Όλοι (;) ονειρεύονται τον τέλειο σύντροφο, εκείνον που θα είναι ευγενικός και ιπποτικός και σαφώς μετρημένος, θα έχει τρόπους κι άποψη, θα είναι η αντανάκλαση ενός τεράστιου στερεότυπου, βγαλμένο από βιβλίο καλών τρόπων. Έστω κι αν δεν το παραδεχόμαστε, μας αρέσει όταν οι άλλοι μας περιποιούνται και μας κάνουν να αισθανόμαστε μωρά στην αγκαλιά τους που αναζητούν προσοχή και φροντίδα.
Μόνο που φροντίδα δε χρειάζονται μόνο τα μωρά, μα και οι κύριοι και οι κυρίες ή δεσποινίδες. Πόσο μάλλον εκείνοι που δίπλα σ’ αυτούς τους διακριτικούς τίτλους ακούν το επώνυμό τους. Θα μπορούσαν πολλοί να πουν εδώ ότι όταν κάποιος σε προσφωνεί μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να σου πετάει το μπαλάκι ή ακόμα χειρότερα ότι θεωρεί ότι βλέπεις τα πράγματα πολύ αφ’ υψηλού, οπότε σε ειρωνεύεται, όχι ότι δεν μπορεί να συμβεί κι αυτό.
Αλλά ακόμα και τότε, θα μπορούσαμε να πάρουμε τα πάνω μας γιατί γνωρίζουμε ότι έτσι προσπαθεί να μας προσγειώσει απ’ το πολυπόθητο γι’ αυτόν τον άνθρωπο επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε, οπότε μια αντίδραση εκ μέρους μας θα συνέβαλε και με το παραπάνω στην επιτυχή έκβαση του στόχου του.
Ωστόσο, όσο μερικές φορές κι αν προσπαθούν να μας πείσουν διάφορες συγκυρίες της ζωής μας ότι δεν αξίζουμε κι ότι είμαστε πολύ λίγοι κι εν τέλει τα καταφέρνουν, έρχονται και κάποιοι άνθρωποι -από μηχανής θεοί στην πραγματικότητα- για να διακόψουν την επίμονη προσπάθεια των γεγονότων (και πιο πολύ του εαυτού μας) να ενισχύουν τις ανασφάλειές μας.
Είναι ελάχιστοι ομολογουμένως, διότι οι αρνητικές εμπειρίες που τονώνουν και σε ‘σένα την αναποτελεσματικότητα κι ανεπάρκειά σου, τις τονώνουν και στους περισσότερους κι όποιος κατακλύζεται απ’ αυτές τις πεποιθήσεις για τον εαυτό του, δεν μπορεί συνήθως να σου δείξει την εκτίμησή του, ειδικά με τις προσφωνήσεις που αναφέραμε προηγουμένως. Δε σημαίνει ότι κι εκείνοι δεν έχουν τα θέματά τους, αλλά προσπαθούν να τ’ αφήνουν στην άκρη για ‘σένα που θεωρούν κάτι πολύ σημαντικό κι επιλέγουν να σ’ το υπενθυμίσουν με απλές εκφράσεις, κι ας σου ακούγονται πολύ βαριές ενδεχομένως.
Θεωρείς ειρωνικές αυτές τις εκφράσεις, γιατί δεν ξέρεις πού αλλού να τις αποδώσεις, επειδή αρνείσαι να κολακευτείς, και δε λέμε να το πάρεις πάνω σου, να βγάλεις φτερά και να πετάξεις στους ουρανούς, ένα χαμόγελο σου τους αρκεί. Συχνά προσέχουν τον εαυτό τους και προσέχουν και ‘σένα, επιθυμώντας να σε ικανοποιήσουν μ’ έναν πριγκιπικό τρόπο που αρνείσαι να δεχτείς ότι υπάρχει αληθινά κι ατόφια, θεωρώντας ότι αυτά ανήκουν μόνο στα παραμύθια και γενικότερα στη σφαίρα της φαντασίας.
Αυτοί οι άνθρωποι ανοίγουν το δρόμο για να περάσει, μια γυναίκα πχ, με τις φράσεις «περάστε όμορφη κυρία μου» ή «δεσποινίς, μετά από ‘σας», αλλά αυτό δεν τους υποβαθμίζει, απλώς ξέρουν να στολίζουν τη συμπεριφορά τους με όμορφες κινήσεις που μπορούν να φτιάξουν τη μέρα κάποιου, κάνοντάς την να ‘χει λίγη παραπάνω αξία. Όπως μαγειρεύοντας ένα απλό φαγητό, αλλά προσθέτοντας σ’ αυτό αγάπη, μπορούν να το μετατρέψουν σε υπερπαραγωγή και να σου το προσφέρουν λέγοντας «ορίστε, αξιότιμε κύριε» ή «καλή απόλαυση, μεγαλειότατε».
Ίσως ακούγονται αστεία όλα αυτά, μάλλον γιατί κανένας ενδόμυχα δεν πιστεύει ότι του αξίζουν αυτές οι φανφάρες, που όμως μπορούν ν’ αποτελέσουν το αλατοπίπερο σε μια σχέση με την προϋπόθεση να ‘χει γερές βάσεις ή σ’ ένα φλερτ με την προϋπόθεση να υπάρχει προοπτική ανάμεσα στο ζευγάρι, ειδάλλως είναι απλώς λόγια που δεν πατούν πουθενά κι αργά ή γρήγορα θα χαθούν. Η χρησιμότητα των λέξεων είναι, άλλωστε, να επικυρώνουν τις πράξεις.
Όλοι θέλουμε κάποια στιγμή ν’ ακούσουμε έναν καλό λόγο, μα οφείλουμε να τον αναγνωρίζουμε και να τον δεχόμαστε σαν κάτι που ο άλλος εννοεί και πιστεύει. Αν ξεκινάμε με το σκεπτικό ότι όλοι είναι στραμμένοι εναντίον μας κι έχουν βάλει σκοπό να μας ειρωνευτούν και να μας βλάψουν, εμείς είμαστε αυτοί που πρώτοι απ’ όλους μας ειρωνευόμαστε και μας βλάπτουμε. Διότι πάντοτε θα επιβεβαιώνουμε τις ανασφάλειές μας γυρεύοντας ανθρώπους που θ’ απαιτούν την ψυχή μας, χωρίς να ‘χουν μεριμνήσει καθόλου για να την προσελκύσουν.
Εσύ, κύριε ή κυρία που διαβάζεις αυτό το άρθρο, να θυμάσαι ότι αξίζεις πολλά.
Συντάκτης: Φένια Βουδαντά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
