Κανένας άνθρωπος στον πλανήτη δεν κατάφερε ποτέ μέχρι σήμερα να εξηγήσει αυτό το χάσμα που χωρίζει τα δύο φύλα. Ακούγεται λογικό. Είμαστε διαφορετικά πλάσματα. Σκεφτόμαστε αλλιώτικα, δρούμε αλλιώτικα, αντιλαμβανόμαστε αλλιώτικα. Γι’ αυτό κι ολοκληρώνουμε ο ένας τον άλλον, γι’ αυτό και γινόμαστε ένα.
Σε σας τις γυναίκες, αρέσουν τα λόγια. Πολύ. Θέλετε να το ακούτε συνέχεια. Αν σας γουστάρουμε, αν σας αγαπάμε, αν είστε όλη μας η ζωή. Λόγια, λόγια, λόγια. Δε διαφωνούμε καθόλου. Καλό είναι να λέγονται. Μόνο να βλέπετε και τις πράξεις καμιά φορά. Δε θα ήταν άσχημα.
Οι άντρες, είμαστε άλλου τύπου πλάσματα. Θα δείξουμε όσα θέλουμε με τις πράξεις μας. Τώρα ίσως να σκέφτεσαι τι μαλακίες είναι αυτά που διαβάζεις. Ότι τα γεγονότα από μόνα τους είναι το αντιπαράδειγμα. Κατανοητό. Πολλοί οι φαφλατάδες αυτής της Γης. Πολλοί λένε πολλά.
Να θυμάσαι πως ό,τι λέγεται κι επαναλαμβάνεται μέχρι αηδίας, χάνει το νόημά του. Είναι επιφανειακό, είναι ψεύτικο, δεν αντικατοπτρίζει την αλήθεια. Όσοι μιλάνε πολύ έχουν άλλους σκοπούς. Μην ιδρώνει το αυτί σου μ’ αυτά. Στα λόγια είμαστε όλοι πρώτοι. Μη μας πολυπαίρνετε στα σοβαρά. Οι πραγματικοί άντρες δεν ακολουθούν τέτοιου είδους τακτικές κι οι γυναίκες που σέβονται τον εαυτό τους δεν την πατάνε τόσο εύκολα.
Ο πραγματικός άντρας δε θα σου αρχίσει τη φλυαρία. Δεν οδηγεί πουθενά, εξάλλου. Θα σου δείξει μόνο τις προθέσεις του με κάθε τρόπο. Και θα επιμείνει, όσο δε γίνεται φορτικός. Θα κάνει πράγματα που να σε εντυπωσιάσουν, κινήσεις που έχουν κάτι να πουν. Θα σε κάνει να τον προσέξεις χωρίς να κάνει θόρυβο.
Δεν υπάρχει λόγος να αναρωτιέστε και να περιμένετε μια κουβέντα. Ούτε να κρέμεστε απ’ τα χείλη μας για να νιώσετε επιβεβαίωση. Όταν ο άλλος σε θέλει θα το καταλάβεις. Διότι, θα ξαπλώνεις το βράδυ και δε θα μπορείς να ξεχάσεις το βλέμμα το έντονο, το διαπεραστικό με το οποίο σε κοίταξε. Δε θα μπορείς να ξεχάσεις πώς λαμπύριζαν τα μάτια του όταν του μιλούσες. Κι ας το έπαιζε όσο βαρύς ήθελε.
Μην περιμένεις να ακούσεις αυτά που θέλεις όποτε εσύ θες. Δώσε σημασία στα μικρά και θα σιγουρευτείς. Γιατί απόψε θα προτιμήσει εσένα κι όχι τους φίλους του. Γιατί σήμερα βρήκε χρόνο μέσα στην πίεση της μέρας να σε πάρει ένα τηλέφωνο να δει πώς είσαι. Κι ακόμη γιατί σήμερα τα έκανε όλα πέρα για να βρει τον τρόπο να έρθει να σε συναντήσει, έστω και για πέντε λεπτά.
Κι αν σε προβληματίζουν όλα αυτά, η απάντηση είναι όχι. Δεν τα κάνουμε για όλες. Ενώ θα μπορούσαμε θεωρητικά να λέμε σε όλες τα ίδια πράγματα, οι πράξεις μας είναι συγκεκριμένες. Κι απευθύνονται σε ξεχωριστά άτομα. Σ’ εκείνα για τα οποία μας νοιάζει και δε θεωρούμε ότι κάνουμε ως αγγαρεία.
Αν το σκεφτείς λίγο καλύτερα, τι σημασία θα είχε να σας τάζαμε τον ουρανό με τ’ άστρα κι από πράξεις τίποτα; Να δημιουργούσαμε ελπίδες και πεταλουδίτσες άσκοπα; Καμία. Αντίθετα μια κίνησή μας μπορεί να μεταδώσει κάτι τόσο πιο δυνατό, τόσο πιο στέρεο και πιο ώριμο απ’ αυτό που αναμένετε.
Και για να μην παρεξηγηθούμε, τα λόγια είναι αναγκαίο να λέγονται και τα συναισθήματα να εκφράζονται. Μην το βιάζεις όμως. Θα γίνει κι αυτό. Μα όταν γίνει θα είναι πέρα για πέρα αληθινό. Θα πηγάζει απ’ την καρδιά μας, θα είναι αυθεντικό και θα δηλώνει πως φάγαμε μεγάλο κόλλημα.
Εκεί θα είσαι σίγουρη πως τα συγκεκριμένα λόγια μπορείς να τα κρατήσεις και να τα θυμάσαι γιατί ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μας. Ένα κομμάτι που εσείς μας βγάζετε με όσα μας κάνετε να νιώθουμε πλάι σας.
Τα άλλα λόγια, τα ύπουλα και τα δήθεν δεν είναι για να τα θυμάσαι. Ίσως έχεις ανάγκη να τα πιστεύεις κάποιες φορές μα είναι απάτη. Μάθε να τα ξεχωρίζεις. Και πάνω απ’ όλα να παρατηρείς τις πράξεις και να τις εκτιμάς. Να τους δίνεις ευκαιρία γιατί εκείνες είναι που μετρούν κι ο άνθρωπος που τις κάνει. Που αθόρυβα είναι ακόμα εδώ κι επιμένει.
Γιατί τα λόγια πετάνε, μάτια μου. Ποιος τα θυμάται στο τέλος της ημέρας; Κράτα μονάχα ό,τι σε έκανε να νιώσεις την αγάπη. Αυτό μετράει.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη