Έχουμε μονίμως μια ιστοσελίδα αεροπορικών εισιτηρίων ανοιχτή

Εσένα σου αρέσουν τα ταξίδια; Πώς νιώθεις όταν βλέπεις καινούργιους προορισμούς ή όταν ακούς γι’ αυτούς; Τα πράγματα σήμερα δεν είναι όπως παλιά. Το να ταξιδεύεις είναι κάτι εύκολο, κάτι καθημερινό πλέον. Και το μεγαλύτερο κίνητρο είναι η γνώση πως ο κόσμος δεν είναι μονάχα η πόλη μας. Έχουμε έναν ολόκληρο πλανήτη να ανακαλύψουμε.

Η καθημερινότητά μας είναι όντως πιεστική. Κουράζει και παγιδεύει. Όλοι χρειαζόμαστε σε κάποια φάση να ξεφεύγουμε έστω και για λίγο. Να νιώθουμε ότι απομακρυνόμαστε απ’ την πραγματικότητα. Να ανοίγουμε φτερά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Αναζητούμε, λοιπόν, ένα παράθυρο ανάσας. Για κάποιους το παράθυρο αυτό είναι μια βόλτα στη θάλασσα, μια εκδρομή στο βουνό ή ακόμα το να κατέβουν για ψώνια στο κέντρο. Ωραία είναι κι αυτά. Για άλλους όμως το παράθυρο ανάσας τους είναι ένα παράθυρο στην οθόνη του υπολογιστή τους.

Ο υπολογιστής είναι μέρος της ζωή μας. Καθόμαστε, δουλεύουμε, χαζεύουμε, σερφάρουμε. Όπως και να ’χει το πράγμα, θα έχουμε μονίμως ανοιχτή μια ιστοσελίδα αεροπορικών εισιτηρίων. Να το το παράθυρο. Δε σημαίνει ότι προγραμματίζουμε κάποιο ταξίδι ή ότι έχουμε κάτι συγκεκριμένο υπόψιν μας. Απλούστατα λατρεύουμε να τσεκάρουμε εισιτήρια. Είναι το χούι μας, βρε παιδί μου.

Ίσως να μην έχουμε μία τη συγκεκριμένη περίοδο . Δεν έχει καμιά σημασία αυτό. Και πάλι θα ελέγξουμε τι παίζει. Θα ψάξoυμε για τα πιο φτηνά. Θα βρούμε κάτι που να φαίνεται ότι συμφέρει. Θα ενθουσιαστούμε για λίγο. Έτσι, στιγμιαία θα νιώσουμε μια ευφορία. Τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται καν να τα κλείσουμε. Θα το έχουμε υπόψιν όμως.

Οι προορισμοί αναζήτησής μας διαφέρουν ανάλογα με τι μας έχει έρθει στο μυαλό τη δεδομένη στιγμή. Συνήθως τα μεγάλα και τα μακρινά ταξίδια δεν είναι στο νούμερο ένα των προτεραιοτήτων μας. Αυτά θέλουν οργάνωση κι οικονομίες που λογικά δεν έχουμε κάθε μέρα. Αυτά είναι μια κατηγορία από μόνα τους.

Τις περισσότερες φορές γυρεύουμε για έναν προορισμό κοντινό. Για ευκαιρίες. Για προσφορές. Θέλουμε να πάμε κάπου που πιθανώς θα ξέρουμε κάποιον εκεί που ίσως και να μπορεί να μας φιλοξενήσει.  Θα πάμε να βρούμε φίλους που σπουδάζουν, συγγενείς, ακόμα και την γκόμενά μας, βρε αδελφέ.

Ναι, ίσως το νόημα των ταξιδιών να είναι να γνωρίσουμε νέα μέρη, να δούμε άλλους κόσμους αλλιώτικους. Αλλά όπως ήδη αναφέραμε είναι και παράθυρα ανάσας. Κι όση χαρά και να μας προσφέρει η εξερεύνηση την ίδια μπορεί να μας προσφέρουν και τα μικρά, κοντινά, απρογραμμάτιστα ταξίδια της τελευταίας στιγμής.

Αυτά είναι και τα πιο ξεκούραστα, τα πιο χαλαρά. Ταξίδια που ίσως έχουμε ξανακάνει αλλά δε μας πειράζει. Με χαρά θα ξαναπηγαίναμε. Γιατί θα πάμε να δούμε άτομα αγαπημένα ή θα πάμε με άτομα αγαπημένα ή θα πάμε με έναν άλλον τρελό, κάποιο φίλο μας, που είχε το ίδιο παράθυρο ανοιχτό με μας. Γιατί όπως λέει και το τραγούδι «Θέλει αγάπη ο τόπος για να γίνει ανάμνηση». Και θα αγαπηθεί ακόμα πιο πολύ και θα είναι και πάλι μια απ’ τις επιλογές μας την επόμενη φορά που θα ταξιδέψουμε.

Δεν έχει καμία σημασία η απόσταση. Σημασία έχει η διαδικασία. Ότι θα φύγουμε, ότι θα ξεφύγουμε, ότι θα πετάξουμε. Ακόμη και μέχρι τη Θεσσαλονίκη να πάμε, μωρέ, ε και τι έγινε; Ταξίδι δεν είναι κι αυτό;

Και στην τελική, φίλε μου, έχεις καταλάβει πόσο άβολο και πόσο κουραστικό είναι να ταξιδεύεις στ’αλήθεια; Είσαι στριμωγμένος σε λεωφορεία και μετρό για το αεροδρόμιο. Τρέχεις να προφτάσεις για να καταλήξεις σε μία θέση στο αεροσκάφος όπου οι κινήσεις σου είναι περιορισμένες.

Παρ΄ όλα αυτά θα το κάνεις. Γιατί είσαι ενθουσιασμένος, έχεις κίνητρο. Όποιο κι αν είναι αυτό. Μια βαλίτσα στο χέρι είναι αρκετή να σε απογειώσει. Επειδή τη βρίσκουμε, βρε αδελφέ, πώς το λένε; Γουστάρουμε. Πατάμε το κουμπάκι να επιβεβαιώσουμε την αγορά και that’ s it.

Φύγαμε;