Ένας νόμος που είναι στο προσκήνιο ήδη από τον Ιούλιο 2023, κατά τον οποίο, η Ρωσία απαγορεύει την αλλαγή φύλου ενός ατόμου επικυρώνει τη σκηρή πολιτική της Ρωσίας απέναντι στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Η μοναδική περίπτωση -κι αυτή με συγκεκριμένη ιατρική απόφαση- που επιτρέπει κάποια επέμβαση είναι όταν υπάρχει κάποια δυσμορφία σχετικά με το φύλο ενός παιδιού. Κατ’ επέκταση και σε συνέχεια του νόμου αυτού, καταστεί κι ανέφικτη την υιοθεσία ή κηδεμονία παιδιών από τρανσέξουαλ άτομα.
Κυκλοφορώντας ως είδηση σε όλα τα μέσα, έχει φέρει τεράστιο πλήθος αντιδράσεων κι απόψεων που αναφέρονται στον ίδιο τον νόμο, αλλά και στον Πρόεδρο της Ρωσίας. Εντύπωση, μάλιστα, προκαλεί το γεγονός ότι, άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη, χειροκροτούν τον Πούτιν για το νομοσχέδιο αυτό, αποκαλώντας τον «ήρωα», τον οποίο θα έπρεπε όλες οι χώρες να ακολουθήσουν ως παράδειγμα. Τα επιχειρήματά τους στρέφονται γύρω από τον νόμο της φύσης, θεωρώντας ότι τα άτομα τα οποία δεν ακολουθούν τη «φυσική εξέλιξη» δεν έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν παιδιά. Για να είμαστε ακριβείς, άτομα που δεν ακολουθούν τα «αρχέτυπα πρότυπα της ανθρώπινης ύπαρξης και εξέλιξης» δεν έχουν δικαίωμα για ελεύθερη έκφραση του εαυτού τους, πόσω μάλλον να ορίζουν ελεύθερα την οικογενειακή τους κατάσταση. Άποψη και θέση που συναντά κανείς αρκετά συχνά και στην Ελλάδα, δυστυχώς.
View this post on Instagram
Επίσης, αρκετοί είναι που υποστηρίζουν ότι γονείς που εκφράζουν κάποια σ3ξουαλική διαφορετικότητα μπερδεύουν τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη. Κατ ’αυτή την άποψη, κάθε παιδί που γνωρίζει τη διαφορετικότητα από το σπίτι του, επηρεάζεται ψυχολογικά και δε μεγαλώνει με τα «σωστά» πρότυπα.
Άλλη μερίδα ανθρώπων, αντικρούουν αυτές τις απόψεις με επιχειρήματα που επικεντρώνονται στον άνθρωπο και κυρίως στο παιδί. «Όταν υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά ανά τον κόσμο που χρειάζονται αγάπη, οφείλουμε να αφήσουμε το κάθε άτομο που επιθυμεί να δώσει αυτή την αγάπη». Με μια προσεκτική ανάγνωση αυτού του σχολίου, θα λέγαμε ότι δεν έχει μεγάλη σημασία τι σεξουαλικότητα θα έχει ο θετός γονιός αλλά πόση αγάπη μπορεί να δώσει στο εκάστοτε παιδί. Κι αυτό είνα το μοναδικό κριτήριο που θα έπρεπε να θέτουμε στην κορυφή, όταν, σύμφωνα με τη UNICEF, πάνω από 2,7 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε ιδρυματική φροντίδα (2022).
Ένα επίσης εύστοχο σχόλιο μιλάει για τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου. Υποστηρίζει ότι ο νόμος αυτός θα μπορούσε αντίστοιχα να απαγορεύει σε διαφορετικές φυλές, να υιοθετούν παιδιά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι νόμοι δεν είναι αντικειμενικοί, διότι αποκλείουν ορισμένες μόνο ομάδες ανθρώπων από την υιοθεσία, ενώ στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους σε χρώμα, εθνικότητα, θρησκεία, σεξουαλικότητα κι ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να βρίσκεται στη θέση αυτών των ατόμων, αν απλώς αλλάζαμε κάποιες παραμέτρους στην τελική συνάρτηση.
