Το κινητό έχει γίνει η προέκταση του χεριού μας. Έχουμε κατεβάσει όλα –ή σχεδόν όλα– τα social media, για να μπορούμε αρχικά να κάνουμε πιο εύκολη την επικοινωνία μας με γνωστούς και φίλους κι έπειτα για να κάνουμε νέες γνωριμίες με ανθρώπους που έχουν κοινά ή τελείως αντίστροφα ενδιαφέροντα απ’ τα δικά μας.
Βρίσκουμε και προσελκύουμε –διαδικτυακά πάντα– ανθρώπους που μας κάνουν το κλικ απ’ το παρουσιαστικό τους κι απ’ τη καλοστημένη πολλές φορές καθημερινότητά τους. Η πρώτη εντύπωσή μας για εκείνους είναι αλληλένδετη με τη σωστή λήψη φωτογραφίας τους κι οι πρώτες κουβέντες που ανταλλάσσουμε είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες. Λες και κάνουμε cope paste τις εκατοντάδες πρώτες συζητήσεις μας.
Δεν έχουμε εκείνη την –κατά τα άλλα ωραία– αμηχανία που μας πιάνει μόλις κάποιος μας πλησιάσει και ξεκινήσει να μας φλερτάρει. Μέσα απ’ το κινητό έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε όσο χρόνο θέλουμε και να απαντήσουμε στο μήνυμα μόλις σκεφτούμε μια καλή ατάκα ή κάτι τέλος πάντων που θα θεωρήσουμε δυνατή κι εύστοχη απάντηση.
Στην τετ α τετ επαφή με τον άλλο κάτι τέτοιο εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να συμβεί. Ίσως και κάπου εκεί να είναι η μαγεία∙ πως ο εγκέφαλός μας είναι σε εγρήγορση και δουλεύει σε πλήρη ισχύ για να είναι σε θέση να απαντήσει. Υπάρχει αυτή η ανταλλαγή λέξεων/φράσεων που μας κάνουν να μη βαριόμαστε και να μη σιχτιρίζουμε την τύχη μας προσπαθώντας, διακριτικά, να κρύψουμε την πλήξη μας.
Επιπλέον, στο φλερτ από κοντά έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε με τα μάτια κι όχι μόνο. Οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκίνησαν από αδιάφορες συναντήσεις και τυχαίες ματιές που έγιναν οι πιο επίμονες. Τι πιο ωραίο απ’ το να διακρίνεις στο βλέμμα του άλλου έναν θαυμασμό κι ένα ζευγάρι μάτια να προσπαθούν να σε αγκαλιάσουν; Το σώμα μας μπορεί να πει περισσότερα και συνήθως τα λέει και καλύτερα.
Είναι αλλιώς να χαρίζουμε το χαμόγελό μας στο πρόσωπο που μας το δημιουργεί κι αλλιώς στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή μας. Όπως και να το κάνουμε είναι λιγάκι άχαρο. Φυσικά κι αλλάζει ο τρόπος και το συναίσθημα που περνάς στον άλλο εκείνη ακριβώς τη στιγμή που εκφράζεις το πόσο σου αρέσει. Άλλο να το γράφεις κι άλλο να το λες, κοιτώντας τον στα μάτια.
Το φλερτ –κι ο έρωτας που μπορεί να ξεκινήσει από αυτό– είναι πολλά περισσότερα από δυο απλές λέξεις. Είναι συνδυασμός βλεμμάτων, εκφράσεων, κινήσεων. Ακόμα κι η εξωτερική εμφάνιση κι ο τρόπος που μας πλησιάζει κάποιος παίζουν ρόλο. Κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον δε θα προκαλέσει ένα απλό, ξερό μήνυμα, όσες καρδούλες κι emoji και αν περιλαμβάνει, όσα φίλτρα κι αν έχουν οι φωτογραφίες του. Στην τελική, μέσω μιας οθόνης όλα μοιάζουν με καλοστημένη βιτρίνα και μάλιστα από αυτές που ο άλλος προσπαθεί να σου λανσάρει.
Face to face, μας δίνεται η δυνατότητα να δούμε πέρα από αυτή τη βιτρίνα που ο καθένας έχει διαλέξει για τον εαυτό του. Άλλωστε, όλα είναι θέμα marketing και κατά πόσο εμείς οι ίδιοι πλασάρουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον εαυτό μας.
Ας αφήσουμε τα κινητά, λοιπόν κι ας μηχανευτούμε νέους, ευφάνταστους και –γιατί όχι– διασκεδαστικούς τρόπους να γνωρίσουμε εκείνους που μας ενδιαφέρουν.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη