Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι στη ζωή μας το ίδιο σημαντικοί

Έχεις καθίσει ποτέ να σκεφτείς τους ανθρώπους τη ζωής σου; Κι όταν λέμε ανθρώπους δεν εννοούμε συντρόφους αλλά άτομα με τα οποία συναναστρέφεσαι. Το περιβάλλον σου, λοιπόν. Αυτούς με τους οποίους έχεις μια κάποια επαφή κι απ’ τους οποίους περιστρέφεσαι.

Είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι. Και σίγουρα δε σημαίνουν όλοι το ίδιο για μας. Υπάρχουν κλίμακες στις οποίες εντάσσεται ο καθένας απ’ αυτούς. Μερικές φορές μπερδευόμαστε. Παρασυρόμαστε και δίνουμε στιγμιαία αξία σ’ αυτούς που δεν πρέπει. Κι αν όχι αξία, μια περισσότερη σημασία απ’ όση χρειάζεται. Ας είμαστε προσεκτικοί. Δε θέλουν όλοι το καλό μας ή δεν ενδιαφέρονται όλοι πραγματικά για εμάς.

Αυτές τις κλίμακες ή βαθμίδες ή όπως θέλεις πες τις, πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψιν. Σκέψου και ξεχώρισε. Ποιοι θα καταταγούν πού ανάλογα με το τι σημαίνουν για σένα. Γιατί, σίγουρα, δε σημαίνουν όλοι το ίδιο. Και δεν πρέπει να σημαίνουν. Κι αν σημαίνουν, κάτι μάλλον πάει λάθος.

Στην πιο χαμηλή βαθμίδα ανήκουν όσοι σου είναι αδιάφοροι. Άτομα που δεν έχουν κάτι να σου πουν. Εκείνους με τους οποίους ανταμώνεις επειδή πρέπει ή επειδή τυχαίνει. Τους βλέπεις στη δουλειά σου, σε κάποιο τραπέζι, σ’ ένα event, τους συναντάς σε μια κοινή παρέα. Και να μην τους έβλεπες δε θα σου ‘κανε διαφορά. Είναι σ’ αυτούς που θα πεις το απλό, τυπικό «γεια». Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα δεις τυχαία στον δρόμο και θα προσποιηθείς ότι δεν τους είδες για να μη χαιρετήσεις. Γιατί πολύ απλά δεν έχεις κάτι να τους πεις. Κι ένα απλό νεύμα για να χαιρετήσεις, είναι αρκετό.

Στις ενδιάμεσες βαθμίδες –επίλεξε εσύ πόσες είναι– μπαίνουν από καλούς γνωστούς μέχρι άτομα που κάνετε παρέα. Άτομα που θα μπορούσες να αποκαλέσεις και φίλους, όχι όμως με τη βαρύτητα που φέρει η λέξη αυτή.

Οι καλοί γνωστοί είναι όσοι χαίρεσαι να βλέπεις. Δεν έχετε καθημερινή επαφή, αλλά θα ευχαριστηθείς αληθινά να τους δεις, να μιλήσεις μαζί τους, να μάθεις τα νέα τους. Να έχεις, τουλάχιστον, μια ανανέωση πληροφοριών για τη ζωή τους. Θέλεις να είναι καλά κι ευχαριστιέσαι να ακούς κάτι καλό που τους αφορά.

Πάμε τώρα και στους άλλους. Στα άτομα που βλέπεις πιο συχνά. Κάνετε παρέα, βγαίνετε μαζί. Κάποιες φορές η επαφή σας είναι στενή. Ίσως να τους εμπιστεύεσαι και κάποια πράγματα. Δε θα μιλήσετε και κάθε βράδυ στο τηλέφωνο, αλλά για σένα αυτοί οι άνθρωποι σημαίνουν πολλά. Έχετε ζήσει κάποια πράγματα μαζί, είναι στην πρώτη γραμμή, είναι παρόντες στη ζωή σας. Τα σπάτε όποτε βγείτε έξω. Μπορεί να πάτε και διακοπές μαζί. Είναι μια καλή παρέα τέλος πάντων.

Ας περάσουμε, όμως, στην ανώτερη βαθμίδα. Στους λίγους και τους πιο σημαντικούς. Στους φίλους με όλη τη σημασία της λέξεως. Σ’ αυτούς που σε ξέρουν πιο πολύ κι από σένα. Δε χρειάζεται να τους δικαιολογηθείς, δε χρειάζεται να τους πεις πολλά. Καταλαβαίνουν αυτοί από μόνοι τους. Εκτός από πολύ καλή παρέα, είναι κι άνθρωποι εμπιστοσύνης. Άνθρωποι που σ’ αγαπούν βαθιά, που σε νοιάζονται, που τρέχουν όταν τους έχεις ανάγκη και ψοφάνε να βλέπουν ένα πηγαίο χαμόγελό σου. Είσαι στ’ αλήθεια πολύ τυχερός που έχεις αυτά τα λίγα άτομα πλάι σου. Κι είναι λίγα επειδή θα ήταν αφύσικο να ήταν πολλά.

Κοίτα να δεις τι γίνεται τώρα. Ερχόμαστε εμείς και συγχέουμε τους λίγους αυτούς με τους άλλους. Και σπάμε τη σιωπή μας περισσότερο απ’ όσο θα ’πρεπε. Και λέμε πράγματα που δε χρειάζεται να τα λέμε. Επειδή πολύ απλά δεν τους αφορούν ή γιατί για κάποιους είναι απλώς τροφή για κουτσομπολιό.

Να προσέχεις. Αυθεντικοί είναι αυτοί στους οποίους θα τα τρέξεις όταν έχεις τις μαύρες σου και πολύ περισσότερο όταν θέλεις να μοιραστείς τη χαρά σου. Γιατί ξέρεις ότι αυτοί θα χαρούν πραγματικά για σένα και δε θα σου πουν ένα τυπικό «Μπράβο» απλώς για να το πουν. Τι να το κάνεις το τυπικό;

Να προσέχεις τι λες και πού το λες και να ξεχωρίζεις ποιες συμπεριφορές είναι αυθεντικές και ποιες σου πουλιούνται σε εμπορική συσκευασία. Δεν είναι όλοι στη ζωή μας ίδιοι. Να τους έχεις όλους και να παίρνεις απ’ όλους κάτι. Να διασκεδάζεις, να μοιράζεσαι, να αισθάνεσαι, να κοινωνικοποιείσαι. Αλλά φρόντισε όποιος και να φύγει στη μέση της διαδρομής, να κρατήσεις τους δυο-τρεις που αξίζουν. Μην τους αφήσεις να φύγουν. Τον νου σου.