Πολύ σημαντική τοποθέτηση είναι και το ότι «υπάρχουν οικογένειες “straight” στις οποίες υπάρχει βία και προς τα παιδιά και μεταξύ των γονιών, αλλά σε αυτή την περίπτωση δε μας ξενίζει κάτι. Ακριβώς γιατί η οικογένεια αποτελείται από άνδρα και γυναίκα». Τι συμπεραίνουμε από αυτό; Ότι δεν εστιάζουμε στην ουσία των πραγμάτων, να μεγαλώνουν παιδιά σε υγιείς οικογένειες, ευτυχισμένα με αγάπη και φροντίδα, δηλαδή. Μας αφορά να μεγαλώνουν παιδιά σε οικογένειες με πατέρα και μητέρα, ό,τι και να σημαίνει αυτό.
Επομένως, για τις κοινωνίες μας είναι σωστό οτιδήποτε ξέρουμε. Ό,τι είναι διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει, θεωρείται αφύσικο, ξένο κι άρρωστο. Φυσικά, μια τέτοια περιθωριοποίηση δε γίνεται να μην έχει επιπτώσεις. Σύμφωνα με τον Nef Cellarius, συντονιστή του προγράμματος συμβουλευτικής στην ομάδα δικαιωμάτων LGBTQ+ Coming Out, όπως δήλωσε στο AP «τα ήδη υψηλά ποσοστά κατάθλιψης και οι σκέψεις @υτοκτονίας είναι πιθανό να αυξηθούν μεταξύ των τρανς μόλις εγκριθεί το νομοσχέδιο. Μια άλλη αρνητική συνέπεια αυτού θα μπορούσε να είναι η εμφάνιση μιας ανεξέλεγκτης μαύρης αγοράς για τις εγχειρήσεις επιβεβαίωσης φύλου». Συνειδητοποιούμε λοιπόν ότι το νομοσχέδιο αυτό ενδέχεται να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα αφενός στα τρανς άτομα, τα οποία αποκλείονται από κάθε δικαίωμα για οικογένεια κι αφετέρου σε ολόκληρη την κοινωνία- οικονομία η οποία ρίχνεται ακόμη περισσότερο στην παρανομία προκειμένου να αποφέρει κέρδος εις βάρος των ατόμων που επιθυμούν την αλλαγή φύλου.
Τις μεγαλύτερες αλήθειες, όμως, για μια κοινωνία, τις λέει ο ίδιος ο λαός κι όπως διαπιστώνεται από τέτοιες αντιδράσεις, η άγνοια του ανθρώπου μπορεί να γίνει καταστροφική. Ανέκαθεν ο λαός ήταν αυτός που έκανε την αλλαγή. Και σε αυτό πρέπει να εστιάσουμε. Στη σωστή ενημέρωση όσον αφορά το διαφορετικό, στον σεβασμό και την κατανόηση, στην υποστήριξη των ευάλωτων ομάδων κι όχι στην καταρράκωση αυτών.
Πώς θα ήταν οι κοινωνίες αν δεν υπήρχε αυτή η ημι-ενημέρωση; Τι θα άλλαζε, άραγε, αν όλοι ήμασταν λίγο πιο ευαίσθητοι και κατανοούσαμε τις φυσικές ανάγκες των συνανθρώπων μας; Μήπως τότε δεν κουνούσαμε το δάχτυλο επικριτικά και δε θεωρούσαμε “ήρωα” έναν καταπατητή δικαιωμάτων κάθε είδους;
Ας απαντήσει κάποιος υπεύθυνα.
Συντάκτης: Αναστασία Ανδρουλάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
