανίο. Ένα θρανίο που αρκετές φορές μοιράστηκε στη μέση λόγω των ανούσιων καβγάδων σας. Έτσι μοιραστήκατε και χιλιάδες συναισθήματα, θετικά κι αρνητικά. Στιγμές ανεμελιάς κι ευτυχίας, αγωνίες και στενοχώριες. Επιτυχίες αλλά κι αποτυχίες. Η ανυπομονησία για τα σχολικά πάρτι, το άγχος για τις πανελλήνιες, οι συζητήσεις για το μέλλον, οι φοιτητικές αγάπες, οι ερωτικές απογοητεύσεις. Τα πάντα. Μεγαλώσατε μαζί κι εσείς και τα κοινά σας βιώματα.

Έχεις κι εσύ μια φιλία χρόνων που θέλεις να της αφιερώσεις ένα κείμενο;

Στείλε μας στο info@pillowfights.gr και γίνε μέλος της ομάδας μας!

Ίσως μεγάλωσαν κι οι υποχρεώσεις σας και σήμερα δεν είστε το ίδιο κοντά όσο ήσασταν τόσα χρόνια. Μπορεί η επικοινωνία σας να έχει μειωθεί σημαντικά κι όποτε σκέφτεστε ο ένας τον άλλον να νιώθετε μια λύπη που δε μιλάτε καθημερινά. Δύσκολο πράγμα η ρουτίνα και η καθημερινότητα. Σε τρώει και πολλές φορές ξεχνάς να επικοινωνήσεις με αγαπημένα σου πρόσωπα. Μόλις όμως το κάνεις και ειδικά μόλις βρεθείς από κοντά με το άτομο που έχεις φίλο εδώ και τόσα χρόνια, νιώθεις σαν να μην πέρασε μια μέρα. Σαν να είστε όπως παλιά. Ξέρεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δε θα σε παρεξηγήσει, θα κάτσει να σε ακούσει με όλη του την προσοχή και με τον ίδιο τρόπο θα τον ακούσεις και εσύ. Σε ξέρει σαν το μικρό του δαχτυλάκι. Ξέρει πώς νιώθεις κι ακόμη και αν δεν του το πεις, θα το καταλάβει. Φτάνει μόνο να σε κοιτάξει στα μάτια και τότε θα νιώσει κατευθείαν ότι κάτι δεν πάει καλά ή ότι κάτι πάει πολύ καλά. Τίποτα δεν μπορείς να του κρύψεις. Τίποτα δεν μπορεί να σου κρύψει εξίσου.

Πόσο όμορφο να έχεις σε αυτόν τον κόσμο έναν τέτοιο φίλο! Έναν φίλο που σε ξέρει σαν να είσαι ανοιχτό βιβλίο. Έναν φίλο που σε έχει δει στις χαρές σου κι έχει χαρεί παραπάνω κι από εσένα για την ευτυχία σου. Έναν φίλο που στις λύπες ήταν δίπλα σου και δε σε άφησε λεπτό. Η παρουσία του και μόνο αρκούσε κι ας σιωπούσε πολλές φορές επειδή δεν υπήρχαν λόγια. Εκείνες οι φιλίες που γίνονται συγγένειες, κουμπαριές και καταλήγετε στο ίδιο πάρκο που παίζατε εσείς, να παίζουν τώρα τα παιδιά σας.

Κι αν για κάποιον λόγο με αυτό το φιλαράκι παρεξηγήθηκες κι έχεις καιρό να μιλήσεις μαζί του, μη διστάσεις να το πάρεις τηλέφωνο και να του ζητήσεις να βρεθείτε από κοντά. Τέτοιες μοναδικές φιλίες είναι κρίμα να αφήνουν τον χρόνο να περνάει και να τις τσαλαπατά. Τέτοιες φιλίες είναι για να μένουν για πάντα μέσα στις καρδιές μας, να είναι η σταθερά μας σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει. Να μαχόμαστε γι’ αυτές και για τη συνέχισή τους. Με τέτοιες φιλίες ομορφαίνει ο κόσμος κι αφηνόμαστε ξανά στην παιδική αθωότητα του B.F.F.E.