«Είναι με το πινέλο μου που κάνω έρωτα» είπε ο Ρενουάρ. Και μακάρι να μπορούσε να διδάξει και σ’ εμάς πώς να κάνουμε έρωτα με χρώματα και πινέλα, μακάρι όλοι να πιάναμε στα χέρια μας ένα εργαλείο και να αγγίζαμε με τέχνη ό,τι αγαπάμε. Μακάρι να μεταφράζαμε κυριολεκτικά τα λόγια του ζωγράφου και να αφήναμε τα χρώματα να μας καθοδηγήσουν σε μια ερωτική επαφή διαφορετική από κάθε άλλη. Γιατί δεν μπορούμε να ερωτοτροπήσουμε μόνο μ’ έναν καμβά και δυο πινέλα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γα καμβά ένα σώμα, ανθρώπινο, να το γεμίσουμε σχέδια και χρώματα, να το ποτίσουμε λαδομπογιές κι ακρυλικά. Έρωτας και ζωγραφική λοιπόν.
Τι οφέλη μπορεί να έχει αυτό το πάντρεμα; Πώς μπορεί να βοηθήσει μια σχέση η ζωγραφική σε σώματα; Πώς τονώνει την επαφή; Αρχικά έχει αποδειχθεί μέσα από έρευνες ότι η ίδια η ζωγραφική, οξύνει τη φαντασία και την εγκεφαλική δραστηριότητα, βελτιώνει τις ικανότητες έκφρασης συναισθημάτων και επικοινωνίας, ενισχύει την αυτοεκτίμηση, μειώνει το άγχος κι έχει θεραπευτική επίδραση στο σώμα. Τώρα αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε με την ερωτική επαφή, η οποία αντίστοιχα έχει πολλαπλά οφέλη, μπορεί να μη γνωρίζουμε αν τα αποτελέσματα διπλασιάζονται, πάντως αν το δούμε λογικά, καταλαβαίνουμε τη βελτίωση που μπορεί να δει κανείς στην ερωτική του ζωή.
Γιατί το κρεβάτι θέλει φαντασία κι όρεξη, χρειάζεται θέληση να γνωρίσεις το σώμα του συντρόφου σου -ποιος καλύτερος τρόπος από το να ζωγραφίσεις πάνω σ’ εκείνο;-, απαιτεί χαλαρότητα για να γίνει ευχάριστο κι άνεση. Τα παιχνίδια λοιπόν, κάθε είδους, κάνουν ευκολότερη την επαφή και σε ηρεμούν, σε βοηθάνε να παραδώσεις το σώμα σου στις 5 σου αισθήσεις.
Σκέψου λοιπόν τώρα, να είσαι ξαπλωμένος μέσα σε σεντόνια κι ένα πινέλο να γλείφει το σώμα σου, σκέψου να βλέπεις τα χρώματα να παίρνουν νόημα πάνω σου, να αποκτούν ταυτότητα, να σε χαιρετάνε. Σκέψου και να είσαι ντυμένος, με το χιλιοφορεμένο t-shirt σου, να κάθεσαι οκλαδόν στο πάτωμα με το σύντροφό σου και να βάφεται ο ένας το πρόσωπο του άλλου ή τα πόδια ή την πλάτη. Να περνάτε ποιοτικό χρόνο μαζί, να γελάτε, να κάνετε κάτι διαφορετικό, να χρησιμοποιείτε τις αισθήσεις και τη φαντασία σας και να δένεστε αναπόφευκτα μέσ’ από ένα παιχνίδι της τέχνης.
Κι όχι, δε θα σας πω να χαράζετε με λευκά και κόκκινα την πλάτη του συντρόφου σας κάθε μέρα, αλλά πόσο ωραίο θα ήταν αν το κάνατε μια φορά το χρόνο; Αν διαλέγατε μια μέρα και μια εικόνα, και κάνατε πραγματικότητα τη δεύτερη στο δέρμα του συντρόφου σας; Αν τσαλακωνόσασταν μες στον έρωτά σας και παίζατε μαζί του σαν μικρά παιδιά· πόσο όμορφα θα ήταν;
Γιατί η τέχνη γενικότερα, η ζωγραφική ειδικότερα, τονώνει και ξυπνάει πλευρές μας που είχαμε αφήσει από παιδιά να κοιμούνται, που τις χρειαζόμαστε για να μιλήσουμε για έρωτα, που μας είναι απαραίτητες. Άλλωστε μπουχτίσαμε από τα ίδια και τα ίδια, θέλουμε κάτι πρωτότυπο, κάτι μοναδικό να κάνουμε, όσο κι η σχέση μας. Γιατί αν το καλοσκεφτούμε, είναι και λιγάκι άσχημο να την κοροιδεύουμε μ’ έναν καφέ κι ένα ποτό, όταν ξέρουμε πως θέλει κι άλλα, περισσότερα, πως ψοφάει για τέχνη.
Κι εν τέλει και να μην αγαπάτε σαν ζευγάρι τη ζωγραφική, και να μην ασχοληθήκατε ποτέ μ’ αυτή, θέλω να μου πείτε αν δε σας φαίνεται ερωτικό μέχρι αηδίας, το κορμί του συντρόφου σας γεμάτο τέχνη. Θέλω να μου πείτε αν έχω άδικο, θα σας ακούσω, αλλά να ξέρετε πως υπάρχουμε κι εμείς, που για κάτι τέτοια ζούμε και τα ψάχνουμε και τα περιμένουμε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
