Παίξε με την παρέα το παιχνίδι των ερωτήσεων

Ένα ενδιαφέρον βράδυ με τους φίλους μας σημαίνει ένα βράδυ μακριά απ’ τα τετριμμένα. Και ποια είναι αυτά τα τετριμμένα; Ε, μα φυσικά χαζοκουβέντα κι ίνστα, τι άλλο; Άντε, και κανένα επεισόδιο από κάποια αγαπημένη σειρά. Εντάξει, ωραία περνάει η ώρα και μ’ αυτά, αλλά εκεί που νιώθουμε πιο ζωντανοί, εκεί που νιώθουμε πραγματικά ζωντανοί, είναι όταν κάνουμε με την παρέα μας κάτι που μας προκαλεί. Κάτι που μας προκαλεί να μας γνωρίσουμε καλύτερα, τόσο τους φίλους μας όσο κι εμάς τους ίδιους.

Το κινητό, η ανία, η συνήθεια κι η ρουτίνα μας οδηγούν ανεξέλεγκτα στις ίδιες επαναλαμβανόμενες προτάσεις για να περάσουμε τον χρόνο μας. Για πολλούς μπορεί να περάσει κατ’ αυτόν τον άνευρο τρόπο όλη η τους ζωή. Μία κι έξω. Βλέπετε, το να δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τις συνθήκες για out of the box πράγματα είναι μαγκιά. Είναι μαγκιά ν’ αποφασίζεις να βλέπεις την κάθε μέρα με μια νέα ματιά. Θέλει πολλά κότσια να μην κάνεις τα ίδια και τα ίδια, γιατί η ρουτίνα είναι μια δίνη που σε τραβά προς τα κάτω. Η καθημερινότητα σε σέρνει προς το αδιάφορο.

Με τους φίλους μας, όμως, μπορούμε πάντα να σπάμε τα όριά μας. Ακόμη κι αν δεν μπορούμε, το οφείλουμε, γιατί οι φίλοι μας είναι οι σύντροφοι που εμείς συνειδητά επιλέξαμε. Οι φίλοι μας είναι αυτοί που θα τσαλακωθούμε μπροστά τους κι αντί να φοβόμαστε, θα γελάμε με τις γκρι ζώνες του χαρακτήρα μας. Γιατί όλοι τις έχουμε. Μαζί τους καλό είναι να σχεδιάζουμε, λοιπόν, περισσότερα πράγματα που θα μας ιντριγκάρουν και λιγότερα που θα μας βουλιάζουν.

Ας κλείσουμε κινητά, ας βάλουμε μουσικές που γουστάρουμε κι ας παίξουμε. Ένα απ’ τα πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια είναι εκείνο των ερωτήσεων. Ένας ρωτά κάτι, κι όλοι πρέπει ν’ απαντήσουν. Σίγουρα η ερώτηση δεν είναι ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό ή χρώμα αλλά κάτι σαν «Τι θα ‘θελες να ξαναζήσεις με τον μεγάλο σου έρωτα;» ή «Τι θεωρείς πιο σέξι πάνω σου;» Ε, και κάπως έτσι ο χρόνος θα περνά με τόσο ενδιαφέρον που ίσως σας επισκεφτεί αβίαστα και το ξημέρωμα.

Σε παιχνίδια όπως αυτό των ερωτήσεων ή το κλασικό «θάρρος ή αλήθεια» θυμόμαστε ξανά πώς είναι η ουσιαστική επικοινωνία και πως η περιέργεια δε μας εγκαταλείπει ποτέ για τους ανθρώπους που αγαπάμε. Η υγιής περιέργεια που οδηγεί στο μη δεδομένο. Στο ότι δεν ξέρουμε, τελικά, όσο νομίζουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Νομίζουμε ότι τους ξέρουμε. Γιατί όταν προκαλούμε εμάς και την παρέα μας, αναδύονται πτυχές και κομμάτια καλά θαμμένα. Αυτό ακριβώς, όμως, είναι και το συστατικό της ίντριγκας, το ότι θα πάμε σε απαγορευμένες περιοχές.

Είναι γνωστό πως ζούμε σε μια αρκετά φλατ εποχή. Η αποχαύνωση αλλά και το «εγώ ξέρω τι σου λέω» εμποδίζουν τον ενθουσιασμό για υπεραπλά πράγματα, όπως μια πιο βαθιά και ροκ κουβέντα. Και μάλιστα, συχνά-πυκνά, παρατηρούμε πως όταν πάει κάποιος να κάνει την αρχή, οι υπόλοιποι τον φρενάρουν, θεωρώντας πως δεν είναι ώρα για τέτοιου είδους συζητήσεις. Σαν να φοβόμαστε το άνοιγμα και την εξερεύνηση. Σαν να τα ξορκίζουμε. Ίσως μέσα μας βαθιά γνωρίζουμε πως όποιος ψάχνει, βρίσκει -και ποιος ξέρει τι θα βρούμε μέσα στα έγκατα του εαυτού μας.

Με δεδομένη, λοιπόν, την ανάγκη μας να φλερτάρουμε και να αναμετρηθούμε με το υπερβατικό, θα οργανώσουμε μια βραδιά με τους κοντινούς μας φίλους, γεμάτη από διάθεση να γνωριστούμε περισσότερο, παίζοντας. Θα μιλήσουμε και θα κουβεντιάσουμε χωρίς πίεση χρόνου και θα αφεθούμε στη δημιουργικότητα που συνεπάγεται η επικοινωνία εκτός ζώνης ασφαλείας.