Οι μικροτσακωμοί ανάμεσα σε πραγματικούς φίλους είναι καθημερινότητα

Οι πραγματικοί μας φίλοι είναι λίγοι. Πιο λίγοι απ ό,τι νομίζουμε και θεωρούμε. Μην μπερδεύεσαι. Κάτσε και σκέψου σοβαρά και θα το καταλάβεις από μόνος σου. Όλα αυτά με τις διαπροσωπικές σχέσεις, τις παρέες, τις εκδρομές και τις ποτούρες δεν είναι απαραίτητα φιλία. Είναι, σίγουρα, διασκέδαση και είναι κι απαραίτητο να υπάρχει στη ζωή μας.

Εσύ και μόνον γνωρίζεις την πραγματικότητα. Ποιοι είναι αυτοί οι ελάχιστοι που ήταν φίλοι σου, είναι ακόμη και θα συνεχίσουν να είναι ο κόσμος να χαλάσει. Ας το πούμε διαφορετικά. Αν εξαφανιστούν όλοι από γύρω σου, θα μείνουν αυτοί. Οι άλλοι όλοι θα πίνουν το ποτό τους με κάποιον άλλον που βρήκαν στη διαδρομή.

Αυτοί οι λίγοι λοιπόν. Ας μην πούμε τα χαρακτηριστικά τους, τα ξέρεις. Ας αναλύσουμε το πόσο συχνά τσακώνεστε. Σχεδόν κάθε μέρα, ε; Σίγουρα κάθε μέρα. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι οικογένεια, είναι αδέλφια και σίγουρα θα τσακωθείς. Θα σκοτωθείς, θα φωνάξεις, θα πεις και μια βλακεία παραπάνω και μετά θα πάτε για καφέ. Έτσι απλά.

Δεν μπορείς να το κάνεις με όλους αυτό όμως. Είναι μαγεία, είναι οικειότητα, είναι καθημερινότητα, είναι αγάπη. Κι είναι αγάπη επειδή τσακώνεσαι από αγάπη κι από σεβασμό. Μη γελάς, έτσι είναι. Μ’ αυτούς δε θα κρυφτείς. Θα είσαι ευθύς και ειλικρινής. Θα πεις την αλήθεια σου κι αυτό που σε ενοχλεί χωρίς υπεκφυγές. Απλώς για να το ξεκαθαρίσεις, να το προσπεράσεις, να μην το αφήνεις να καλλιεργείται μέσα σου.

Άλλος λόγος για να τσακωθείς είναι για να προστατεύσεις τον φίλο του. Να του επισημάνεις πού θεωρείς εσύ ότι κάνει λάθος. Να μην τον αφήνεις να εκτίθεται. Διότι τον αγαπάς και δε θέλεις να τον δεις ούτε να πονά, ούτε να πέφτει, ούτε να έχει τις μαύρες τους. Και στο κάτω-κάτω οφείλεις να μιλήσεις εάν αυτό που έχετε είναι στέρεο, αληθινό και θέλεις να κρατήσει στη διάρκεια. Τι; Θα του το φυλάς για μετά; Δεν κάνουμε έτσι δουλειά.

Θα διαφωνήσεις για μαλακίες, για μικροπράγματα. Θα γίνεσαι κάποτε σπαστικός. Θα θέλει ο άλλος να σου ανοίξει το κεφάλι. Ε και; Όλα γίνονται γιατί νιώθεις ελεύθερος να συμπεριφέρεσαι έτσι. Δεν είσαι δισταχτικός, δεν είσαι συγκρατημένος. Αφήνεσαι και επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξεδιπλωθεί. Χωρίς να χρειαστεί να σκεφτείς, να κρύψεις πράγματα, να προσέξεις τη συμπεριφορά σου για να κερδίσεις εντυπώσεις. Δεν τα χρειάζεσαι αυτά. Κι αν κάνεις κάτι λάθος, θα τσακωθείς βρε αδελφέ και θα περάσει.

Να εκτιμάς αυτούς που σου λένε την αλήθεια. Όχι αυτή που θέλεις εσύ να ακούσεις, αλλά την πραγματική. Αυτή που θα πονέσει, που θα τσιγκλίσει, που θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μην πειράζεσαι όταν την ακούς.

Μην παίρνεις σοβαρά αυτούς όλους τους τσακωμούς. Αν ήταν με άλλο άτομο, ίσως σε άφηνε μόνο σου, ίσως σε εγκατέλειπε, ίσως να μην προσπαθούσε να σώσει τη φιλία σας. Για να είναι ένα άτομο εκεί, να μη μένει απαθές αλλά να το παλεύει, κάτι σημαίνει. Και μάλλον αυτός ο άνθρωπος είναι σημαντικός και σε θεωρεί και σένα το ίδιο σημαντικό γι’ αυτό σου αφιερώνει χρόνο. Κι όλα για το καλό σου.

Δεν είναι, βέβαια, όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, ούτε έχουν τις ίδιες δικαιοδοσίες στη ζωή μας. Μην ανέχεσαι από άτομα που δεν είναι κοντά σου να σου την πουν. Μην αφήνεις κανένα τυχάρπαστο –επειδή θεώρησε πως με δυο μπίρες παραπάνω γίνατε και φίλοι– να επεμβαίνει στη ζωή σου. Δεν το κάνει για σένα, δε σε νοιάζεται πραγματικά. Κι αν όντως αξίζει να είναι κοντά σου, θα το δείξει ο χρόνος.

Όταν μας λέει κάποιος κάτι που είναι και αιτία για μικροκαβγά, χρειάζεται να το φιλτράρουμε.  Ποιος μας το είπε και γιατί. Τι θέλει από μας. Δεν έχουν όλοι το δικαίωμα να μιλούν ανεξέλεγκτα. Μόνο οι λίγοι, μόνο οι εκλεκτοί. Γιατί εμείς τους δώσαμε το δικαίωμα κι αυτοί το χρησιμοποιούν πάντα για το καλό μας. Λιπαρά λόγια από λιπαρούς ανθρώπους, όχι. Κάτσε ξεχώρισε και θα καταλάβεις πολλά. Ένα «σ’ αγαπώ» φέρει μερικές φορές διαφορετικές ερμηνείες.