Σεπτέμβρης θα πει ανασυγκρότηση

Δυστυχώς, φίλε, το ημερολόγιο δεν έχει κάνει λάθος. Είναι αλήθεια και πρέπει να σφίξουμε την καρδιά και να το δεχτούμε. Είναι Σεπτέμβριος! Χρειάζεται να είσαι δυνατός. Μη λυγίσεις και τρέχουμε.

Το καλοκαίρι έφυγε. Οι παραλίες έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να αδειάζουν και τα ροζ φλαμίνγκο να ξεφουσκώνουν -μεταξύ μας, καιρός ήταν. Οι άδειες έχουν τελειώσει, μαζί τους κι οι διακοπές. Η εξεταστική που φάνταζε πριν από ένα μήνα μακρινή, έχει φτάσει και σου χτυπά την πόρτα. Πάνε τα μπιτσόμπαρα, πάνε τα club στην παραλία. Η πόλη έχει επιστρέψει στους ρυθμούς της κι εσύ στην καθημερινότητά σου. Και τη νύχτα πια ίσως να χρειάζεσαι και μια ζακετούλα.

Τι; Μελαγχόλησες; Τι να σκέφτεσαι άραγε; Καλά, δεν είναι δα και τόσο τραγικό. Πέρασες ωραία τουλάχιστον. Ανασυγκρότηση, παιδιά. Έχουμε τόσα να κάνουμε. Και στην τελική γιατί σκάμε; Πρέπει, δηλαδή, να καθόμαστε να μαραζώνουμε γιατί έφυγε το καλοκαίρι; Αμάν πια. Θα απολαύσουμε το φθινόπωρο.

Ας δημιουργήσουμε λίγο μια κατάσταση. Περπατάς στο κέντρο, στον ασφυχτικά γεμάτο εμπορικό δρόμο. Ακούς παντού φωνές, γέλια, βαβούρα. Το ζεις, πώς το λένε; Τα μαγαζιά, τα καφέ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα. Υπάρχει, γενικώς, μια κίνηση. Ξαναβρίσκεσαι με την παρέα σου που ήσασταν χαμένοι στα μήκη και στα πλάτη της Ελλάδας όλο το καλοκαίρι και ζείτε μαζί καινούργιες περιπέτειες.

Θέτεις στόχους ξανά. Σκέφτεσαι τι έχεις να κάνεις. Υποχρεώσεις που άφησες πίσω, πράγματα με τα οποία θέλεις να καταπιαστείς και να κατακτήσεις. Μην το δεις σαν αγγαρεία. Δεν είναι. Ξεκουράστηκες γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για να επιστρέψεις φορτσάτος, να διεκδικήσεις και να κερδίσεις. Ας πούμε, λοιπόν, ότι ξεκινά ένας καινούργιος αγώνας.

Έπειτα είναι και το άλλο. Η ζέστη μας έχει κουράσει. Καιρός λιγάκι να χαλαρώσουμε. Να βάλουμε και το μανίκι μας, βρε αδελφέ. Να πηγαίνουμε βόλτες χωρίς να ιδρώνουμε και χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να πίνουμε δύο λίτρα νερού μετά μονορούφι. Το χαρήκαμε όσο κράτησε. Τώρα, όμως, χρειαζόμαστε έναν νορμάλ καιρό που θα μας κάνει και πιο παραγωγικούς.

Κι ας εκτιμήσουμε λίγο και τη ρουτίνα μας. Αυτή που στην τελική μας ορίζει, μας συντροφεύει και μας διαμορφώνει πολλές φορές ως ανθρώπους. Κι αν δε μας αρέσει, έχουμε την ευκαιρία να την αλλάξουμε, να τη διαφοροποιήσουμε, να την κάνουμε αλλιώτικη κι ιδανική για εμάς. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να την αποφύγεις, οπότε πάρ’ το χαλαρά.

Ο Σεπτέμβρης είναι η αρχή του φθινοπώρου και συνάμα μια νέα δική μας αρχή. Μια αρχή στην οποία επιλέγουμε να είμαστε καλύτεροι, σπουδαιότεροι και πιο ώριμοι να προχωρήσουμε. Κανένας, όσο ιδανικό κι αν ακούγεται, δε θα άντεχε το αιώνιο καλοκαίρι. Είναι κουραστικό κι οδηγεί στην οκνηρία και σε μια νιρβάνα συνεπώς, λόγω της έντονης χαλαρότητας που μας διακατέχει.

Στο κάτω-κάτω, έτσι πάει το πράμα. Οι εποχές έρχονται και φεύγουν. Έτσι είναι φτιαγμένος ο κόσμος. Κι όλες οι εποχές μπορούν να είναι το ίδιο μαγευτικές και γοητευτικές, φτάνει να προσαρμοζόμαστε εμείς και να τις αντιμετωπίζουμε ανάλογα.

Αντιμετώπισέ το, λοιπόν, ρομαντικά. Προσπάθησε να αισθανθείς πιο ικανός, πιο δυνατός, πιο έτοιμος. Δες τα θετικά. Κι επιτέλους, ρε φίλε, πάψε να βρίζεις όποιον κακομοίρη σου εύχεται «Καλό χειμώνα». Χειμώνας είναι, γι’ αυτόν θα ευχηθούμε. Θες φθινόπωρο; Ωραία, λοιπόν, φθινόπωρο. Γι’ αυτό θα ευχηθούμε. Δε θα περάσουμε εμείς εννέα μήνες περιμένοντας.

Ας ανακεφαλαιώσουμε. Ηρεμία, μείωση εσωτερικής κρίσης και στόχοι. Όλα καλά θα πάνε. Οι πρώτες μέρες είναι, έχεις κάπως φρικάρει κι είναι λογικό. Αλλά όλα θα οδεύσουν ομαλά. Μη μου αγχώνεσαι καθόλου. Έχουμε τόσα να ζήσουμε μέχρι τ’ άλλο καλοκαίρι που μάλλον αξίζει τον κόπο.

Να ευχηθούμε, λοιπόν, καλό φθινόπωρο, καλές δουλειές, καλά γυμναστήρια. Καλές αρχές γενικότερα. Δώστε πίεση. Κι ερωτευτείτε. Αυτό ίσως να είναι σωτήριο. Και πού ‘σαι; Τα Χριστούγεννα είναι κοντά.