Όσο νιώθει ελπίζει

Και τι είναι ο έρωτας χωρίς ανταπόκριση; Μια ελπίδα που –νύχτα μπαίνει, νύχτα βγαίνει– συνεχίζει να κατακλύζει το μυαλό του ερωτευμένου και να μην το αφήνει σε ησυχία. Και φυσικά, απ’ τη στιγμή που πρόκειται για αυθεντικό συναίσθημα, ο ερωτευμένος δε λαμβάνει το μήνυμα της απόρριψης έγκαιρα κι αποτελεσματικά. Ο άνθρωπος αυτός αδυνατεί να συνειδητοποιήσει πώς έχει η κατάσταση και προσπαθεί επανειλημμένα να βρει τρόπους ώστε να την αναστρέψει, πριν ακόμα ριζώσει βαθιά μέσα του και τον διαλύσει.

Ο ερωτευμένος δε θα τα παρατήσει τόσο εύκολα όσο φαντάζεσαι. Θα κοιμάται με τα μάτια ανοιχτά, μήπως και λάβει κάποιο μεταμεσονύκτιο μήνυμά σου, με το οποίο, είτε το εννοείς είτε όχι, του δίνεις τη δόση που χρειάζεται για να θρέψει τον εθισμό του. Τον εθισμό του απέναντι σε ‘σένα, στην ιδέα του ερχομού σου ή στην ιδέα της φυγής σου που τον τρελαίνει; Ποιος ξέρει. Ούτε ο ίδιος ξέρει.

Το μόνο που ξέρει είναι ότι θα έδινε τα πάντα για να του ρίξεις κάποιο βλέμμα, έστω και τυχαίο, κάποιο χαμόγελο που δεν έχει σημασία, αν προοριζόταν τελικά γι’ αλλού. Σημασία έχει ότι το εισέπραξε κι αυτόματα το έκανε δικό του. Επειδή έτσι ξέρει ο ερωτευμένος να κάνει. Να τα κάνει όλα δικά του, έτσι, αυθαίρετα, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, δε σου ζητάει τα ρέστα κάθε φορά που τον αγνοείς. Αυτός θα πιαστεί απ’ τη μία φορά που θα αναγνωρίσεις την παρουσία του στον χώρο, δε χρειάζεται κάτι παραπάνω. Κι ας μη δείξεις ότι την αναγνώρισες, κι ας μην την αναγνώρισες καν, αυτός θα φανταστεί το αντίθετο και δε θα μείνει σε αυτό. Θα επενδύσει σε αυτή τη φαντασίωση και θα χάνονται σε αυτήν οι σκέψεις του επ’ αόριστον, μέχρι και την επόμενη φορά που θα σε πάρει το μάτι του.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο που δε λογαριάζει από πληγωμένους εγωισμούς, αυτός μάλιστα τους πληγώνει παραπάνω και τρέφεται απ’ το αίμα που στάζουν. Θα μεταφράσει τη σιωπή σου σε εκατοντάδες άλλα μηνύματα, που το μόνο με το οποίο δεν έχουν να κάνουν είναι με την πραγματική αδιαφορία σου. Θα φαντάζεται ακόμα και διαλόγους με τη σιωπή σου, αγνοώντας διαλόγους με φίλους, οι οποίοι τον βλέπουν να καταστρέφεται, αλλά ό,τι και να πουν, το αποτέλεσμα είναι το ένα και το αυτό. Αυτός θα συνεχίζει να πολεμά με φαντάσματα, με φρούδες ελπίδες, με τις εμμονές του, με τον εαυτό του. Θα συνεχίζει να παρευρίσκεται σε μέρη που συχνάζεις και θα αναζητά το βλέμμα σου, για να λάβει την αντίστοιχη επιβεβαίωση, και κατ’ επέκταση ικανοποίηση.

Μην τα βάλεις με έναν ερωτευμένο. Θα μπορούσε να ‘ναι κάλλιστα ένα απ’ τα πιο επικίνδυνα πλάσματα στον κόσμο αυτό, διότι μπορεί να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά του, μπορεί να προκαλέσει πληγές ανεπανόρθωτες στους άλλους και στην ύπαρξή του την ίδια, μπορεί να γίνει ο χειρότερος εχθρός του δικού σου εχθρού, μπορεί να κλαίει που δε σ’ έχει, μα να χαμογελάει που ακόμα υπάρχεις, και μόνο αυτό αρκεί για να ελπίζει ακόμα ότι κάποια στιγμή θα σε ‘χει. Ότι θα βρεθεί στην αγκαλιά σου, όπου θα νιώθει την απόλυτη πληρότητα, ακόμα κι αν δεν είσαι εσύ πλήρως εκεί.

Ακόμα κι αν ανταποκριθείς, αυτός θα ‘ναι εκεί και δε θα σταματήσει να παλεύει για ‘σένα. Θα εξακολουθεί να σε διεκδικεί, επειδή είσαι πολύ σημαντικός κι έχει ήδη περάσει πολλές νύχτες χώρια σου για να το συνειδητοποιήσει. Να ξέρεις, είναι ο άνθρωπος που ακόμα κι αν είσαι μακριά του, έχει τα μάτια του δεκατέσσερα για χάρη σου. Με κάθε τρόπο μαθαίνει τα νέα σου και μόλις ακούσει κάπου το όνομά σου, γυρνά με τέτοια ταχύτητα το κεφάλι του, σαν να τον έχει χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Μα έχει κάψει ήδη τον εγκέφαλό του με τη σκέψη σου, που τίποτα πια δεν μπορεί να τον ταράξει. Μόνο εσύ μπορείς, κι εκείνη η αέναη ελπίδα να βρεθείς μπροστά του και να μαζέψεις τα κομμάτια των προσδοκιών του.

Θα είναι εκείνη η αρρωστημένη εκδοχή του, μέχρι να ανακαλύψει τη ζωή που απλώνεται μπροστά του και τον περιμένει εναγωνίως να την πιάσει απ’ τα μαλλιά. Μια ζωή που είναι ερωτευμένη μαζί του και που τώρα αυτός την πληγώνει με την πλήρη αδιαφορία του.